Με απόφασή του το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ μια μέρα μετά την ανακοίνωση του νόμου «εγκάλεσε» την κυβέρνηση γιατί το νομοσχέδιό της διαπνέεται από μια «κρατικιστική αντίληψη, με «πρόχειρες» και «αποσπασματικές» προτάσεις. Τι εννοεί; Οτι δεν προωθούνται ολοκληρωμένες μεταρρυθμίσεις σύμφωνα με τις ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας, δηλαδή ακόμη πιο αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία, σε όφελος των μονοπωλίων. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση ανακοίνωνε τις «τετραετείς προγραμματικές συμφωνίες» μεταξύ κράτους και πανεπιστημίων, που στην ουσία λειτουργούν σαν επιχειρηματικές συμφωνίες, ο Γ. Παπανδρέου ανακάλυπτε ότι ο νόμος... περιορίζει την πλήρη διείσδυση του μεγάλου κεφαλαίου στην ανώτατη εκπαίδευση, γι' αυτό και δήλωνε ότι το κόμμα του θα τον «καταψηφίσει συνολικά»...

Το ΠΑΣΟΚ, προτείνοντας ένα «μοντέλο» ανώτατης εκπαίδευσης που θα είναι απαλλαγμένο από τον «κρατικό έλεγχο» και θέτοντας σαν κεντρικούς πυλώνες για την προώθηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στην ανώτατη εκπαίδευση την πλήρη «αυτοδιοίκηση» και «αυτοτέλεια» των πανεπιστημίων, επιδιώκει μέσα στα ιδρύματα τον πλήρη έλεγχο να τον έχουν οι διοικήσεις τους (βλ. μάνατζερ) και οι επιχειρήσεις. Εξάλλου ο Γ. Παπανδρέου σε δημόσιες τοποθετήσεις του έχει ζητήσει «να απελευθερωθούντα δημόσια πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ και το κράτος να μη διαχειρίζεται τα ιδρύματα αυτά».

Το ΠΑΣΟΚ με τον όρο «αυτοδιαχείριση», όπως διατυπώνεται στην απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου, περιγράφει ιδρύματα «με ισχυρή, ευέλικτη δυναμική διοίκηση, που θα λειτουργούν με διαφανείς δημόσια ελεγχόμενους οργανισμούς και εσωτερικούς κανονισμούς, με πολυετείς - αμοιβαία δεσμευτικές - προγραμματικές συμφωνίες με την πολιτεία όπου καθορίζονται οι δικοί τους στόχοι, η δική τους φυσιογνωμία, στρατηγική, δομή και λειτουργία».

Με αυτή του τη θέση όχι μόνο στηρίζει πλήρως τη στρατηγική της κυβέρνησης, αλλά πάει ακόμη παραπέρα προτείνοντας να εγκαταλειφθούν τα πανεπιστήμια στον άκρατο ανταγωνισμό, να εξασφαλίζουν μόνα τους την «επιβίωσή» τους, πουλώντας την έρευνα άμεσα στους καπιταλιστές.

Το ΠΑΣΟΚ στις προγραμματικές του θέσεις για την Παιδεία, οι οποίες είναι επικεντρωμένες σε 15 σημεία, τα οποία το επόμενο διάστημα θα ενταχθούν και στο επίσημο πρόγραμμά του, θέλει τα ανώτατα ιδρύματα «χωρίς γραφειοκρατικούς περιορισμούς να προχωρούν στην άντληση πρόσθετων πόρων από άλλες πηγές»... Ενθαρρύνουμε, σημειώνει το ΠΑΣΟΚ, «τη συνεργασία και τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην έρευνα και με αυτόν τον τρόπο συμβάλλουμε στην καινοτομία, αλλά και στη φυσιολογική εξέλιξη του φοιτητή στην πρόσβασή του στην αγορά εργασίας».

Προτείνουν δηλαδή η έρευνα και εξέλιξη της επιστήμης να γίνεται μέσα στα πανεπιστήμια κατά παραγγελία αυτών που θα πληρώνουν, δηλαδή των επιχειρήσεων, οι οποίες και θα καθορίζουν το πρόγραμμα των σπουδών των ανωτάτων ιδρυμάτων, την έρευνά τους και τελικά τα «προσόντα» των αποφοίτων τους. Οι εταιρείες έτσι θα προσαρμόζουν το πανεπιστήμιο στις δικές τους απαιτήσεις, με στόχο την ανάπτυξή τους και κυρίως την αύξηση των κερδών τους.

Εξυπηρετώντας ακριβώς αυτές τις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου, το ΠΑΣΟΚ προτείνει ένα «αποκεντρωμένο» σύστημα εκπαίδευσης στις περιφέρειες, στο οποίο τα πανεπιστήμια μαζί με τους τοπικούς φορείς, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους επιχειρηματίες θα διαμορφώνουν τις σπουδές, τα τμήματα, τα προγράμματα και τα πτυχία, ανάλογα με την τοπική οικονομική δραστηριότητα και τις ανάγκες των επιχειρηματιών.

Αναλύοντας ακριβώς αυτό το μοντέλο ο Γ. Παπανδρέου με άρθρο του στο «Εθνος» (14/01/2007) σημείωνε: «Θέλω οι αγρότες μας να μπορούν να δημιουργούν τη δικιά τους συνεταιριστική σχολή που θα διαμορφώνει υψηλού επιπέδου επαγγελματίες αγρότες. Η Αυτοδιοίκηση της Κρήτης να συνεργάζεται με τα εκεί ΑΕΙ και ΤΕΙ και τους επιχειρηματίες ξενοδόχους, για να δημιουργήσουν μια παγκόσμιας εμβέλειας τουριστική σχολή».

Το μοντέλο της «αποκέντρωσης» θα οδηγήσει σε διαφοροποίηση των ιδρυμάτων και σε πτυχία πολλών ταχυτήτων. Θα μετατρέψει τα ανώτατα ιδρύματα σε οργανισμούς παραγωγής ειδικευμένου φτηνού εργατικού δυναμικού, με «ικανές» δεξιότητες, για να στελεχώσουν τις ντόπιες επιχειρήσεις. Η χρηματοδότηση των σχολών θα γίνεται σε μικρό ποσοστό από το κράτος και κυρίως από τις χορηγίες των επιχειρήσεων και την Τοπική Αυτοδιοίκηση που θα επιβάλλει ανταποδοτική λογική στις σπουδές, δηλαδή πληρωμή γι' αυτές από τη λαϊκή οικογένεια.

Αυτό είναι το μοντέλο της εκπαίδευσης που οραματίζεται το ΠΑΣΟΚ για τους νέους ανθρώπους, και βρίσκεται σε πλήρη ταύτιση με την πολιτική της κυβέρνησης. Αλλά στα πλαίσια του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος σημαίνει χειρότερους όρους εκπαίδευσης και εργασίας για τους νέους ανθρώπους. Σημαίνει χειρότερους όρους ζωής. Αυτή την πολιτική οφείλουν να την αντιπαλέψουν οι νέοι άνθρωποι και μαζί με το λαϊκό κίνημα να διεκδικήσουν και να απαιτήσουν μια ενιαία ανώτατη εκπαίδευση, στην οποία η επιστήμη και η έρευνα θα υπηρετεί τις ανάγκες του λαού.