Ο Δ. Φωτίου, ο Κ. Σταυρινός και ο Γ. Μώρος μιλούν για τον τρόπο που έσωσαν το χωριό τους

Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Γιώργο Μώρο, κάτοικο του χωριού Πλάτανος, το οποίο γλίτωσε από την πυρκαγιά κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, χάρη στην αυτοθυσία των κατοίκων του, οι οποίοι όταν είδαν τις φλόγες να πλησιάζουν, πήραν την υπόθεση στα χέρια τους, πέφτοντας πάνω στη φωτιά. Μαζί με τον Δ. Φωτίου και τον Κ. Σταυρινό διηγούνται στον «Ρ» πώς κατάφεραν όλοι μαζί οι κάτοικοι του χωριού με τη βοήθεια των εθελοντικών ομάδων πυρασφάλειας της γύρω περιοχής, από τον Μαραθόκαμπο, τους Αγ. Θεοδώρους, το Καρλόβασι, την Υδρούσα και τα Κοντακέικα, να μην αφήσουν τη φωτιά να περάσει από το χωριό τους.

Οχι περισσότεροι από 70 άνθρωποι, αγνόησαν τις υποδείξεις των δυνάμεων της πυροσβεστικής για εκκένωση της περιοχής και έδωσαν την προσωπική τους μάχη με τη φωτιά. Μέσα σε μια νύχτα δημιούργησαν ζώνη πυρασφάλειας στα όρια της περιοχής, κάτι που αν είχε γίνει νωρίτερα στις υπόλοιπες περιοχές που καταστράφηκαν ίσως σήμερα να μην ήταν το 1/4 της Σάμου καμένο. Για την πράξη τους αυτή, οι ομάδες πυρασφάλειας θα οδηγηθούν στο δικαστήριο, από κάποια οικολογική ομάδα του νησιού, επειδή λέει, κατέστρεψαν το δάσος...

Ηταν η αγάπη για τη γη τους και το πείσμα τους αυτά που σταμάτησαν τις φλόγες. Το ίδιο πείσμα και αγάπη για τη γη, που τους οδηγεί να καλλιεργούν το αμπέλι και την ελιά, ακόμα και τώρα που οι τιμές των αγροτικών προϊόντων είναι εξευτελιστικές, ακόμα και αν όπως μας είπαν οι συνομιλητές μας, το «λάδι αξίζει όσο το νερό». Η απαξίωση των αγροτικών προϊόντων είχε ως αποτέλεσμα τη μη καλλιέργεια της γης. Τα χωράφια γέμισαν από αγριόχορτα. Ηταν το «μπαρούτι» για να επεκταθεί με τέτοια ταχύτητα η φωτιά. Η πυρκαγιά με τη σειρά της θα επιφέρει την απαξίωση της γης, πολύ πιο φτηνά τώρα μπορούν να αγοραστούν μεγάλες εκτάσεις γης.

Αν όλοι αυτοί οι άνθρωποι εγκαταλείψουν τις καλλιέργειές τους, το μόνο σίγουρο είναι πως, «οι Γερμανοί» θα έχουν περισσότερα γκαρσόνια να τους σερβίρουν και περισσότερα ξενοδοχεία για να μένουν το καλοκαίρι...