Η ύπαρξη και η λειτουργία της βιομηχανίας παραγωγής ινοσανίδων "ΠΙΝΔΟΣ ΑΕ", αποτελεί πνοή ζωής για τον υποβαθμισμένο και "ξεχασμένο απ' το Θεό", όπως λένε οι κάτοικοι, Νομό των Γρεβενών. Για το σκοπό αυτό, άλλωστε, ιδρύθηκε πριν 10 χρόνια, με πρωτοβουλία συνεταιριστικών ενώσεων της περιοχής. Για να προσφέρει εργασία, να τονώσει την οικονομία, να γίνει μοχλός ανάπτυξης.

Σήμερα, μετά από δέκα χρόνια ανοδικής πορείας και με μια ετήσια παραγωγή γύρω στις 50 χιλιάδες κυβικά μέτρα άριστης ποιότητας ινοσανίδα (MDF) και με τζίρο που φτάνει τα 4 δισ. το χρόνο, η επιχείρηση αντιμετωπίζει οξύ πρόβλημα επιβίωσης, λόγω της εγκατάλειψής της από το κράτος - κατέχει το 52% των μετοχών της - στους αδυσώπητους νόμους της "ελεύθερης αγοράς".

Η εγκατάλειψη αυτή εκφράζεται κυρίως με την έλλειψη υποδομής στο νομό, όπως κατάλληλο οδικό δίκτυο, σιδηροδρομική γραμμή, που θα έριχναν πολύ το κόστος μεταφοράς και θα διευκόλυναν τις εξαγωγές, καθώς και τις εισαγωγές πρώτων υλών. Σχετικά με το πρόβλημα αυτό, αναφέρθηκε από στέλεχος της διεύθυνσης παραγωγής της εταιρίας ότι "πέρυσι το εργοστάσιο δεν μπορούσε να λειτουργήσει για 3 βδομάδες, επειδή ήταν κλειστοί οι δρόμοι και ήταν αδύνατη η πρόσβαση των φορτηγών που μετέφεραν κόλλα"!

Η εγκατάλειψη εκφράζεται, επίσης, με τη διατήρηση πολύ ακριβού χρηματοπιστωτικού συστήματος, με επιτόκια που κυμαίνονται από 15 - 20%, τη στιγμή που οι αντίστοιχες βιομηχανίες της Ευρώπης δανείζονται χρήματα με 3 και 4%. Πάνω απ' όλα όμως, εκφράζεται με την άρνηση του κράτους να διαθέσει, μέσω της Αγροτικής Τράπεζας, τα απαραίτητα χρήματα που απαιτούνται για την ανανέωση του τεχνολογικού εξοπλισμού της επιχείρησης.

Η σημαντική αυτή μονάδα ιδρύθηκε από τις συνεταιριστικές Αγροτικές Ενώσεις Γρεβενών με ποσοστό 27% των μετοχών, Καστοριάς 12% και Εορδαίας 7,5%. Επίσης με 32% συμμετέχει η ΑΤΕ και με 20% η ΕΤΒΑ. Το ποσοστό αυτό του 52% το διαχειρίζεται η ΑΤΕ.

Το μεγάλο πρόβλημα της μοναδικής αυτής βιομηχανίας του Νομού Γρεβενών είναι, εκτός από την έλλειψη της κατάλληλης υποδομής που προαναφέρθηκε, η χαμηλή ανταγωνιστικότητά της σε σχέση με τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις του κλάδου, λόγω του ότι η παραγωγική της δυναμικότητα είναι μόνο 51.500 κυβικά μέτρα το χρόνο, ενώ στην Ευρώπη σήμερα δεν υπάρχει αντίστοιχη βιομηχανία, που να παράγει λιγότερα από 200 χιλιάδες κυβικά μέτρα το χρόνο.

Και η διεύθυνση και το σωματείο εργαζομένων συμφωνούν ότι η επιχείρηση είναι βιώσιμη και έχει προοπτική ανάπτυξης, αρκεί να γίνουν οι απαραίτητες επενδύσεις για τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό, που θα ανέβαζε την παραγωγική δυναμικότητα, θα μείωνε το κόστος παραγωγής και θα έδινε τη δυνατότητα στη βιομηχανία να παράγει σανίδες μεγάλων μεγεθών, με την εγκατάσταση μιας συνεχούς πρέσας. Οι επενδύσεις, όμως, αυτές απαιτούν γύρω στα 2 δισ. και τα χρήματα αυτά δεν υπάρχουν, γιατί οι μεν αγροτικοί συνεταιρισμοί είναι χρεωμένοι και δεν μπορούν να λειτουργήσουν αναπτυξιακά, η δε Αγροτική Τράπεζα, εκτελώντας τις κυβερνητικές εντολές, έχει σταματήσει τις παραγωγικές επενδύσεις και έχει βάλει πλώρη για το λιμάνι της ιδιωτικοποίησης.

Η εξεύρεση των απαραίτητων κεφαλαίων για τις αναγκαίες επενδύσεις είναι μάλλον αδύνατο να επιτευχθεί με δανεισμό, λόγω των υπερβολικά υψηλών επιτοκίων. Ετσι, μια μοναδική στο είδος της βιομηχανία στην Ελλάδα κινδυνεύει να κλείσει και να βρεθούν στο δρόμο οι 105 εργαζόμενοι που απασχολεί. Η σημασία, όμως, της "ΠΙΝΔΟΣ" και η επίδρασή της στην οικονομία του νομού πάει πολύ πιο πέρα από τους εργαζόμενους σ' αυτή. Να σημειωθεί ότι πριν την ίδρυση του εργοστασίου, όπως αναφέρθηκε, υπήρχαν στα Γρεβενά μόνο 3 νταλίκες. Σήμερα υπάρχουν πάνω από 40 νταλίκες και όλες σχεδόν ασχολούνται με μεταφορά προϊόντων ή πρώτων υλών της επιχείρησης.

