Δεν είχε ακόμη προλάβει να ησυχάσει η κοινή γνώμη από τον απόηχο της ασύδοτης προκλητικής δράσης των Αμερικανών πρακτόρων του FBI και της CIA που ήρθαν, για να ρυθμίσουν τους "όρους ασφαλείας" του ταξιδιού του Κλίντον, με την αμέριστη συμβολή της κυβέρνησης, και άρχισαν οι αποκαλύψεις για το τουρκικό σχέδιο, σχετικά με τον επιχειρησιακό έλεγχο στο Αιγαίο. Σχέδιο που υποβλήθηκε στο ΝΑΤΟ, σύμφωνα με το οποίο η Τουρκία απαιτεί τον έλεγχο του μισού Αιγαίου, και το οποίο μετέφερε ο Αμερικανός διοικητής της Νότιας Πτέρυγας του ΝΑΤΟ. Μόνο που δεν επέπληξε την ηγεσία της Πολεμικής Αεροπορίας, λέγοντας, σύμφωνα με δημοσίευμα, πως "αφού γνωρίζετε ότι τα αεροσκάφη που εισέρχονται στο FIR Αθηνών είναι τουρκικά και το γνωρίζετε από το IFF που διαθέτουν, (συσκευή ηλεκτρονικής αναγνωρίσεως των αεροσκαφών), γιατί τα αναχαιτίζετε και δημιουργείτε κινδύνους στην περιοχή (!)"; Αυτό είπε ο Αμερικάνος, που απλά σημαίνει ότι αν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα υπονομεύονται από "συμμάχους" δεν πρέπει να τα υπερασπιζόμαστε! Αντίθετα, πρέπει να τα παραχωρήσουμε στους ΝΑΤΟικούς! Θέλουν να είναι επικυρίαρχοι, διαφορετικά δημιουργούνται κίνδυνοι! Τι κίνδυνοι και για ποιον; Ουσιαστικά λένε: ή παραχωρείτε κυριαρχικά δικαιώματα στη "συμμαχία", ή τα παίρνει μόνη της, με κάθε τίμημα σε βάρος του λαού. Μπήκαμε, λοιπόν, στην τελική ευθεία ΝΑΤΟικής διευθέτησης των προβλημάτων στο νοτιοανατολικό τμήμα της δολοφονικής συμμαχίας ή γίνεται προετοιμασία για οριστική κατάληξη αυτού του ζητήματος μετά τη συνάντηση του Κ. Σημίτη με τον Κλίντον; Ο,τι και να συμβαίνει, η διχοτόμηση του Αιγαίου είναι από τα ζητήματα που το ΚΚΕ, από το 1996 ακόμη, πρόβαλε ως τα πλέον κρίσιμα και λόγω γενικότερων κινδύνων που εγκυμονούν για τον ελληνικό λαό. Ζήτημα που επίσης επανέφερε, κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία και στη συνέχεια, με δεδομένο ότι άπτεται κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, αλλά και με δεδομένο ότι τα ουσιαστικά ζητήματα του ελληνοτουρκικού διαλόγου, που άνοιξε με άλλης φύσης και λιγότερο κρίσιμα ζητήματα, (οικονομικές ανταλλαγές, τουρισμός, περιβάλλον, τρομοκρατία κλπ.), προετοιμάζονται για να μπουν επί τάπητος προς οριστική διευθέτηση.
