Το καλοκαίρι του '90 έφτασα μέσω Μονάχου στη Λειψία. Σ' αυτή την πόλη μεγάλωσα, σπούδασα, έγραψα τα πρώτα μου βιβλία. Πώς θα την έβρισκα ύστερα από αυτές τις τραγικές αλλαγές;

Φαινομενικά τίποτα δεν είχε αλλάξει. Ο σιδηροδρομικός σταθμός ήταν ίδιος, ίδια τα τραμ, τα αυτοκίνητα και ο κόσμος δεν είχε ακόμα αλλάξει. Ετι νόμιζα.

Η γυναίκα του έκλαψε. Πριν αποχαιρετιστούμε με ρώτησε: "Στην πόρτα μας, δεν είδες τίποτα;".

"Τίποτα".

Στην πόρτα ήταν με σουγιά χαραγμένα: "Κομμουνιστική σκρόφα".

Κατέβηκα από το τραμ στην Πλατεία "Καρλ Μαρξ". Τώρα είχε άλλη ονομασία. Πλατεία Αουγκούστους ονομάζεται. Κάποιος από τους βασιλιάδες της Σαξωνίας είχε αυτό το όνομα. Μα και άλλες πλατείες, δρόμοι, ιδρύματα είχαν την ίδια μοίρα: Ο σταθμός του Ηλεκτρικού του Βερολίνου που έφερε το όνομα Ρόζα Λούξεμπουργκ άλλαξε ονομασία. Η οδός Αντον Ζαϊβκο, αντιστασιακού, που είχε οργανώσει τη μεγαλύτερη αντιφασιστική οργάνωση του Βερολίνου και καταδικάστηκε από τους ναζί σε θάνατο, δεν μπορούσε να κρατήσει αυτή την ονομασία. Ονομασίες πόλεων όπως Μαρξβάλντε, Καρλ Μαρξ - σταντ έμελλε να έχουν την ίδια τύχη. Ακόμα εξαφανίστηκε μια απλή προτομή του Μαρξ από την αίθουσα της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Χούμπολντ. Φυσικά δε θα έπρεπε να υπάρχει και άγαλμα του Λένιν. Αυτοί ήταν κομμουνιστές. Ομως ο Καρλ Οσιέτσκι δεν ήταν κομμουνιστής. Ηταν λογοτέχνης παγκόσμιας φήμης, ουμανιστής. Αυτό δεν άρεσε τους ναζί. Τον εκτέλεσαν. Τον εξαφάνισαν. Δεν άρεσε όμως και στους "δημοκράτες" της Ομόσπονδης Δημοκρατίας Γερμανίας (ΟΔΓ). Γι' αυτό το λόγο αφαιρέθηκε η προτομή του μπροστά από ένα σχολείο στο Πάνκο. Και μια που μιλάμε για λογοτέχνη. Στη Λειψία υπήρχε το Ινστιτούτο Λογοτεχνίας, όπου σπούδασα τέσσερα χρόνια. Οταν πήγα εκεί βρήκα μόνο τη βιβλιοθηκάριο. Κι αυτή μου είπε πως το Ινστιτούτο κλείνει, διότι, όπως αιτιολογήθηκε από τον υπουργό Πολιτισμού του κρατιδίου Σαξωνίας, εδώ σφυρηλατούνταν επαναστάτες ποιητές. Μεγάλη τιμή για τους απόφοιτους.

Στους πρώτους που όρμησε, στην αρχή από τα ΜΜΕ, το αντιδραστικό κράτος της Γερμανίας ήταν οι λογοτέχνες. Τι επιθέσεις δεν κάνανε, τι συκοφαντίες, τι λάσπη δε ρίξανε πάνω τους. Σαν τα όρνεα όρμησαν πάνω στον Μαξ Βάλτερ Σουλτς, έναν από τους πιο μορφωμένους και αξιόλογους λογοτέχνες της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας (ΓΛΔ), διευθυντή του Ινστιτούτου Λογοτεχνίας. Μετά από λίγο πέθανε. Εμφραγμα. Επίθεση κάνανε και σ' ένα συμπατριώτη μας, τον λογοτέχνη Θωμά Νικολάου. Ενας κινέζος λιποτάχτης που τον είχε στείλει το κράτος του να σπουδάσει δημοσιογραφία τον έβριζε στην εφημερίδα "Die Welt".

