«Ελεύθερο πανεπιστήμιο» της «φιλεκπαιδευτικής εταιρείας» στη «Στοά του Βιβλίου».
Πόσο φίλος της εκπαίδευσης είναι κάποιος, που στήνει μιαν αρπαχτή - γιατί περί αυτού πρόκειται - σε βάρος της εκπαίδευσης; Πόσο φίλος της εκπαίδευσης είναι αυτός που βρίσκει τρόπους να συνδράμει στην προσπάθεια παραπέρα διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης; Πόσο φίλος της εκπαίδευσης είναι αυτός, που, για να διαφημίσει την εταιρεία του και το προϊόν της, εξαπολύει επίθεση σε όσους αντιστέκονται στο με κάθε τρόπο πλαγιοκόπημα της δημόσιας εκπαίδευσης, χαρακτηρίζοντάς τους «αγκυλωμένους»; Πόσο φίλος της εκπαίδευσης είναι αυτός, που θεωρεί πως είναι αυτονόητο το δικαίωμα ενός «σχολείου» να τα παίρνει από τους μαθητές του;
Για το «πανεπιστήμιο» δεν το συζητάμε. Ακόμα και σε ένα λεξικό τσέπης συναντάς ως ορισμό του πανεπιστημίου το εξής: «ανώτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα και το κτίριό του». Τι είδους ανώτερο είναι το «ελεύθερο» της Στοάς; Από πού κι ως πού μπορεί να παρέχει εκπαίδευση; Κτίριο έχει, κάθε Στοά έχει το κτίριό της. Αλλα αυτό δε συνιστά πανεπιστήμιο.
Είναι, επίσης, μια ακόμα συμβολή στον ευρωενωσιακό προγραμματισμό της «διά βίου εκπαίδευσης» και στο προκείμενο σημαίνει πως καθένας θα μπορεί απλά πληρώνοντας 100 ευρώ να μαζεύει «πιστωτικές μονάδες» και από αυτό το «εκπαιδευτικό» παραμάγαζο για να ενισχύσει το βιογραφικό του. Πέραν τούτου, ουδέν ως προς την εκπαίδευση.
Κι αν κάτι εξοργίζει περισσότερο, είναι το γεγονός ότι αναγνωρισμένοι άνθρωποι των Γραμμάτων και της Τέχνης παρέχουν σ' αυτήν την καθαρά κερδοσκοπική διαδικασία το όνομά τους ως περιτύλιγμα στο ταμείο της εταιρείας. Κρίμα.