Εμπαίζει απροκάλυπτα τους εργαζόμενους ο Γ. Παπαντωνίου όταν από τη μια διαπιστώνει, (στα χθεσινά "Νέα"), ότι οι διαφορές μεταξύ των επιτοκίων καταθέσεων και χορηγήσεων είναι πολύ μεγάλες και από την άλλη δηλώνει ότι δε χρειάζεται να αλλάξει τίποτα στο νομοθετικό πλαίσιο και εκφράζει την "αισιόδοξη" άποψη ότι "ο ανταγωνισμός θα δώσει πολύ γρήγορα τις λύσεις". Το ερώτημα είναι γιατί ο "ανταγωνισμός" μέχρι σήμερα δεν έχει δώσει "λύσεις" και γιατί θα δώσει στο μέλλον. Η πραγματικότητα είναι ότι ο "ανταγωνισμός" έχει δώσει λύσεις ευνοϊκές για τους "μεγάλους", οι οποίοι μπορούν να έχουν όποτε και όσο θέλουν "φτηνό χρήμα", ενώ αντίθετα η καταλήστευση των μικροκαταθετών παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες και σκανδαλώδεις διαστάσεις. Από την άλλη, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας αποδίδει το φαινόμενο "στις μονοπωλιακές καταστάσεις, που συνδέονται με το παρελθόν του τραπεζικού συστήματος", εννοώντας προφανώς την "κυριαρχία" των κρατικών τραπεζών. Ταυτόχρονα, εναποθέτει όλες τις ελπίδες στους "δύο τρεις τραπεζικούς, ιδιωτικούς βέβαια, ομίλους" που ήδη κυριαρχούν στον τραπεζικό χώρο! Αυτοί προφανώς δεν είναι μονοπώλια! Και μετά από όλα αυτά ξεδιάντροπα ισχυρίζεται ότι το τραπεζικό σύστημα θα δουλέψει προς όφελος του λαού... Ξεφτίλα.