Παράλληλα, ξεκίνησε μια άγρια πρωτοφανής επίθεση ενάντια στους πολιτικούς. Κείνο τον καιρό με συγκλόνισε η τραγική μοίρα του συν. Εριχ Χόνεκερ. Και συνεχίστηκαν οι κατηγορίες ενάντια σε πολιτικούς, στρατιωτικούς, γιατρούς, εκπαιδευτικούς, δικαστές, ακόμα και προπονητές. Αυτούς φαίνεται να μην τους συγχωρούν που χρόνια η ΓΛΔ ήταν μια από τις ισχυρότερες χώρες στον αθλητισμό. Και τα φασιστοειδή δικαστήρια, με τους δικαστές που δεν έπαψαν ποτέ να είναι φασίστες αν και φόρεσαν τη δικαστική ρόμπα του δημοκράτη, ξεκίνησαν με το έργο τους. Τριακόσιους πολιτικούς και στρατιωτικούς στείλανε στις φυλακές και για εβδομήντα πέντε χιλιάδες πρώην πολίτες της ΓΛΔ έχει ξεκινήσει η εισαγγελική έρευνα.

Και ποιοι οι λόγοι; Μας έγραψε ο σύντροφος αντιστράτηγος ε.α. Καρλ Λέονχαρντ: Καταδικάστηκα από το Πρωτοδικείο του Βερολίνου σε φυλάκιση 3 χρόνων και 9 μηνών γιατί εκπλήρωσα τις υποχρεώσεις μου βάσει του Συντάγματος, των νόμων, των οδηγιών και των στρατιωτικών διαταγών που βασίζονταν στο διεθνές δίκαιο".

Η διεύθυνση του: Generalleutnant a.D. Karl Leonhardt,

JVA Hakenfelde, Niederneuendorfer Alee 140 - 150,

1358 Berlin

Γράψτε του, σύντροφοι!

Από το 1990 ως σήμερα, το έτος της Ενωσης, έχουν απολυθεί από τις υπηρεσίες τους δεκάδες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι, επιστήμονες, δάσκαλοι, στρατιωτικοί, δικαστές, εισαγγελείς, διευθυντές επιχειρήσεων και πολλά άλλα πρόσωπα, μόνο και μόνο επειδή ως πολίτες της ΓΛΔ ήταν πιστοί στις υποχρεώσεις και στα δικαιώματά τους. Οι περισσότεροι βρίσκονται για το υπόλοιπο της ζωής τους υπό απαγόρευση εξάσκησης επαγγέλματος.

Στην Ανατολική Γερμανία έχουν αναλάβει δράση από το 1990 ειδικές υπηρεσίες της αστυνομίας, ειδικές εισαγγελικές αρχές και ειδικά εφετεία. Το αποκλειστικό καθήκον αυτών των ειδικών υπηρεσιών, οι οποίες απαρτίζονται από Δυτικο - Γερμανούς, είναι να καταδιώκουν τη δήθεν ,εγκληματική κυβέρνηση" της ΓΛΔ. Η κορύφωση αυτής της καταδίωξης έφτασε τον Αύγουστο 1997 με την καταδίκη από το Πρωτοδικείο Βερολίνου του αρχηγού του κράτους της ΓΛΔ Εγκον Κρεντς. Και συνεχίστηκε και συνεχίζεται το κυνήγι μαγισσών: πολιτικοί, βουλευτές, συνοριακοί φρουροί, αξιωματικοί, στρατηγοί, νομικοί και άνθρωποι των μυστικών υπηρεσιών. Για τους τελευταίους ισχύει:

- Κατασκοπία ενάντια στη ΓΛΔ ήταν νόμιμη.

- Κατασκοπία υπέρ της ΓΛΔ ήταν έγκλημα.

