Την τακτική του Πόντιου Πιλάτου και των «ίσων αποστάσεων» εφαρμόζει με την εισήγηση για τις «χαφιεδοκάμερες» το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), καθώς προτείνεται να απορριφθούν ως αβάσιμες οι αιτήσεις τόσο της Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη όσο και της ΕΛ.ΑΣ.

Στην ουσία η Αστυνομία θα μπορεί να συνεχίζει να παρακολουθεί και να καταγράφει τις κινητοποιήσεις του λαϊκού κινήματος υπό το πρόσχημα της ρύθμισης της κυκλοφορίας και της καταστολής του εγκλήματος. Αν και η εισήγηση βάζει κάποιους περιορισμούς και προϋποθέσεις στη χρήση και λειτουργία των «χαφιεδοκαμερών», ωστόσο αφήνει στην Αστυνομία να καταγράφει τα πάντα.

Επίσης, η εισηγήτρια στη μεθαυριανή συζήτηση στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) θα εισηγηθεί ότι είναι νόμιμο και αιτιολογημένο το πρόστιμο των 3.000 ευρώ που επέβαλε η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα στην ΕΛ.ΑΣ., γιατί λειτουργούσαν οι κάμερες του συστήματος C4i, καθώς και 13 ακόμη κάμερες που ήταν τοποθετημένες σε πλατείες και χώρους συγκεντρώσεων, παρόλο που είχε απαγορευτεί η χρήση τους.

Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Μάη μετά από αιφνιδιαστικό έλεγχο που διενήργησε η Αρχή Προστασίας στη ΓΑΔΑ, διαπίστωσε ότι στις κάμερες C4i δεν είχε «εγκατασταθεί λογισμικό απόκρυψης εικόνων», λειτουργούσαν 13 από τις 32 κάμερες που είχε διαταχθεί η αφαίρεσή τους και κρατούνταν τα αρχεία των βίντεο πέραν των επτά επιτρεπόμενων ημερών (κρατούνταν για 13 ημέρες).

Με την προσφυγή της στο ΣτΕ η Δημοκρατική Συσπείρωση ζητούσε την ακύρωση των αποφάσεων της Αρχής Προστασίας με τις οποίες επιτρεπόταν από το 2004 έως τις 24/5/2007 η παράταση της λειτουργίας των 293 καμερών του συστήματος C4i και των 49 ακόμη καμερών που προϋπήρχαν με το πρόσχημα της διευκόλυνσης της κυκλοφορίας. Αντίθετα, η ΕΛ.ΑΣ. με την προσφυγή της ζητούσε την ασυδοσία στη χρήση των «χαφιεδοκαμερών».

Πάντως, η εισηγήτρια της υπόθεσης σύμβουλος Επικρατείας Ειρήνη Σαρπ, σύμφωνα με πληροφορίες, θα υποστηρίξει ότι με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο που καθιερώνει τις αρμοδιότητες της ΕΛ.ΑΣ., δεν προκύπτει ότι η Αστυνομία μπορεί να χρησιμοποιεί το σύστημα με κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης δεδομένων εικόνας και ήχου και να επεξεργάζεται τα δεδομένα για σκοπούς που υπάγονται στην πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος.

Ωστόσο, και στην περίπτωση ακόμη που επιτρεπόταν στην Αστυνομία να χρησιμοποιήσει σύστημα επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων, αυτό αντίκειται στο Σύνταγμα της χώρας μας και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

Επίσης, η Ειρ. Σαρπ θα υποστηρίξει ότι, σύμφωνα με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, η Αστυνομία μπορεί να χρησιμοποιεί τις κάμερες μόνο για τη διαχείριση της κυκλοφορίας και μάλιστα υπό την προϋπόθεση να μην καταγράφουν τα προσωπικά δεδομένα. Βέβαια, το ερώτημα εδώ είναι ποιος θα διασφαλίσει ότι θα τηρηθούν οι προϋποθέσεις και δε θα συνεχίσει η Αστυνομία ανεξέλεγκτα να καταγράφει τα πάντα.

Τέλος, η εισηγήτρια θα αναφέρει ότι ούτε ο ιδρυτικός νόμος της Αρχής Προστασίας έχει το απαιτούμενο από το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ νομοθετικό πλαίσιο που θα μπορούσε «να παράσχει νόμιμα έρεισμα για τη χορήγηση από την Αρχή άδειας προς επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τις αστυνομικές υπηρεσίες».

Επισημαίνεται ότι η Αρχή Προστασίας μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες είχε επιτρέψει τη λειτουργία των 49 καμερών με το πρόσχημα της διαχείρισης της κυκλοφορίας των οχημάτων, ενώ είχε απαγορεύσει τις κάμερες που ήταν τοποθετημένες στις πλατείες, χώρους συναθροίσεων και σε άλλα κεντρικά σημεία.