Η επίθεση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ κατά του λαού της Νέας Γιουγκοσλαβίας δεν είναι κάτι που πρέπει να παραξενεύει όσους ξέρουν την ιστορία αυτής της ιμπεριαλιστικής χώρας. Είναι εκείνη που αφού εξόντωσε του Ινδιάνους και πήρε τη γη τους, επιτέθηκε εναντίον όλων των γειτονικών χωρών της Βόρειας και της Κεντρικής Αμερικής: του Μεξικού από το οποίο απέσπασε τις πιο εύφορες περιοχές (Καλιφόρνια, Νέο Μεξικό), του Καναδά, της Κούβας, της Αϊτής, του Αγίου Δομίνικου, της Γρενάδας, του Παναμά, της Γουατεμάλας, της Νικαράγουας, του Σαν Σαλβαδόρ και έχει επιβάλλει την κυριαρχία της σε όλες τις χώρες της Αμερικανικής Ηπείρου διορίζοντας και ενισχύοντας δικτάτορες τύπου Πινοσέτ, που ματοκύλισαν όλες τις χώρες της Νότιας Αμερικής και τις υποχρέωσαν σε υπανάπτυξη για να μην ανταγωνιστούν τη βιομηχανία των ΗΠΑ.

Βομβάρδισε με ατομικές βόμβες τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, ενώ ο πόλεμος με την Ιαπωνία είχε τελειώσει, για να τρομοκρατήσει τους Λαούς της Γης, αδιαφορώντας για την εξόντωση των 200.000 αμάχων. Εκαψε το Βιετνάμ με πυρηνικά και χημικά όπλα, χτύπησε τη Σομαλία και άλλες χώρες της Αφρικής για να εκτοπίσει τους Γάλλους από τη Μαύρη Ηπειρο και τώρα διαμελίζει ευρωπαϊκές χώρες για να δημιουργήσει μικρά προτεκτοράτα (Αλβανία, Βοσνία, Κόσσοβο, FYROM, Τσεχία, Σλοβακία) και άλλα στην Ανατολική Ευρώπη.

Εκείνο που παραξενεύει τον κόσμο είναι η στάση των κυβερνήσεων των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης που συμφώνησαν ΟΜΟΦΩΝΑ για την εγκληματική επίθεση κατά της Γιουγκοσλαβίας. Και ερωτάται: Ηξεραν τι αποφάσιζαν και τι υπέγραφαν όταν ο Κλίντον και η Ολμπράιτ τους έβαλαν στη γραμμή και τους διέταξαν να υπογράψουν; Πώς δέχτηκαν να βομβαρδιστεί μια χώρα που δεν επιτέθηκε εναντίον καμίας χώρας του ΝΑΤΟ, μιας χώρας που δεν είχε καμιά διένεξη με καμιά άλλη χώρα και επομένως δε δημιούργησε κανένα κίνδυνο για τη διεθνή ειρήνη;

Με ποιο δικαίωμα αποφάσισαν να βομβαρδίσουν μια χώρα για να την υποχρεώσουν να δεχτεί το διαμελισμό της, επειδή κάποιοι πολίτες της χρηματοδοτούμενοι και εξοπλιζόμενοι από το εξωτερικό ζητούν ν' αποσχιστεί μια γιουγκοσλαβική επαρχία στην οποία κατοικούν κατά πλειοψηφία Αλβανόφωνοι;

Βεβαίως, η Γιουγκοσλαβική Κυβέρνηση κακώς ανακάλεσε το 1989 την αυτονομία που τους είχε παραχωρήσει πριν από αρκετά χρόνια. Αλλά καμιά χώρα δεν έχει το δικαίωμα να της κηρύξει τον πόλεμο γιατί χειρίστηκε κατά τρόπο ανεπιτυχή ένα εσωτερικό της ζήτημα.

Η επίκληση της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα ήταν σεβαστή αν εφαρμοζόταν (με τα προβλεπόμενα από το διεθνές δίκαιο μέσα και όχι με πόλεμο) σε όλες τις περιπτώσεις και όχι μόνο σε μια περίπτωση επιλεκτικώς. Δεν παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα μόνο στο Κόσσοβο, αλλά και στην Κύπρο, σε βάρος των Ελληνοκυπρίων, στην Παλαιστίνη σε βάρος των Παλαιστινίων και στην Τουρκία σε βάρος των Κούρδων. Επειδή όμως οι Τούρκοι και οι Ισραηλινοί είναι "χωροφύλακες" των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, οι Αμερικάνοι δεν επιτρέπουν καμιά πίεση σε βάρος τους για το σεβασμό των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων, των Ελληνοκύπριων και των Κούρδων. Ενώ κατά των Γιουγκοσλάβων, που δεν είναι υποτακτικοί, κηρύχτηκε πόλεμος χωρίς απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, χωρίς να τηρηθούν οι κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, μόνο και μόνο γιατί το αποφάσισε και το επέβαλε μια υπερδύναμη.