Αγανάκτηση προκαλούν δικαστικές αποφάσεις κατά δικαστών και εισαγγελέων της Ανατολικής Γερμανίας, που στη δεκαετία του '50 δίκασαν, βάσει των διατάξεων του Συμμαχικού Συμβουλίου Ελέγχου, ναζί και φονιάδες σε φυλακίσεις ή σε θάνατο. Φαίνεται πως δεν μπορούν να τους συγχωρέσουν αυτό το ατόπημα. Και ακόμα πιο τραγικό είναι οι διώξεις ανθρώπων που τον καιρό της χιτλερικής δικτατορίας είχαν καταδικαστεί από τα δικαστήρια των ναζί σε θάνατο ή σε πολύχρονες φυλακίσεις.

Αγρια καταδίωξη εξαπέλυσαν κυρίως ενάντια σε στρατιωτικούς με την κατηγορία της "διαταγής για πυροβολισμό" σε κάποιους που προσπαθούσαν να περάσουν παράνομα τις συνοριακές γραμμές και δεν υπακούγανε στην απαίτηση και προειδοποίηση. Σε όλα τα κράτη ισχύει πως οι παραβάτες κινδυνεύουν να τραυματιστούν ή ακόμα και να σκοτωθούν. Αυτό ισχύει και για την ΟΔΓ. Κανένας όμως από τους φονιάδες συνοριακών φρουρών δεν έχει καταδικαστεί στην ΟΔΓ. Τ' αντίθετο. Τους γιόρταζαν σαν ήρωες.

Ενας από τους φυλακισμένους, ο Generaloberst ε.α., καταδικάστηκε σε φυλάκιση 6 1/2 χρόνων, έγραψε σε όλους εμάς: "Βρίσκομαι εδώ και τρία χρόνια πίσω από τα κάγκελα. 41 χρόνια υπηρέτησα από απλός στρατιώτης ως στρατηγός, τελευταία ως Αρχηγός της συνοριακής στρατιάς και αναπληρωτής του υπουργού Αμυνας... Οι πολλές καταδίκες, που διεξήχθησαν ενάντιά μου και κατά στρατιωτών αξιωματικών και στρατηγών της ΓΛΔ προσκρούουν στους στοιχειώδεις κανόνες της ίδιας της ΟΔΓ και του διεθνούς δικαίου. Είναι πολιτικές δίκες, είναι εκδίκηση σε ανθρώπους, που μετά το 1945 οικοδόμησαν ένα μη καπιταλιστικό κράτος στο έδαφος της Γερμανίας, βγάζοντας τα συμπεράσματα από την ολέθρια ιστορία του λαού μας... Ο σοσιαλισμός διαβολοποιείται, είναι η Αυτοκρατορία του Κακού. Αυτή η πολιτική είναι καταδικασμένη. Η αλήθεια και η δικαιοσύνη θα επιβληθεί. Αν και εμείς δε θα προλάβουμε να το ζήσουμε, οι επόμενες γενιές θα κρίνουν αντικειμενικά για την προσπάθειά μας να οικοδομήσουμε το σοσιαλισμό, για τη ΓΛΔ και για μας".

Η διεύθυνση του συντρόφου μας:

Generaloberst a.D. Klaus - Dieter Baumgarten

Justizvollzugsanstalt Dueppel II

Soeht Str. 7

12203 Berlin

Από το 1990 έχουν περάσει σχεδόν δέκα χρόνια. Από τον περασμένο χρόνο υπάρχει μια σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση σε συνεργασία με τους Πράσινους. Παρ' όλα αυτά, οι διώξεις συνεχίζονται και η διαχωριστική γραμμή μέσα στη χώρα βαθαίνει. Ενα αλλιώτικο "τείχος" χωρίζει τώρα την ανατολική και τη Δυτική Γερμανία. Οι καταδίκες θα βαθύνουν ακόμα περισσότερο το ρήγμα, αφού οι εισαγγελικές ακροάσεις, ανακρίσεις και άδικες καταδίκες συνεχίζονται. Και όλο και μεγαλώνει ο κύκλος των καταγγελλόμενων.

Πόσο όμως θα κρατήσει το κυνήγι αυτό; Μάλλον όσο θα θελήσει η ταξική "δικαιοσύνη" της Γερμανίας. 'Η όσο θα της το επιτρέψουμε.

Χρήστος ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΔΗΣ