Για να γίνει η ιστορία πιο "πιπεράτη", ας φανταστούμε παράλληλα ότι όλοι αυτοί οι κύριοι, που στο μεταξύ έχουν στείλει τους πεζοναύτες τους στην κατεχόμενη, πια, Πελοπόννησο, να εκδίδουν διάταγμα και να ανακοινώνουν προς τον ελληνικό λαό τα εξής "δημοκρατικά": Η θα ανατρέψει τη - με όλους τους τύπους της νομιμότητας του αστικού κοινοβουλευτισμού - εκλεγμένη κυβέρνησή του ή αλλιώς, όχι μόνο ο πληθυσμός της Πελοποννήσου, αλλά όλης της Ελλάδας, καταδικάζεται ερήμην του να πεθάνει από την οικονομική δυσπραγία, την καταστροφή και την πείνα!
Ως επίλογο αυτής της... τόσο "φανταστικής" μυθιστορηματικής σύλληψης, προσθέστε μια φιγούρα. Τη φιγούρα ενός εκ των παραπάνω ηγετών, να βγαίνει από τη μάζωξη με τους ομοίους του και να δηλώνει πόσο μα πόσο πολύ υπολήπτεται τον ελληνικό λαό καθώς και το πόσο στεναχωριέται που αυτός ο λαός θα πεθάνει από την πείνα!
Αναγκαία σημείωση: Ο καλοκάγαθος ηγέτης τα δηλώνει αυτά τα ψυχοπονιάρικα, μόλις λίγα λεπτά αφότου και ο ίδιος έχει βάλει την υπογραφή του κάτω από το διάταγμα εξόντωσης των πολιτών της ελληνικής επικράτειας!
Αλήθεια, πώς θα φαινόταν στον ελληνικό λαό αν του τύχαινε κάποτε κάτι αντίστοιχο, με τα όσα περιγράφηκαν στη... φανταστική - επαναλαμβάνουμε - ιστορία που προηγήθηκε;
***
Ο σερβικός λαός είδε την περασμένη Παρασκευή εκείνους που επί 78 μέρες άδειαζαν στην πλάτη του όλο το στοκ των βομβών που είχαν στις αποθήκες τους, να συναγελάζονται με θέμα την "ανασυγκρότηση" (!) μιας χώρας που τη ρήμαξαν... Είδε όλους εκείνους που εδώ και 10 χρόνια έδωσαν το σύνθημα (τα όπλα, τις αφορμές και τις προβοκάτσιες) για την ανάφλεξη των Βαλκανίων, να αλληλοεπαινούνται, τώρα, μετά την εισβολή και ενόψει του νέου ολέθρου, για την προσφορά τους στην επίτευξη της "σταθερότητας" (!) στα Βαλκάνια...
Στο μεταξύ, ο πόλεμος συνεχίζεται. Με όλα τα μέσα:
***
Εδώ ο δικός "μας" διέπρεψε! Ξέρετε, είπε, ο κ. Σημίτης, εμείς θέλαμε να είναι και η ηγεσία της Γιουγκοσλαβίας στη σύνοδο, αλλά οι σύμμαχοί μας δεν ήθελαν... Ξέρετε, συνέχισε ο κ. Σημίτης, εμείς θέλαμε να μην εξαιρεθεί η Σερβία από την οικονομική ενίσχυση για την ανοικοδόμησή της, αλλά οι σύμμαχοί μας δεν ήθελαν... Ξέρετε, συμπλήρωσε ο κ. Σημίτης, εμείς είπαμε να μην τεθεί για την τύχη του σερβικού λαού ως προϋπόθεση η τύχη της κυβέρνησής του, αλλά οι σύμμαχοί μας δεν το ήθελαν... Ως εκ τούτου, κατέληξε ο κ. Σημίτης, υπογράψαμε ό,τι ήθελαν οι σύμμαχοί μας και τώρα έχουμε τη συνείδησή μας ήσυχη!
Μήπως η ιστορία επαναλαμβάνεται; Ο κ. Σημίτης, και η κυβέρνησή του, δεν ήταν που "ήθελε" την ειρήνη, αλλά υπέγραψε τον πόλεμο; Που ήταν με το Διεθνές Δίκαιο, αλλά υπέγραψε το εμπάργκο κατά της Γιουγκοσλαβίας; Που ήταν με την εθνική ανεξαρτησία, αλλά υπέγραψε τη μετατροπή του ελληνικού εδάφους σε πέρασμα του στρατού κατοχής; Που τασσόταν κατά της συμμετοχής της Ελλάδας στην κρίση, αλλά έστειλε το "Θεμιστοκλής" στον πόλεμο και παρέδωσε το Ακτιο, τη Θεσσαλονίκη, τη Σούδα, το Λιτόχωρο, τον Αραξο στους "συμμάχους";
Οχι. Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται. Απλώς συνεχίζεται. Το έγκλημα συνεχίζεται. Η οικοδόμηση ενός πλανήτη στα μέτρα των γεωστρατηγικών συμφερόντων των πολυεθνικών συνεχίζεται. Η ανάγκη για την ανατροπή της εξουσίας των δολοφόνων συνεχίζει και κορυφώνεται. Μόνο έτσι θα μπει τέλος στις "φανταστικής" αγριότητας εποχές που θέλει να επιβάλει στα Βαλκάνια ο ιμπεριαλισμός.
Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Το έγκλημα συνεχίζεται. Η οικοδόμηση ενός πλανήτη στα μέτρα των γεωστρατηγικών συμφερόντων των πολυεθνικών συνεχίζεται. Η ανάγκη για την ανατροπή της εξουσίας των δολοφόνων συνεχίζει και κορυφώνεται. Μόνο έτσι θα μπει τέλος στις "φανταστικής" αγριότητας εποχές που θέλει να επιβάλει στα Βαλκάνια ο ιμπεριαλισμός