ΜΕΡΟΣ 1ο

Για να δώσουν μια αληθοφάνεια στα επιχειρήματα αυτά, ο υπουργός Γεωργίας και η κυβέρνηση δε διστάζουν να κάνουν λαθροχειρίες, με τα στοιχεία της δικής τους στατιστικής υπηρεσίας και να τα παραποιήσουν, όπου δεν τους εξυπηρετούν. Προσπαθούν να καλλιεργήσουν τον κοινωνικό διχασμό, προβάλλοντας ψεύτικες αντιθέσεις ανάμεσα στους αγρότες των διάφορων περιοχών της χώρας. Να αποκρύψουν την πραγματική αντίθεση των αγροτών με το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο που τους εκμεταλλεύεται σαν σύγχρονος τσιφλικάς.

Σύμφωνα με τα απολογιστικά στοιχεία της "Ευρωστάτ", τμήμα της οποίας αποτελεί και η Στατιστική Υπηρεσία της χώρας μας, οι επιδοτήσεις που δίνονταν το 1993 σε κάθε αγροτική εκμετάλλευση στις διάφορες χώρες της ΕΕ είναι:

Ολλανδία 20.014 ECU ανά αγροτική εκμετάλλευση, Δανία 18.406, Βέλγιο 17.386, Γαλλία 11.067, Ιρλανδία 10.808, Γερμανία 8.625, Ελλάδα 4.935, Λουξεμβούργο 4.657, Ισπανία 3.343, Ιταλία 3.106, Πορτογαλία 1.624. Ο μέσος όρος είναι 6.009 ECU ανά εκμετάλλευση.

Φαίνεται, δηλαδή, ότι οι επιδοτήσεις των αγροτικών εκμεταλλεύσεων των βορείων χωρών της ΕΕ, είναι διπλάσιες και τριπλάσιες του μέσου όρου, ενώ οι επιδοτήσεις των αγροτικών εκμεταλλεύσεων των μεσογειακών χωρών και της χώρας μας, είναι κάτω από το μέσο όρο.

Αυτό, άλλωστε, το είχε διαπιστώσει και ο κοινοτικός επίτροπος Μακσάρι, ο οποίος σε έκθεσή του, ενόψει της νέας ΚΑΠ, σημείωνε πως το 80% των κοινοτικών επιδοτήσεων το απορρόφησε το 20% των μεγάλων αγροτικών εκμεταλλεύσεων, με αποτέλεσμα να μεγαλώσει το χάσμα ανάμεσα στα μεγάλα και μικρά νοικοκυριά, ανάμεσα στις πλούσιες και φτωχές περιοχές της ΕΕ.

Στο σημείο αυτό η κυβέρνηση κάνει δύο σημαντικές λαθροχειρίες στους αριθμούς, για να πετύχει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, ότι, τάχα, οι αγρότες είναι προνομιούχοι, σε σχέση με τους άνεργους, αλλά και τους ανειδίκευτους εργάτες, με προφανή στόχο να στρέψει τους άνεργους και τους εργάτες κατά των αγροτών.

Η πρώτη λαθροχειρία αφορά τη σύγκριση των ανέργων και του ανειδίκευτου εργάτη με την αγροτική εκμετάλλευση, η οποία αποτελείται τουλάχιστον από δύο οικονομικά ενεργούς αγρότες. Επομένως το κατά κεφαλήν εισόδημα από τις επιδοτήσεις δεν είναι 2.000.000, αλλά 2.000.000 δραχμές διά του αριθμού των απασχολουμένων στην αγροτική εκμετάλλευση.

Με βάση αυτό το πραγματικό στοιχείο το κατά κεφαλήν αγροτικό εισόδημα από τις επιδοτήσεις είναι μικρότερο από το εισόδημα του ανειδίκευτου εργάτη και ίδιο περίπου με το επίδομα ανεργίας.

Η δεύτερη λαθροχειρία αφορά το επιπλέον τάχα εισόδημα που έχει ο αγρότης από την αξία της αγροτικής παραγωγής. Στο σημείο αυτό συνειδητά η κυβέρνηση δε λέει ότι για να πάρει αυτές τις επιδοτήσεις ο αγρότης πρέπει να έχει αγροτική παραγωγή. Η αξία όμως της παραγωγής είναι πολύ μικρότερη από το κόστος της.

• Στα καπνά "Βιρτζίνια" η εμπορική τιμή το 1995 ήταν 120 δρχ/κιλό. Οταν μόνο τα έξοδα ξήρανσης (πετρέλαιο και ρεύμα) ήταν 137 δρχ./κιλό και το συνολικό κόστος παραγωγής 800 δρχ./κιλό περίπου.
• Στη βιομηχανική τομάτα η εμπορική τιμή ήταν 13 δρχ./κιλό όταν μόνο τα έξοδα συλλογής και μεταφοράς ήταν 8 δρχ./κιλό.
• Στα χυμοποιήσιμα πορτοκάλια η εμπορική τιμή είναι 14,4 δρχ./κιλό. Οταν μόνο τα έξοδα συλλογής και μεταφοράς είναι 12,0 δρχ./κιλό.
• Στο βαμβάκι η εμπορική τιμή είναι 96 δρχ./κιλό και καλύπτει μόνο το ενοίκιο του χωραφιού.
• Στο σιτάρι η τιμή παρέμβασης είναι 37 δρχ./κιλό και με μέση απόδοση 247 κιλά/στρέμμα. Εξασφαλίζει μεικτό εισόδημα στον αγρότη 9.139 δρχ. /στρέμμα, που είναι κάτω από το κόστος παραγωγής.
• Το ίδιο συμβαίνει με τη σταφίδα,το λάδι,το γάλα και τα περισσότερα γεωργικά προϊόντα, με συνέπεια το καθαρό αγροτικό εισόδημα να είναι μικρότερο από τις επιδοτήσεις και αυτό αποδεικνύεται από τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας που αποκαλύπτουν πως το μέσο κατά κεφαλήν αγροτικό εισόδημα είναι ίσο περίπου με το 60% του γενικού μέσου κατά κεφαλή εισοδήματος της χώρας.

Γιάννης ΣΦΥΡΗΣ

ΑΥΡΙΟ: Οι πραγματικές αντιθέσεις και ο "κοινωνικός αυτοματισμός"