Μέρες πολλές, χρόνια ολόκληρα κράτησε η άλλη φρίκη: Γονείς χωρίς παιδιά, παιδιά χωρίς γονείς, γυναίκες χωρίς άνδρες, άνδρες χωρίς γυναίκες. Θα περάσει καιρός πολύς για να θαφτούν οι νεκροί και να σταθούν στα πόδια τους οι ζωντανοί. Εχουν περάσουν 57 χρόνια από τότε, θα περάσουν άλλα τόσα, κι ακόμα δε θα δοθεί απάντηση σ' αυτό το «γιατί» που πλανιέται - ανά γενεές - στον αέρα του Κομμένου.

«Ο πόλεμος τελειώνει κάποτε. Ομως η φρίκη του και η απανθρωπιά του εξακολουθούν να σημαδεύουν και να πυρπολούν τις ψυχές των απλών και ανυποψίαστων. Στο μεγάλο κι αδυσώπητο "ΓΙΑΤΙ" πόσες και ποιες απαντήσεις μπορούν να τις ηρεμήσουν και να τις επαναφέρουν;», σημειώνει η Κοινότητα Κομμένου. Η Κοινότητα, και φέτος, θα τιμήσει τους 317 νεκρούς της ναζιστικής θηριωδίας με εκδηλώσεις μνήμης, που θα γίνουν το πρωί της 16ης Αυγούστου στον τραγικό χώρο.