Ξεσηκώνουμε από το λιτό αλλά μεστό σε περιεχόμενο πρόγραμμα της παράστασης τα παρακάτω στοιχεία: "Ο Μακρυγιάννης ήταν αγράμματος - δεν ήταν από τζάκι - τζομπάνηδες, γεωργοί οι γονέοι του και φτωχοί". Σ' αυτόν τον Μακρυγιάννη, βέβαια, δεν περιμένει κανείς να βρει τις ταξικές αναλύσεις. Ομως, στο κείμενό του υπάρχει υλικό που, όπως σημειώνεται στο πρόγραμμα της παράστασης, "θα έπρεπε να το αποστηθίζουν όλα τα παιδιά της Ελλάδας στα σχολεία". Χαρακτηριστικός είναι ο παρακάτω στοχασμός: "Τούτη την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί και αμαθείς, και πλούσιοι και φτωχοί, και πολιτικοί και στρατιωτικοί, και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Οσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσομεν εδώ. Το λοιπόν, δουλέψαμεν όλοι μαζί, να την φυλάμεν και όλοι μαζί, και να μη λέγει ούτε ο δυνατός "εγώ", ούτε και ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς "εγώ"; Οταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει, να λέγει "εγώ". Οταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λέμε "εμείς". Είμαστε εις το "εμείς" και όχι εις το "εγώ"".