* * *
Βεβαίως, υπάρχουν και άλλοι κρίκοι που συνδέουν τις απρόβλεπτες για την ώρα εξελίξεις στο συνολικό ζήτημα των ελληνοτουρκικών αντιθέσεων. Οτι η τουρκική ολιγαρχία εγείρει θέμα μειονότητας στη Θράκη είναι πασίγνωστο. Οτι το ίδιο πρόβλημα ενεπλάκη και στις εν δυνάμει καταστροφικές συνέπειες για την περιοχή κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία και μάλιστα από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, δηλαδή με τον πιο επίσημο τρόπο, είναι επίσης γνωστό. Η χρησιμοποίηση μειονοτικών ζητημάτων, υπαρκτών και ανύπαρκτων, από τους ιμπεριαλιστές, προκειμένου να ανάβουν φωτιές ανάμεσα σε κράτη και λαούς για να εδραιώσουν την επικυριαρχία τους, είναι καλά δοκιμασμένη ταχτική στα Βαλκάνια. Αλλά, η ανακίνηση μειονοτικών ζητημάτων από τους τρεις Ελληνες μουσουλμάνους βουλευτές και μάλιστα όχι μόνο για την αναγνωρισμένη από διεθνείς συνθήκες μειονότητα στη Θράκη, αλλά και για την ανύπαρκτη Μακεδονική, αν δε ρίχνει για την ώρα λάδι στη φωτιά, δε θα μείνει αναξιοποίητη από όσους επιβουλεύονται την περιοχή. Οι δε δηλώσεις του ΥΠΕΞ Γ. Παπανδρέου, περί αυτοπροσδιορισμού των μειονοτήτων, δείχνουν ότι η διαπλοκή μιας σειράς ξεχωριστών ζητημάτων αποτελεί βάση για την ανάδειξη αφορμών, προκειμένου το μονοπωλιακό κεφάλαιο με τη στρατηγική της "νέας τάξης" να εκβιάζει τους λαούς, για να τους υποδουλώνει στην εκμεταλλευτική του δράση. Και το επικίνδυνο εδώ βρίσκεται στο ότι η άρχουσα τάξη προωθεί παρόμοια πολιτική, προκειμένου να παίξει ρόλο διαμεσολαβητή, ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ από τη μια και στις χώρες των Βαλκανίων και της Μεσογείου από την άλλη, για να δυναμώσει την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική παρουσία της στην περιοχή. Ετσι γίνεται αδίστακτη, ακόμη και μπροστά στο ενδεχόμενο περιπετειών που μπορεί να οδηγούν σε ανεπανόρθωτες συμφορές. Η ιστορία του τόπου έχει ανάλογα προηγούμενα για παραδειγματισμό και προβληματισμό. Η Μικρασιατική Καταστροφή, για παράδειγμα, είναι μέρος της νεότερης ιστορίας μας. Οι ιμπεριαλιστές μοίραζαν τα πετρέλαια, αλλά η ολιγαρχία της Ελλάδας, "πατώντας" σε παρόμοιες διαφορές, έκανε μια τυχοδιωκτική καταστροφική εκστρατεία, για να εξυπηρετηθούν τα δικά της συμφέροντα, μέσω των τότε ιμπεριαλιστικών.
* * *
Υπάρχει, επίσης, ένα δεδομένο που αναδεικνύει ακόμη πιο ξεκάθαρα ότι η άρχουσα τάξη είναι αδίστακτη. Διεκδικεί την αναβάθμιση του ρόλου της στην περιοχή, μέσα από την εφαρμογή της νέας δομής του ΝΑΤΟ και του νέου δόγματός του. Το δίλημμα, που η κυβέρνηση προβάλλει κάθε φορά, όταν έρχονται στην επιφάνεια οι παραχωρήσεις σε κυριαρχικά δικαιώματα είναι: "ιμπεριαλιστική ειρήνη με τέτοιες παραχωρήσεις ή ενδεχόμενο πολέμου"; Το ζήσαμε ανάγλυφα με την υπόθεση των Ιμίων. Ετσι το εκβιαστικό αυτό προς το λαό δίλημμα προτάσσεται ως δαμόκλειος σπάθη, προκειμένου η πλουτοκρατία, μέσω της συμβολής της στη "νέα τάξη", να συμμετέχει στη μοιρασιά των υπολειμμάτων της λείας των μονοπωλίων. Αυτή η πολιτική την οδήγησε στη συμμετοχή στον πόλεμο, η ίδια πολιτική βρίσκεται πίσω από την παράδοση στους ΝΑΤΟικούς των εδαφών της Βόρειας Ελλάδας, αυτή κατευθύνει τα βήματά της στο διαβόητο "Σχέδιο Σταθερότητας" για την "ανασυγκρότηση" των Βαλκανίων, αυτή είναι που ανοίγει το δρόμο της τυπικής συμφωνίας για τη διχοτόμηση του Αιγαίου και τη συμφωνία της για τη διχοτόμηση της Κύπρου.
