Γενική άποψη του κτήματος ΘΩΝ, για το οποίο οι κάτοικοι απαιτούν να γίνει πάρκο πρασίνου

Ηδη ο Μπ. Βωβός έχει κτίσει τα τέσσερα από τα οκτώ στρέμματα του κτήματος, ενώ έχει εξασφαλίσει και το 50% των υπόλοιπων τεσσάρων στρεμμάτων που ανήκει στο Ασυλο Ανιάτων με τη μέθοδο της αντιπαροχής. Η επίσημη πληροφόρηση είναι ότι το πήρε ύστερα από πλειοδοτικό διαγωνισμό. Ωστόσο, κατόρθωσε να πάρει και το 25%, κομμάτι που ανήκει στο νοσοκομείο «Σωτηρία», με τρόπο που φαίνεται τυπικά ορθός.

Συγκεκριμένα, το νοσοκομείο «Σωτηρία» προκήρυξε ανοιχτό δημόσιο πλειοδοτικό διαγωνισμό στις 9 Δεκέμβρη 1999. Σύμφωνα με το πρακτικό του διαγωνισμού, που υποβλήθηκε από την αρμόδια επιτροπή προς τη διοίκηση του νοσοκομείου στις 20-12-99 και με αριθμό πρωτοκόλλου 24094, συμμετείχαν οι εξής εταιρίες:

• «ΜΠΑΜΠΗΣ ΒΩΒΟΣ - ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗ Α.Ε.»
• «ΡΥΘΜΟΣ - ΥΠΑΙΘΡΙΟΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ Α.Ε.»
• «ΚΕΚΡΟΨ Α.Ε.»
• Αλέξανδρος Δαφίλης και
• «ΕΡΜΗΣ Α.Ε.- ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ».

Υστερα από ένσταση που υπέβαλε ο αντιπρόσωπος της εταιρίας «ΜΠΑΜΠΗΣ ΒΩΒΟΣ - ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗ Α.Ε.», οι τρεις από τις πέντε εταιρίες αποκλείστηκαν από το διαγωνισμό λόγω έλλειψης των απαραίτητων δικαιολογητικών. Τελικά πλειοδότης του διαγωνισμού υπήρξε ο Μπ. Βωβός, καταθέτοντας προσφορά 990 εκατ. έναντι της προσφοράς 970 εκατ. που κατέθεσε η εταιρία «ΡΥΘΜΟΣ - ΥΠΑΙΘΡΙΟΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ Α.Ε.». Ετσι η διοίκηση του νοσοκομείου κατοχύρωσε το διαγωνισμό στον Μπ. Βωβό με τρεις ψήφους υπέρ και δύο κατά.

Στο πρακτικό του διαγωνισμού προς τη διοίκηση του νοσοκομείου συνοδεύεται και από επιστολή του Μπ. Βωβού (αριθμός πρωτοκόλλου 24039), ο οποίος προσπαθώντας να δελεάσει τη διοίκηση υπόσχεται δωρεά προς το νοσοκομείο ύψους 100.000.000 δραχμών. Ο Μπ. Βωβός αναφέρει στην επιστολή του με ημερομηνία 15.12.1999 ότι «με την προϋπόθεση της κατακυρώσεως της εταιρείας μας του αποτελέσματος του άνω διαγωνισμού και της χορηγήσεως οικοδομικής άδειας, βάσει των ισχυόντων όρων δομήσεως, αναλαμβάνουμε την υποχρέωση, εντός μηνός από της χορηγήσεως της άδειας, να προσφέρωμεν προς το Νοσοκομείο ως δωρεά και άνευ ανταλλάγματος το ποσόν των εκατό εκατομμυρίων (100.000.000) δραχμών».

Με άλλα λόγια, ο Μπ. Βωβός επιχειρεί μέσω του «δώρου» του προς το νοσοκομείο να εξασφαλίσει από τη διοίκηση όχι μόνο την κατοχύρωση του διαγωνισμού υπέρ του, αλλά και να πιέσει η ίδια ώστε να του χορηγηθεί οικοδομική άδεια για το χώρο. Γνωρίζει ότι υπάρχει απόφαση αναστολής χορήγησης οικοδομικών αδειών μέχρι το Μάη του 2000, που λήφθηκε ύστερα από την πίεση των κατοίκων στην προσπάθειά τους να σώσουν το κτήμα. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, η αναστολή παρατάθηκε μέχρι με τον Ιούλιο του 2001, αλλά ποιος μπορεί να αποκλείσει ότι μπορεί να βρεθεί κάποιος δικονομικός τρόπος που θα επιτρέψει στον επιχειρηματία να κτίσει;

Ενα ακόμα μέσο που χρησιμοποιεί ο μεγαλοκατασκευαστής προκειμένου να εξαλείψει τις αντιδράσεις των κατοίκων και να πάρει το σύνολο του χώρου, είναι η καταχώριση ανακοινώσεών του στο Τύπο. Σε αυτές επιχειρεί να πείσει τους κατοίκους ότι τα σχέδια τσιμεντοποίησής του δεν επιβαρύνουν την ήδη πυκνοδομημένη περιοχή. Αντίθετα η πρότασή του «επιχειρεί με έντεχνο τρόπο να ανατρέψει την απαράδεκτη εικόνα σε ένα καίριο σημείο της Αθήνας...» και είναι η μόνη σωστή, γιατί η πρόταση των κατοίκων για δημιουργία πάρκου πρασίνου «πάσχει για πολλούς λόγους». Ενας από αυτούς είναι ότι «το σημείο δεν προσφέρεται για διαμόρφωση πρασίνου ή σχολείου λόγω της κυκλοφοριακής έντασης, αλλά και των υψηλών ρύπων και της επικινδυνότητας από την πυκνή διέλευση των αυτοκινήτων». Προσπαθεί, δηλαδή, να κάνει το άσπρο μαύρο και να πείσει τους «καλόπιστους, αλλά ατελώς πληροφορημένους περιοίκους» (έτσι τους ονομάζει) ότι το τσιμέντο και όχι το πράσινο θα επιλύσουν το πρόβλημα της κυκλοφοριακής έντασης και των υψηλών ρύπων.

Την ίδια στιγμή, παρά τις έντονες αντιδράσεις των κατοίκων των Αμπελοκήπων για την επιχειρούμενη τσιμεντοποίηση του κτήματος, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κωλυσιεργεί δίνοντας αόριστες υποσχέσεις για τη δημιουργία χώρου πρασίνου. Ας σημειωθεί ότι το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο έχει ήδη εγκρίνει τα σχέδια του Μπ. Βωβού για το κτήμα.

Οι κάτοικοι μπροστά στην κατάσταση αυτή αποφάσισαν να συνεχίσουν τον αγώνα τους προκειμένου να σώσουν τα υπόλοιπα τέσσερα στρέμματα όπου βρίσκεται και ο ναΐσκος του Αγ. Νικολάου από το 1880, που έχει ανακηρυχτεί ως διατηρητέο μνημείο τέχνης. Το αίτημά τους είναι να αξιοποιηθούν τα εναπομείναντα τέσσερα στρέμματα ως χώρος λειτουργικού πρασίνου και να αποτελέσει τη φυσική πλατεία των Αμπελοκήπων.