Εχει παραγίνει το κακό με αυτή την κυβέρνηση και τις διώξεις που ασκεί, με ιδιαίτερα ανησυχητική συχνότητα, κατά του Τύπου. Τελευταίο κρούσμα της αυταρχικής και επικίνδυνης αυτής αντίληψης και τακτικής η δίωξη κατά της εφημερίδας τα "Νέα", λόγω τη δημοσιοποίησης της άκρως απόρρητης "έκθεσης Κωστούλα". Η κυβέρνηση, φυσικά, έσπευσε να εμφανιστεί αμέτοχη αυτής της αντιδημοκρατικής ενέργειας, προβάλλοντας τη γνωστή δικαιολογία ότι πρόκειται για "πρωτοβουλία του εισαγγελικού λειτουργού".
***
Θα μπορούσε να γίνει πιστευτός ο κυβερνητικός αυτός ισχυρισμός αν δεν ήταν ιδιαίτερα βεβαρημένο και αρνητικό το "αμαρτωλό" παρελθόν της. Δεν πρέπει να έχει περάσει άλλη κυβέρνηση που να έχει ασκήσει τόσες διώξεις κατά του Τύπου με απίστευτες κάθε φορά κατηγορίες, αλλά με έναν κοινό παρονομαστή και ολοφάνερο στόχο. Την τρομοκράτηση και τη χειραγώγηση του Τύπου. Κάθε φωνή, κάθε άποψη, κάθε "διαρροή" που ενοχλεί την κυβέρνηση και "εκθέτει" την πολιτική της βρίσκεται στο στόχαστρο των "διωκτικών αρχών" και απειλείται με εξοντωτικές ποινές.
Ειδικά στην περίπτωση των "Νέων" είναι ολοφάνερο ότι κανένας υπουργός ή κυβερνητικό όργανο δεν ανέλαβε την ευθύνη για άσκηση δίωξης προφανώς γιατί δε θέλει να προκαλέσει την "οργή" του ισχυρού εκδοτικού συγκροτήματος. Δεν είναι βέβαια καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι η διαρροή δεν έγινε από το υπουργείο του, όπως και ότι ακόμα και ο ίδιος ο "λαλίστατος" Ε. Γιαννόπουλος, απέφυγε να "στηρίξει", κατά πως το συνηθίζει, τις ενέργειες των υφισταμένων του.
Από την άλλη, η κυβέρνηση είναι αυτή, που κατά πάσα πιθανότητα, διοχέτευσε την έκθεση Κωστούλα. Το "κίνητρο" μάλλον είναι φανερό. Και από την έκθεση προκύπτει με σαφήνεια η πολιτική της βούληση "να πετάξουν έξω" από τα "εθνικά χρώματα" ακόμα και με τη βία τον ηγέτη του PKK. Αυτή είναι και η καλύτερη "απάντηση" στις ΗΠΑ αλλά και στην Τουρκία και στις κατηγορίες τους περί "υπόθαλψης της τρομοκρατίας"...
***
Ανεξάρτητα όμως από την ουσία της υπόθεσης, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία και κανένα άλλοθι στην κυβέρνηση να προχωρά σε διώξεις κατά του Τύπου. Η καταδίκη τέτοιων ενεργειών επιβάλλεται για λόγους αρχών, ανεξάρτητα σε βάρος ποιανού ΜΜΕ στρέφεται κάθε φορά. Η υπεράσπιση της ελευθεροτυπίας από ένα αυταρχικό καθεστώς, όπως αυτό της κυβέρνησης Σημίτη, είναι υπόθεση που αφορά όλους και είναι επικίνδυνη η αντίληψη που περιορίζει το ζήτημα κάθε φορά στη σχέση κυβέρνησης και του συγκεκριμένου εντύπου.
Π.