Στις 29 Ιούνη, άρχισε το 9ο Συνέδριο της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ).Μιας συνδικαλιστικής οργάνωσης, η οποία συστηματικά προβάλλει, στηρίζει, προωθεί, κάποιες φορές προλαβαίνει ακόμη, τις εκάστοτε κατευθύνσεις, που χαράζουν τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την απασχόληση, τις εργασιακές σχέσεις, το ασφαλιστικό. Κατευθύνσεις, που στόχο έχουν την αφαίρεση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, την προώθηση της "ευελιξίας" και της "προσαρμοστικότητας", του "εργασιακού μεσαίωνα".

Το Συνέδριο της ΣΕΣ έγινε σε μια στιγμή, που τα δικαιώματα των εργαζομένων δέχονται σφοδρή επίθεση, πολλά έχουν, ήδη, αλλάξει προς το χειρότερο, η πλήρης απασχόληση υπάρχει για όλο και λιγότερους, ενώ 20 εκατομμύρια άνεργοι μπαίνουν στο περιθώριο, αναγόμενοι σε υποψήφιοι "καταρτιζόμενοι".

Για το ρόλο αυτής της οργάνωσης, το Συνέδριό της, τη στάση της ελληνικής αντιπροσωπείας και, πολύ περισσότερο, τις αναγκαιότητες για την κοινή δράση των εργαζομένων της Ευρώπης, αυτό το κρίσιμο διάστημα, μιλήσαμε με τον Γ. Μαυρίκο,μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ, αντιπρόσωπο στο Συνέδριο της ΣΕΣ και μέλος της Γραμματείας του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ).

- Πρόσφατα, ολοκληρώθηκε το 9ο Συνέδριο της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων στο Ελσίνκι της Φινλανδίας. Εσείς ήσασταν μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας. Ποια είναι η άποψή σας γι' αυτήν την πανευρωπαϊκή συνδικαλιστική οργάνωση;

- "Η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων δεν είναι μια συνδικαλιστική οργάνωση (τέτοια είναι μόνο στον τίτλο). Στην ουσία, πρόκειται για ένα εργαλείο του κεφαλαίου, το οποίο αξιοποιείται, προκειμένου να περάσει τις ιδεολογικές, τις πολιτικές και τις οικονομικές επεξεργασίες των πολυεθνικών στη συνείδηση της εργατικής τάξης. Ταυτόχρονα, στην αρμοδιότητά του, ο μηχανισμός αυτός έχει τον έλεγχο και την ενσωμάτωση στην κεντρική λογική της Ευρωπαϊκής Ενωσης των εθνικών συνδικαλιστικών οργανώσεων που υπάρχουν σε κάθε χώρα. Για τους σκοπούς αυτούς, έχει τη στήριξη και της Κομισιόν, έχει τεράστιους οικονομικούς πόρους και τη βοήθεια της εργοδοσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι, από το 1973 που ιδρύθηκε μέχρι σήμερα, δεν έχει διοργανώσει ουσιαστικά ούτε μια απεργιακή κινητοποίηση. Γι' αυτούς τους λόγους, η οργάνωση αυτή αναδείχνεται σαν ένας από τους βασικούς αντιπάλους της εργατικής τάξης".

- Προέκυψε κάποια αλλαγή σ' αυτή τη στάση της ΣΕΣ, όπως την περιγράφετε, από το τελευταίο, 9ο Συνέδριό της, που ολοκληρώθηκε πριν λίγες μέρες;

- "Η εισήγηση και οι αποφάσεις του Συνεδρίου κινήθηκαν ουσιαστικά σε τρία επίπεδα. Και τα τρία αποτελούν κεντρικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και αφορούν: Πρώτον, τα κριτήρια για την Οικονομική και Νομισματική Ενωση. Δεύτερον, τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης με χώρες πρώην σοσιαλιστικές. Τρίτον, την ισχυροποίηση του ΕΥΡΩ. Στα θέματα των εργασιακών σχέσεων, του ασφαλιστικού, των ιδιωτικοποιήσεων, του φορολογικού και του 35ωρου, οι αποφάσεις είναι ευθυγραμμισμένες με τη "Λευκή Βίβλο" και τις αποφάσεις του Μάαστριχτ, του Αμστερνταμ και, τελευταία, της Κολωνίας. Με βάση όλα αυτά, γίνεται φανερό ότι οι αποφάσεις του Συνεδρίου της ΣΕΣ εγκυμονούν ακόμη μεγαλύτερους κινδύνους για τους εργαζόμενους και το συνδικαλιστικό κίνημα της Ευρώπης".

- Ποια ήταν η στάση της ελληνικής αντιπροσωπείας;

- "Η στάση της ελληνικής αντιπροσωπείας κρίνεται από τις τοποθετήσεις στο Συνέδριο και από τις ψηφοφορίες για τα πεπραγμένα της ΣΕΣ. Από την πλευρά μας, με την παρέμβαση στην ομιλία μας, αναπτύξαμε το ζήτημα των δυο γραμμών που συγκρούονται μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Υπογραμμίσαμε την ανάγκη να νικηθεί η γραμμή του συμβιβασμού και της υποταγής που ακολουθεί η ΣΕΣ και να ενισχυθεί η γραμμή της ταξικής πάλης. Κάτι, που αποτελεί μονόδρομο για την ανάκαμψη, την αναζωογόνηση και το δυνάμωμα των συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Καταψηφίσαμε τον απολογισμό της ΣΕΣ, επειδή θέλαμε να έχουμε συνέπεια λόγων και έργων, επειδή θέλαμε να υπογραμμίσουμε στους αντιπροσώπους, αλλά και στην ηγεσία της ΣΕΣ, ότι δεν μπορούν να μας έχουν στο χέρι όλους και ότι υπάρχουν σήμερα συνδικάτα και συνδικαλιστές, που μάχονται και αντιπαλεύουν τους αντιπάλους της εργατικής τάξης, σε όποιο πόστο κι αν αυτοί βρίσκονται. Κι ακόμη, επειδή κρίναμε ότι έπρεπε να καταρριφθεί η μέχρι τώρα λογική των ομόφωνων αποφάσεων.

