Σε ανύποπτο χρόνο, σημερινό κυβερνητικό στέλεχος στο οικονομικό επιτελείο, περιγράφοντας το νέο ρόλο που θα έχει να επιτελέσει το κράτος στις σημερινές συνθήκες, ανέφερε τα εξής: Στόχος είναι να υπάρχει μια ολιγομελής κυβέρνηση και δίπλα της ένας στοιχειώδης υποστηρικτικός μηχανισμός συμβούλων και τίποτα άλλο. Ολες οι υπόλοιπες δραστηριότητες θα περάσουν στον ιδιωτικό τομέα. Ακόμα και για κάποιον που καταγγέλλει συνεχώς την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, αυτές οι απόψεις, πριν από δύο περίπου χρόνια, φάνηκαν... υπερβολικές. Αμ δε, όμως. Την προηγούμενη Τετάρτη ο «σωματοφύλακας του εκσυγχρονισμού» στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Χρ. Πάχτας, ανακοίνωσε την πρόσληψη συμβούλου ο οποίος θα αναλάβει να εξετάσει - κατά τα πρότυπα της θατσερικής και μπλερικής Μεγάλης Βρετανίας - την παραχώρηση σε ιδιώτες της εκμετάλλευσης των δημόσιων υπηρεσιών. Προβλέπεται, επίσης, ιδιωτικές εταιρίες να αναλάβουν την κατασκευή έργων μικρής ή μεσαίας εμβέλειας, για λογαριασμό δήμων, νομών ή περιφερειών, τα οποία θα εκμεταλλεύονται για μακροχρόνιο διάστημα 30-50 χρόνων. Αυτό θα είναι το νέο σύστημα κατασκευής σχολείων, νοσοκομείων ακόμα και φυλακών...

Ηθικό δίδαγμα: Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, συνεπικουρούμενη και από την ισχυρή νεοφιλελεύθερη συναίνεση που της προσφέρουν ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ κλπ., προωθεί με ταχείς ρυθμούς τη λεγόμενη «αμερικανοποίηση» (διάβαζε καπιταλιστικοποίηση στο σημερινό στάδιο ανάπτυξης του καπιταλισμού) της ελληνικής κοινωνίας, όπου ο πλούτος είναι συγκεντρωμένος στα χέρια των λίγων, μια μεγάλη μικροαστική μάζα (φύσει, θέσει αλλά και συνειδήσει) τα κουτσοβολεύει και ένα επίσης σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού... δεν είναι τίποτα (κάτι, όπως λέμε, σαν... εξαϋλωμένο). Το ερώτημα είναι: Θα τους το επιτρέψουμε;