ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (του ανταποκριτή μας).-

Τούτη η Πρωτομαγιά είναι βαμμένη με το αίμα του αγωνιζόμενου λαού της Γιουγκοσλαβίας, σφυρηλατημένη με τους αγώνες των ορκισμένων εχθρών του πολέμου και της εκμετάλλευσης, που μέρες τώρα αναδείχνουν το διεθνισμό της εργατικής τάξης και τον αληθινό πατριωτισμό, παλεύοντας να μη διαβεί ούτε ένα Ελληνόπουλο τα σύνορα της χώρας, να σταματήσει ο βρώμικος πόλεμος, να φύγει το ΝΑΤΟ απ' τα Βαλκάνια, να πληρώσουν οι συνένοχοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ετσι τίμησαν χτες τη μεγάλη Μέρα της εργατικής τάξης οι εργαζόμενοι απ' άκρη σε άκρη της Μακεδονίας και της Θράκης, από Εβρο μέχρι Κοζάνη, στις μεγάλες συγκεντρώσεις και πορείες που οργάνωσε το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ).

Στο ΝΑΤΟκρατούμενο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης, το ορμητήριο των ταγμάτων θανάτου,οι εργαζόμενοι της πόλης ένωσαν χτες τις δυνάμεις τους με τους φίλους της ειρήνης που δίνουν εκεί τη δική τους μάχη όλες αυτές τις μέρες για να μην περάσει ο στρατός του ΝΑΤΟ προς το Κόσσοβο.

Χιλιάδες αγωνιστές βάδισαν περήφανα στα βήματα των συντρόφων τους που έγραψαν με αίμα την ιστορία τούτης της πόλης.

Εξω από το Λιμάνι, όπου ακόμη και η ΝΑΤΟική σήμανση - παραλλαγμένη - οδηγούσε εκεί, με τα κόκκινα λάβαρα του αγώνα και τις γροθιές να σκίζουν τον αέρα, ο εργαζόμενος λαός διατράνωσε την απόφασή του να μην υποστύλει τη σημαία της αντίστασης και της πάλης.

Στην εξέδρα, μπροστά στην κεντρική πύλη, ο Κώστας Αρτεμίου, πρόεδρος της ΑΔΕΣ και μέλος της Διοίκησης της ΓΣΕΕ, διακήρυξε: "Το ΠΑΜΕ βρίσκεται στο πλευρό όλων εκείνων που αντιστέκονται στους δολοφόνους των αμάχων και στους παγκόσμιους χωροφύλακες, που ενεργούν για τα συμφέροντα των πολυεθνικών και των μονοπωλίων".

Ο Θόδωρος Κυριακίδης, Γραμματέας του ΕΚΘ, στέλεχος του ΠΑΜΕ, έθεσε το χρέος: "Η στράτευσή μας σε αυτό τον αγώνα, είναι το ταξικό διεθνιστικό μας χρέος απέναντι στους λαούς που δοκιμάζονται από τον ιμπεριαλισμό, είναι υπόθεση του κάθε εργαζόμενου να σπάσει τα μούτρα του στη Γιουγκοσλαβία ο σύγχρονος ευρωαμερικάνικος φασισμός, να καταδικαστεί στην πράξη η στρατιωτική παγκόσμια χούντα των πολυεθνικών".

Με πείσμα και αστείρευτη δύναμη οι χιλιάδες αγωνιστές πραγματοποίησαν στη συνέχεια, μια πορεία που χρόνια έχει να συμβεί στη Θεσσαλονίκη. Μεγάλη σε όγκο, σχεδόν τριπλάσια από την περσινή (είναι χαρακτηριστικό πως όταν η κεφαλή ήταν στην οδό Αγ. Σοφίας, το τέλος της ήταν ακόμα στο Λιμεναρχείο) και παλμό. Με κυρίαρχο σύνθημα το "μια φωνή, μια γροθιά, στον αγώνα η εργατιά", να δονεί τον αέρα, περπάτησαν την παραλιακή οδό, και κατευθύνθηκαν προς το Αμερικάνικο Προξενείο για να καταγγείλουν τους εγκληματίες και τους συνεργούς τους: "φονιάδες των λαών Αμερικάνοι".

Οι δρόμοι της πόλης σείστηκαν. Ασταμάτητα, οι εργαζόμενοι διαδήλωναν "κόκκινη Πρωτομαγιά πρωτοπόρα εργατιά" και απαιτούσαν "ΓΣΕΕ ταξική όχι κυβερνητική". Μπροστά στο μνημείο του Μάη του '36 έδωσαν την υπόσχεση να συνεχίσουν τον αγώνα τους: "εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλη".

• Τη μήνι αυτών που υποτίθεται πως εκπροσωπούν και θεωρούν πως ελέγχουν, γεύτηκαν χθες οι συνδικαλιστές της συναίνεσης στους ευρωκυβερνητικούς σχεδιασμούς. Κατέληξαν μόνοι, αυτοί και η εξέδρα τους, στην πλατεία Αριστοτέλους. Δεν μπόρεσαν να συγκεντρώσουν εκεί, ούτε καν τους προέδρους των σωματείων της δύναμης του ΕΚΘ.