"Αρσένειος νίκη"... | ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

"Αρσένειος νίκη"...

"Ο Αρσένης νίκησε!"... Περιχαρείς και εν χορώ, όλες οι θεραπαινίδες του κατεστημένου, "κανάλια", ραδιόφωνα, εφημερίδες, διαλαλούν τη μεγάλη νίκη του υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, ο οποίος, ύστερα από σκληρό αγώνα δύο και πλέον μηνών, κατόρθωσε να δαμάσει επιτέλους αυτούς τους ατίθασους δεκαεξάρηδες: να κάμψει την πείσμονα αντίστασή τους και να τους οδηγήσει σιδεροδέσμιους στα θρανία τους!

Ολη η "αφρόκρεμα" της καλής μας κοινωνίας, υπουργοί, "πνευματική ηγεσία","κονδυλοφόροι" πάσης φύσεως, πανηγυρίζουν για τη μεγάλη νίκη. Είχαν πέσει απάνω τους σαν τα κοράκια, να ξεσκίσουν και να φάνε αυτά τα ανήλικα παιδιά, που αποδείχτηκαν πολύ ψηλότερα απ' το μπόι τους, και με τον υπέροχο αγώνα τους έδωσαν στους ανεγκέφαλους επιβήτορες της εξουσίας μαθήματα αξιοπρέπειας και ήθους, αλλά και μήνυμα βροντερό, πως η βία και ο αυταρχισμός δεν έχουν πια πέραση σ' αυτόν τον τόπο.

Τους έβρισαν, τους χλεύασαν, τους έδειραν, τους είπανε αλήτες και οχλοκράτες. (Κάποια "Κατίγκω" προφεσόρισσα, - εκείνη με το άσπρο τσουλούφι στο μαλλί -, σε πρωινή εκπομπή και, μάλιστα, σε κρατικό κανάλι, αποκάλεσε τα παιδιά "αλητάμπουρες"). Ενας φαρμακομύτης δημοσιογράφος, ειδικός στα οικονομικά θέματα, χαρακτήρισε τους μαθητές "μια μικρή και ασήμαντη μειοψηφία ταραχοποιών, που δυναστεύει το λαό και δεν αφήνει τον κόσμο να πάει στις δουλιές του". Ακόμα και ο αρχιεπίσκοπός "μας", χρησιμοποιώντας φράσεις και ρήματα φτηνά και πρόστυχα, συμβούλευε "πατρικώς" τα παιδιά να μη δυσανασχετούν, και να μην εναντιώνονται στη "μεταρρύθμιση Αρσένη", γιατί, λέει, αυτοί που συνέταξαν το νομοσχέδιο, βάζουν επίτηδες πολλά και δύσκολα μαθήματα στις εξετάσεις "για να τα ξεστραβώσουν"...

Ομως, η "νίκη" αυτή που πέτυχε προσωρινά, με το μαχαίρι στο λαιμό των παιδιών ο κύριος Αρσένης, κάθε άλλο παρά νίκη ήταν. Τα "ανοιχτά σχολεία" είναι, απλώς, μια ανοιχτή πληγή και μια ακόμα τρύπα στο ήδη χιλιοτρυπημένο σώμα της παιδείας μας. Ο τρόπος, με τον οποίο χειρίστηκε κι αυτό το θέμα η κυβέρνηση του κυρίου Σημίτη, αποκάλυψε για μια ακόμη φορά το πραγματικό, το φρικτό και απαίσιο πρόσωπο της εξουσίας. Μιας εξουσίας πωρωμένης, που δε διστάζει μπροστά σε τίποτα, προκειμένου να φέρει εις πέρας την αποστολή που της ανέθεσαν τα μεγάλα αφεντικά της, ντόπια και ξένα. Το "επίσημο κράτος" των εμπόρων και των αργυραμοιβών, αυτή η "καλή και στοργική μαμά - Ελλάς", όταν διαπιστώσει πως δεν περνούν πια οι γαλιφιές και τα... μητρικά χαμόγελα, μεταμορφώνεται στη στιγμή σε μια τυραννική και, πολλές φορές, φόνισσα μητριά.

Αλλά, ας το πάρουν απόφαση οι οσφυοκάμπτες Χατζιαβάτηδες, που παριστάνουν τους "στιβαρούς" κυβερνήτες αυτού του τόπου. Η εποχή του ροπάλου και του καταναγκασμού έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Με εισαγγελείς, με ΜΑΤ, με χειροπέδες και με τα... τσεκούρια κάποιων "αγανακτισμένων πολιτών", δε θα μπορέσουν να γονατίσουν αυτό τον περήφανο λαό.

Ας μην επαίρονται, λοιπόν, κι ας μη θριαμβολογούν, για τη "μεγάλη νίκη" τους. Γιατί η "νίκη" αυτή που πέτυχαν σε βάρος των παιδιών, ήταν "πύρρειος". Στο τέλος, σαν τον παλιό εκείνον βασιλιά της Ηπείρου, θα μείνουν κι αυτοί χωρίς στρατό. Απομονωμένοι από οπαδούς και απογυμνωμένοι από κάθε ηθικό έρεισμα, θα πεταχτούν σαν άχρηστα τσαλακωμένα χαρτιά στον κάλαθο της πολιτικής μας ιστορίας, και τ' όνομά τους δε θα το θυμάται πια "ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους", όπως πολύ γλαφυρά το διατύπωσε εκείνος ο γραφικός Κατσιφάρας.

Τα παιδιά δεν υπέστησαν καμιά απολύτως ήττα. Αντίθετα, με το κουρέλιασμα αυτής της καταχθόνιας "μεταρρύθμισης" των "εκσυγχρονιστών", κατήγαγαν μια μεγάλη και καθαρή νίκη. Με την ενότητα, το ήθος, την ωριμότητα και τη νεανική τους ορμή, άνοιξαν το δρόμο για νέες μάχες και νίκες, στο δύσκολο αλλά ωραίο αγώνα του λαού μας, για ένα καλύτερο αύριο.

Βασίλης ΦΥΤΣΙΛΗΣ