Ο ένας στους τρεις επαγγελματίες καλλιτέχνες είναι άνεργος! Η αλήθεια αυτή - όσο πικρή κι αν είναι καθώς εμφανίζει τον επαγγελματία καλλιτέχνη στη θέση του "ανθρώπου που πεινάει" - τεκμηριώνεται από τα επίσημα στοιχεία. Οι ίδιοι οι αριθμοί, όχι μόνο δεν αναιρούν, αλλά επιβεβαιώνουν στο έπακρο την εντύπωση που επικρατεί γενικά ότι ο χώρος των Τεχνών χαρακτηρίζεται ή μάλλον μαστίζεται από υψηλή ανεργία. Το παραπάνω συμπέρασμα διατυπώνεται και επίσημα σε σχετική μελέτη με θέμα: "Ο πολιτισμός ως κλάδος οικονομικής δραστηριότητας".

Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, που εκπονήθηκε από ομάδα εργασίας του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) και δόθηκε προχτές στη δημοσιότητα, προκύπτει ότι το 1991 ο ένας στους τρεις καλλιτέχνες επαγγελματίες ήταν άνεργος. Συγκεκριμένα, ενώ το ποσοστό ανεργίας στο σύνολο της οικονομίας ήταν το 1991 της τάξης του 7,7%,το αντίστοιχο ποσοστό στο χώρο των καλλιτεχνικών επαγγελμάτων έφτανε το 31,3%!!! Ετσι, σε σύνολο 37.222 ατόμων, που αποτελούσαν το εργατικό δυναμικό στο χώρο των καλλιτεχνικών επαγγελμάτων το 1991, ο αριθμός των ανέργων στον ίδιο χώρο έφτανε τους 11.658!

Και στο συγκεκριμένο χώρο, η ανεργία πλήττει εμφανώς περισσότερο τις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες. Το ποσοστό ανεργίας για τις γυναίκες στο συγκεκριμένο χώρο έφτανε το 1991 το 36%,ενώ το αντίστοιχο για τους άντρες έφτανε το 28,4%.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η εικόνα που αναδεικνύεται από τα στοιχεία της μελέτης για τους διάφορους τομείς καλλιτεχνικών επαγγελμάτων. Ειδικότερα, κατά το 1991, το ποσοστό ανεργίας ανερχόταν σε:

• 25,6% στο χώρο των συγγραφέων, δημοσιογράφων κλπ.
• 36,4% στο χώρο των γλυπτών, ζωγράφων, φωτογράφων κλπ.
• 29,8% στο χώρο των συνθετών, μουσικών, χορευτών κλπ.

Η μελέτη του ΚΕΠΕ φέρνει επίσης στην επιφάνεια ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία σε σχέση με την παραγωγικότητα και τις αμοιβές στο χώρο του πολιτισμού. Σύμφωνα με όσα αναφέρονται, η απασχόληση στο σύνολο του πολιτιστικού τομέα παραμένει σταθερή τόσο σε απόλυτους όρους όσο και ως ποσοστό στη συνολική απασχόληση, κατά τη διάρκεια της τετραετίας 1988-1991.

Η ίδια στασιμότητα ισχύει και για την αμειβόμενη απασχόληση και για τους αυτοαπασχολούμενους στον τομέα. Αντίθετα, οι αμοιβές ανά απασχολούμενο παρουσιάζουν μία αισθητή αύξηση της τάξης του 31% από το 1988 στο 1991, που κυμαίνεται από 11% στον υποκλάδο των κινηματογραφικών και βιντεοσκοπικών δραστηριοτήτων έως 49% για τους εργαζόμενους σε βιβλιοθήκες, ιστορικά αρχεία, μουσεία και στη συντήρηση ιστορικών χώρων και κτιρίων. Ετσι, οι μέσες αμοιβές στο χώρο της πνευματικής και καλλιτεχνικής δημιουργίας διαμορφώνονται στο 91% των μέσων αμοιβών στο σύνολο της οικονομίας το 1991 έναντι 71% το 1988.