Το συνάλλαγμα, εξάλλου, που έρχεται στο νομό από τις εξαγωγές της επιχείρησης, κυρίως σε Συρία, Ισραήλ και Αίγυπτο, αποτελούν σημαντικό παράγοντα τόνωσης της τοπικής οικονομίας. Εξάλλου, η "ΠΙΝΔΟΣ" προσφέρει εργασία και εισόδημα σε αγροτικούς συνεταιρισμούς, που ασχολούνται με την υλοτομία και εφοδιάζουν το εργοστάσιο με μεγάλες ποσότητες ξύλων, που χρησιμοποιούνται σαν πρώτη ύλη στην παραγωγή των σανίδων MDF.

Τα προβλήματα της επιχείρησης, όπως δήλωσαν μέλη του διοικητικού προσωπικού, προέρχονται κυρίως από εξωγενείς παράγοντες: Κυβερνητική πολιτική σε σχέση με εισαγωγές, κατάργηση δασμών, διατήρηση ακριβού χρηματοπιστωτικού συστήματος, υπερπαραγωγή στην Ευρώπη και κατά συνέπεια πτώση των τιμών των προϊόντων στις διεθνείς αγορές και νέες τάσεις στην επιπλοποιία, που απαιτούν συνέχεια την ανάπτυξη νέων προϊόντων με αυξημένο κόστος.

Ως παράδειγμα, αναφέρουν ότι οι τελευταίες απαιτήσεις της διεθνούς αγοράς είναι για παραγωγή λευκής ινοσανίδας, που σαν πρώτη ύλη χρησιμοποιεί ξύλο λευκής πεύκης που δεν ευδοκιμεί στην Ελλάδα και πρέπει να έρθει από άλλες χώρες, κυρίως σκανδιναβικές.

Ολα αυτά θέτουν επιτακτικά επί τάπητος το θέμα λήψης μέτρων για την προστασία της εγχώριας παραγωγής από τις ανεξέλεγκτες εισαγωγές και τον άνισο ανταγωνισμό που επιβάλλει η "ελεύθερη αγορά". Τα μέλη της διοίκησης του σωματείου, αλλά και εργαζόμενοι της επιχείρησης τόνισαν ιδιαίτερα την ανάγκη εφαρμογής μέτρων από την πολιτεία με επιβολή δασμών στα εισαγόμενα κ.ά. για τον έλεγχο των εισαγωγών και την προστασία της εγχώριας παραγωγής.

Για μια μικρή χώρα, όπως η Ελλάδα, υπογράμμισαν, δεν υπάρχει άλλος τρόπος για τη σωτηρία των παραγωγικών μας μονάδων, από την εφαρμογή προστατευτικών μέτρων. Σε αντίθετη περίπτωση, δεν είναι μόνο η "ΠΙΝΔΟΣ" που θα υποχρεωθεί τελικά να κλείσει, αλλά η ίδια τύχη περιμένει και όλες τις επιχειρήσεις μεσαίου και μικρού μεγέθους, που δεν είναι σε θέση να αντέξουν τις ασφυκτικές πιέσεις ενός άνισου ανταγωνισμού.

Το σωματείο εργαζομένων έχει επεξεργαστεί πρόταση για τη σωτηρία της επιχείρησης που προβλέπει:

• Νέο μάρκετινγκ στο τμήμα πωλήσεων.
• Εκσυγχρονισμό του παραγωγικού εξοπλισμού.
• Μείωση του χρηματοοικονομικού κόστους.
• Αμεσες αναγκαίες παραγωγικές επενδύσεις και, φυσικά, μέτρα προστασίας της ντόπιας παραγωγής.

Το σωματείο πιστεύει ότι, αν εξασφαλιστούν αυτοί οι όροι, η "ΠΙΝΔΟΣ" είναι βιώσιμη και υπάρχουν ελπιδοφόρες προοπτικές για το μέλλον. Με τη νέα κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη Γιουγκοσλαβία, το σωματείο εκτιμά πως η "ΠΙΝΔΟΣ" θα μπορούσε να παίξει ρόλο στην κάλυψη των μεγάλων αναγκών σε υλικά MDF, που υπάρχουν στη γειτονική χώρα. Θα μπορούσε, επίσης, να εξασφαλίσει την προμήθεια πρώτων υλών σε πολύ συμφέρουσες τιμές.

Ακόμα τονίστηκε ότι η "ΠΙΝΔΟΣ" θα έπρεπε, και με κυβερνητική παρέμβαση, να αναλάβει να καλύψει μεγάλο μέρος των αναγκών σε οικοδομικά υλικά που θα απαιτηθούν στην κατασκευή των έργων της Ολυμπιάδας.

Τέλος, όλοι οι εργαζόμενοι είναι κατηγορηματικοί ότι θα αγωνιστούν για να συνεχίσει η "ΠΙΝΔΟΣ" να λειτουργεί και να προσφέρει στην οικονομική ανάπτυξη του Νομού Γρεβενών, που μαστίζεται από το μαρασμό.

Στράτος ΜΑΥΡΑΝΤΩΝΗΣ