Μάλιστα, όσον αφορά στις κατηγορίες που θα εφαρμοστούν τα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα, ο άνθρωπος της κυβέρνησης και του ΣΕΒ πρότεινε τις κατηγορίες εργαζομένων κάτω των 35 ετών. «Εγώ θα έλεγα ότι από 35 και πάνω πρέπει να μην τους πειράξουμε... Οταν είσαι νέος στα 28 και στα 30, δε σκέφτεσαι καν τη σύνταξή σου...», είπε προκλητικά.

Αλγεινή εντύπωση προκαλεί όχι μόνο η επιδίωξη να διαιρέσουν πάλι τους εργαζόμενους και να κατακερματίσουν τις αντιδράσεις, αλλά και ο κυνισμός με τον οποίο ποντάρουν σε αυτό τους το εγχείρημα, ελπίζοντας ότι η αύξηση των ορίων ηλικίας στις νέες ηλικίες δε θα προκαλέσει αντιδράσεις. Πάντως, παρά την επιχείρηση αποπροσανατολισμού, το σίγουρο είναι ότι οι ανατροπές που ετοιμάζει η Επιτροπή Αναλυτή θα θίξουν τους πάντες και όχι μόνο ορισμένες κατηγορίες, όπως άλλωστε έγινε και με ανάλογες αλλαγές στο παρελθόν. Να θυμίσουμε μόνο ότι την αύξηση των ορίων ηλικίας των νέων γυναικών στα 65 χρόνια μετά το 1993, ακολούθησαν άλλα νομοθετήματα που αύξανε το όριο ηλικίας σε ΔΕΚΟ και στο Δημόσιο.

«Τρομοκρατεί τους ασφαλισμένους ο κ. Αναλυτής» ήταν το σχόλιο της Μ. Δαμανάκη, υπεύθυνης Απασχόλησης του ΠΑΣΟΚ. Ομως η ίδια φαίνεται να ξεχνά, ότι τα στελέχη και οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ την περίοδο που ήταν στην κυβέρνηση ακολουθούσαν την ίδια τακτική. Ο «κίνδυνος» του δημογραφικού, τα «ελλείμματα» ήταν και τα δικά τους τρομοκρατικά όπλα για να στηρίξουν τα αντιασφαλιστικά τους μέτρα. Πολύ περισσότερο, ήταν το ΠΑΣΟΚ που με τον 3029 νομοθέτησε τα 67 χρόνια ως ανώτατο όριο συνταξιοδότησης και παγίωσε όλες τις αντιασφαλιστικές διατάξεις που είχε ψηφίσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ενώ και σήμερα συμφωνεί επί της ουσίας με την ανάγκη για νέα μέτρα.

Είναι χαρακτηριστική η χτεσινή παρέμβαση στο ραδιοσταθμό «Φλας» του ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ Π. Μπεγλίτη, ο οποίος, αναφερόμενος στο Ασφαλιστικό είπε, ότι «όλα αυτά επανατοποθετούνται» και πως «η μεταπολιτευτική ευημερία, το κοινωνικό κράτος, όπως το γνωρίσαμε οι προηγούμενες γενιές, όλη αυτή η αντίληψη πλέον φτάνει στο τέλος». Σ' αυτή τη θέση υπερθεμάτισε ο ευρωβουλευτής της ΝΔ Κ. Χατζηδάκης, ο οποίος εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι οι σημερινοί φοιτητές «θα μπουν στην αγορά εργασίας όχι μόνο με επαχθείς όρους εργασίας, αλλά και με τη σιγουριά ότι θα βγουν στη σύνταξη στα 70 πλέον».

Την ίδια ώρα που ο διορισμένος από την κυβέρνηση στην «Επιτροπή για το Ασφαλιστικό» έδινε το περίγραμμα των επερχόμενων μεταρρυθμίσεων, ο πολιτικός τους προϊστάμενος, Σ. Τσιτουρίδης, παρουσίαζε στη Βουλή τις αντιδραστικές αρχές, στη βάση των οποίων συμπράττει με όσους διαβουλεύονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την «αναμόρφωση της εργατικής νομοθεσίας»: προσαρμογή των εργασιακών κεκτημένων στις ανάγκες της «ανταγωνιστικότητας» και της «παγκοσμιοποίησης», νομιμοποίηση των σύγχρονων δουλεμπόρων. Τα παραπάνω προέκυψαν με σαφήνεια από την ενημέρωση του υπουργού Εργασίας στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής.

Ξεκαθαρίζοντας τους στόχους της κυβέρνησης, ο Σ. Τσιτουρίδης ανέφερε ότι «η κλασική σύμβαση εργασίας αποτελεί κοινοτικό κεκτημένο», όμως «στο εργασιακό και κοινωνικό πεδίο αναπτύσσονται οι άλλες μορφές απασχόλησης και αποτελούν μια πραγματικότητα». Για τις λεγόμενες «νέες μορφές απασχόλησης» ο υπουργός Εργασίας τόνισε ότι «δεν πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε ως μέσον για την ύπαρξη ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων» και τελικά «στόχος είναι να εξασφαλίσουμε την προστασία όσων απασχολούνται στις νέες μορφές απασχόλησης». Σε ευρωπαϊκό επίπεδο αυτό σημαίνει «να προχωρήσουμε σε συμφωνία που θα προστατεύει τους ολοένα περισσότερους εργαζόμενους μέσω εταιρειών προσωρινής απασχόλησης» (βλέπε επέκταση των δουλεμπορικών), ενώ παράλληλα πρέπει «να διερευνηθούν οι δυνατότητες συμφωνίας για την οργάνωση του χρόνου εργασίας», γεγονός που παραπέμπει ευθέως στο παζάρι για το 65ωρο, που βρίσκεται σε εξέλιξη στα πλαίσια της ΕΕ.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να παλέψουν για «μόνιμη και σταθερή δουλιά με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα», τόνισε ο βουλευτής του ΚΚΕ Τάκης Τσιόγκας, τονίζοντας πως «η ουσία είναι ότι όλοι μαζί πάτε για την εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας το 2000, που λέει μείωση του εργατικού κόστους και αύξηση των κερδών της εργοδοσίας»... Εκανε λόγο για «αντιδραστική μεταρρύθμιση του εργατικού δικαίου, προσαρμοσμένη στα μέτρα των βιομηχάνων» προσθέτοντας πως «έχει την υπογραφή και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Σοσιαλδημοκρατών». Οπως είπε, στα όσα προωθούνται, μεταξύ άλλων προβάλλεται το ατομικό εργατικό δίκαιο έναντι του συλλογικού.