Σε ό,τι αφορά τις άλλες συνδικαλιστικές παρατάξεις, ουσιαστικά κινήθηκαν στην κατεύθυνση της στήριξης της ΣΕΣ, με αποκορύφωμα την ομιλία του προέδρου της ΑΔΕΔΥ και με τη συνοδεία αντίστοιχων τοποθετήσεων στελεχών της "Αυτόνομης Παρέμβασης". Στις ψηφοφορίες, από τη μεν ΠΑΣΚΕ κάποιοι είχαν βγει έξω από την αίθουσα και κάποιοι μέσα ψήφισαν υπέρ. Την ίδια τακτική, τις "δυο βάρκες", ακολούθησαν και οι τρεις αντιπρόσωποι - στελέχη της "Αυτόνομης Παρέμβασης", αφού δυο επέλεξαν την αποχή και μία τοποθετήθηκε υπέρ. Ενας αντιπρόσωπος από τη ΔΑΚΕ απείχε. Η λογική αυτή του "και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα ολόκληρη", που ακολούθησαν η ΠΑΣΚΕ και η "Αυτόνομη Παρέμβαση", δεν μπορεί να ξεγελάσει κανέναν εργαζόμενο. Ισα - ίσα, που οι ευθύνες αυτών των αντιπροσώπων, γι' αυτή τους τη στάση και αυτή την τακτική, πολλαπλασιάζονται".

- Ποιο είναι το συμπέρασμά σας από τις επαφές που είχατε με εκπροσώπους άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων;

"Πραγματοποιήσαμε, για λογαριασμό του ΠΑΜΕ, αρκετές συναντήσεις. Σαν πιο ενδιαφέρουσες, θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τις συζητήσεις με την ΙΝΤΕΡΣΥΝΤΙΚΑΛ της Πορτογαλίας, η οποία ήταν η μόνη, που, στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΣΕΣ, η οποία προηγήθηκε του Συνεδρίου, δεν ενέκρινε τον απολογισμό δράσης, με τη CGT Γαλλίας, με την ΠΕΟ της Κύπρου, με την ΚΑΤΟΥΙ της Γιουγκοσλαβίας και άλλες. Με τους συντρόφους από την Πορτογαλία και την Κύπρο, συνεκτιμήσαμε ότι υπάρχει ανάγκη του συντονισμού των ταξικών δυνάμεων και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Οι εκτιμήσεις μας σε ό,τι αφορά την πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος στην Ευρώπη, διαπιστώσαμε ότι διαφέρουν σημαντικά, τόσο από αυτές τις CGT Γαλλίας, όσο και από τα ιταλικά συνδικάτα. Σε γενικές γραμμές, και στο επίπεδο της Ευρώπης και στο επίπεδο των Βαλκανίων, η ενότητα των πολυεθνικών και του κεφαλαίου μάς βάζει μπροστά στις ευθύνες μας να ανιχνεύσουμε και να διαμορφώσουμε προϋποθέσεις για κοινή στάση των ταξικών δυνάμεων, που μέσα σε δυσκολίες φαίνεται ότι μπορούν ή ότι κάνουν κάποια πρώτα βήματα".

- Στο ζήτημα του συντονισμού της δράσης των εργαζομένων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ποια είναι η γνώμη σας; Ποια βήματα πρέπει να γίνουν, με ποιους στόχους και τρόπους;

- "Πριν από ένα μήνα, αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ πήρε μέρος σε συνδικαλιστική σύσκεψη, που έγινε στην Τουρκία, με συμμετοχή πάνω από 40 συνδικάτων από πολλές χώρες της Ευρώπης. Εκεί έγινε ανταλλαγή απόψεων πάνω στην ανάγκη για κοινή δράση και συντονισμό του αγωνιστικού συνδικαλιστικού κινήματος, στα θέματα της ανεργίας, της κοινωνικής ασφάλισης, των ιδιωτικοποιήσεων, των εργασιακών σχέσεων και των οικονομικών μεταναστών. Σ' αυτούς τους άξονες, εκτιμούμε ότι θα βρεθούν δυνάμεις και στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια, που βασανιστικά, μέσα από συμπληγάδες, θα χαράξουν μια παράλληλη και κοινή δράση. Μέσα από αυτήν την πάλη, εκτιμούμε ότι θα ενισχύονται οι προϋποθέσεις, για να δυναμώνει ο δρόμος του αγώνα, ο δρόμος της αντίδρασης, ο δρόμος της ανυπακοής απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στους εργοδότες και στις πολιτικές δυνάμεις που τους εκπροσωπούν. Η ενίσχυση και η ισχυροποίηση του ΠΑΜΕ, σε εθνικό επίπεδο, πιστεύουμε ότι θα βοηθήσει στη συνολικότερη αυτή προσπάθεια και μπορεί να αποτελέσει μια σημαντική εμπειρία για το συνδικαλιστικό κίνημα της ευρύτερης περιοχής".

Γ. Φ.