Τεράστιες ναυτικές και αεροπορικές δυνάμεις βομβαρδίζουν τη Γιουγκοσλαβία, σκοτώνουν γυναικόπαιδα, γκρεμίζουν κτίρια και ισοπεδώνουν ολόκληρες πόλεις. Πεντακόσιες χιλιάδες πρόσφυγες έχουν κατακλύσει τις γειτονικές χώρες. Και κάθε βράδυ τριάντα πρωθυπουργοί των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ανάμεσα στους οποίους και ο πρωθυπουργός της δικής μας χώρας, που τους συναγωνίζεται σε επιθετικότητα) και ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, βλέπουν από τις τηλεοράσεις αυτό το μακελειό, βλέπουν τα καραβάνια των προσφύγων να σέρνονται πεινασμένοι πάνω στα χιόνια και δε ντρέπονται, δε σκέπτονται ότι το όνομα τους θα καταχωρηθεί στους καταλόγους των κατάπτυστων, των γελοίων και των εγκληματιών πολιτικών, που για μια καρέκλα ή για ένα μισθούλη πρωθυπουργού, κάνουν τούμπες μπροστά στον Κλίντον και την Ολμπράιτ και εκτελούν τις πιο παράνομες και εγκληματικές διαταγές τους. Και ετοιμάζουν τώρα χερσαίες επιχειρήσεις.

Τόσο πολύ έχει ξεπέσει και διαφθαρεί η ηγεσία του δυτικού, του "πολιτισμένου" δήθεν κόσμου; Και πώς την ανέχονται οι Λαοί τους; Πώς δεν ξεσηκώνονται και δεν τους πετούν στα σκουπίδια της Ιστορίας, για να μην ντροπιάζουν και ξευτιλίζουν την Ευρώπη ολόκληρη, τους Λαούς της και την ιστορία τους;

Βέβαια, έχουν γίνει μέχρι σήμερα πολλές διαδηλώσεις από τη Ρωσία μέχρι τις ακτές του Ατλαντικού. Αλλά δεν αρκούν οι διαδηλώσεις. Χρειάζεται γενικός ξεσηκωμός. Πρέπει διακόσια εκατομμύρια Ευρωπαίων να κατέβουν στους δρόμους. Και να πουν: Φτάνει! Ντροπή! Οχι άλλο αίμα! Οχι πόλεμος! Οχι βομβαρδισμοί! Οχι στη "Νέα Τάξη"! Οχι στους πολεμοκάπηλους και τους εμπόρους όπλων! Οχι στον εξευτελισμό του ΟΗΕ! Ειρήνη στα Βαλκάνια και σ' όλο τον κόσμο!

Ιδιαίτερο καθήκον προς αυτήν την κατεύθυνση έχει ο ελληνικός Λαός. Γιατί ενώ η κυβέρνηση υποκρίνεται ότι διαφωνεί με τους βομβαρδισμούς και τις χερσαίες επιχειρήσεις, αποδεικνύεται από επίσημα έγγραφα ότι έχει συμφωνήσει σε όλα από το Σεπτέμβριο του 1998 και ότι έχει παραχωρήσει τα λιμάνια της Θεσσαλονίκης, του Βόλου και του Λιτόχωρου για τη διέλευση των ΝΑΤΟικών δυνάμεων προς τη FYROM, από όπου θα εξαπολυθεί η τελική επίθεση. Και προετοιμάζει την αποστολή ελληνικού εκστρατευτικού σώματος σε "ανθρωπιστική επιχείρηση" και διακηρύσσει (με τις συνεντεύξεις του κ. Τσοχατζόπουλου) ότι ο μόνος υπεύθυνος για την τραγωδία είναι ο Μιλόσεβιτς, που εξακολουθεί να κάνει εθνοκάθαρση στο Κοσσυφοπέδιο (γι' αυτό δήθεν φεύγουν μαζικά οι αλβανόφωνοι και όχι εξαιτίας των βομβαρδισμών. Ερωτάται όμως γιατί δεν έφευγαν πριν αρχίσουν οι βομβαρδισμοί;).

Εχουμε λοιπόν τριπλή υποχρέωση. Πρώτον, να εντείνουμε τις διαμαρτυρίες κατά των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών και των χερσαίων επιχειρήσεων. Δεύτερον, να ματαιώσουμε τα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης για τη συμμετοχή Ελλήνων στρατιωτών στο βρώμικο αυτό πόλεμο. Και τρίτον να προσφέρουμε ό,τι μπορούμε για την περίθαλψη των θυμάτων (τραυματιών, αστέγων, προσφύγων κλπ).