* * *
"Ο κίνδυνος για τη χώρα μας είναι άμεσος, καθώς, με την ενεργό συνδρομή και συμμόρφωση της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και τη συναίνεση ή ανοχή της πλειοψηφίας των πολιτικών δυνάμεων, ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου για νέες επεμβάσεις στην περιοχή και σε βάρος της Ελλάδας: Με την αξιοποίηση, ανάμεσα στα άλλα, των όποιων διαφορών υπάρχουν και καλλιεργούνται με γειτονικές χώρες, όπως η Τουρκία, αλλά και στα βόρεια σύνορα της χώρας μας, καθώς δημιουργούνται κράτη - προτεκτοράτα. Είναι εξαιρετικά επικίνδυνη η στάση της κυβέρνησης, αλλά και των άλλων κομμάτων, που τελικά υιοθετούν, με τη μια ή την άλλη μορφή, τη θέση ότι η συμμετοχή στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων πρέπει να συνοδεύεται από ανταλλάγματα στη λογική της συμμετοχής στη λεία". (Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για τον πόλεμο του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας, "Ρ", 18/7/99).
Η επισήμανση του ΚΚΕ επιβεβαιώνεται και απ' όλες τις προαναφερόμενες εξελίξεις, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση επισήμως δηλώνει ότι "δεν ενδίδει" στα ζητήματα που θέτει η τουρκική ολιγαρχία. Βεβαίως, "καπνός χωρίς φωτιά δεν υπάρχει". Η έγερση τέτοιων αξιώσεων δεν είναι αφ' ενός καινούρια, αφ' ετέρου "πατάει" σε υπαρκτά δεδομένα, δηλαδή στο ΝΑΤΟικό επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου. Αλλωστε, η δομή των στρατηγείων και η συνευθύνη στον επιχειρησιακό έλεγχο είναι προαποφασισμένα, πολύ περισσότερο που επισπεύδεται η λειτουργία τους.
Η εξέλιξη της υπόθεσης του ελληνοτουρκικού διαλόγου, δύσκολα μπορεί να προβλεφτεί, αλλά η τελική κατάληξη είναι ήδη γνωστή. Η επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου στην Ελλάδα και το περιεχόμενο των συνομιλιών του με την ελληνική κυβέρνηση, αποδεικνύει ότι το Αιγαίο και το Κυπριακό, θα διευθετηθούν στα πλαίσια της "νέας τάξης πραγμάτων", ώστε οι αμερικανοΝΑΤΟικοί να εδραιώσουν τις στρατηγικής σημασίας για τα συμφέροντά τους θέσεις τόσο στο Αιγαίο, όσο και στην Κύπρο. Αυτές οι εξελίξεις, σε συνδυασμό με την επικίνδυνη και σκόπιμα ανεξέλεγκτη από τους ΝΑΤΟικούς κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο, δημιουργούν συνθήκες νέων ακόμη πιο εκρηκτικών εξελίξεων σε βάρος των λαών της περιοχής.
Η πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, κινούμενη στο "ρεαλισμό" των συμφερόντων της πλουτοκρατίας προωθεί τον ευρύτερο στρατηγικό για τους ιμπεριαλιστές διακανονισμό στη Βαλκανική και την Αν. Μεσόγειο, επιδιώκοντας, όπως κατ' επανάληψη έχει πει, να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Σ' αυτά τα πλαίσια επιδιώκει την "ανάπτυξη των ελληνοαμερικανικών σχέσεων", και την"αναβάθμιση του ρόλου της Ελλάδας στην περιοχή".
Μπροστά στο λαό μας αναδεικνύεται ακόμη πιο έντονη η αναγκαιότητα της αντιΝΑΤΟικής αντιιμπεριαλιστικής κοινωνικοπολιτικής συσπείρωσης ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και της άρχουσας τάξης, σε συνδυασμό με την κοινή πάλη με τους γειτονικούς λαούς. Είναι μονόδρομος αναχαίτισης των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων.
Στέφανος ΛΟΥΚΑΣ
Ο κίνδυνος για τη χώρα μας είναι άμεσος, καθώς, με την ενεργό συνδρομή και συμμόρφωση της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και τη συναίνεση ή ανοχή της πλειοψηφίας των πολιτικών δυνάμεων, ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου για νέες επεμβάσεις στην περιοχή και σε βάρος της Ελλάδας
Feeds
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΝΕΝΟΧΗ στα αμερικανικά σχέδια 
