"Οι Χίτλερ έρχονται και παρέρχονται, ο γερμανικός λαός παραμένει".

Στάλιν, 1945. "Οταν οι Γερμανοί λένε ότι λυπούνται για τον πόλεμο, εννοούν ότι λυπούνται επειδή έχασαν". Φιλμ της αμερικανικής στρατιωτικής προπαγάνδας, 1946.

Ποια από τις δυο παραπάνω απόψεις δικαιώνει τον εμπνευστή της; Οι αισιόδοξοι θα επιμείνουν στην ορθότητα της πρώτης άποψης. Αλλοι έχουν βαρεθεί να περιμένουν το ξύπνημα του γερμανικού λαού. Η αλήθεια είναι ότι η σημερινή ιμπεριαλιστική Γερμανία δεν αφήνει πολλά περιθώρια για αισιόδοξες σκέψεις. Η ισορροπία ανάμεσα στους πραγματικούς εχθρούς του φασιστικού παρελθόντος και σ' αυτούς που το νοσταλγούν, είναι αδιευκρίνιστη. Στο έδαφος της πρώην ΓΛΔ, η ιδεολογική σύγχυση είναι ακόμη μεγαλύτερη. Ενα αυξανόμενο τμήμα του λαού είναι νοσταλγοί του σοσιαλισμού. Ενα άλλο κομμάτι στρέφεται από απόγνωση σε νεοφασιστικές και μηδενιστικές θεωρίες. Καλλιεργείται κλίμα ρατσισμού και ξενοφοβίας.

Σε πρόσφατη επίσκεψή μου στο Μαγδεμβούργο διαπίστωσα ότι γίνεται προσπάθεια ολοκληρωτικής εξαφάνισης κάθε ίχνους σοσιαλιστικού παρελθόντος. Είναι εμφανείς οι βανδαλισμοί όσων μνημείων διασώθηκαν από την επίσημη επιδρομή εναντίον τους.

Η άλλοτε κραταιά μονάδα παραγωγής μηχανών και ανταλλακτικών για πλοία ERNST THALMANN, στην οποία δούλευαν μόλις πριν τρία χρόνια 14.000 εργαζόμενοι και μεγάλο μέρος της παραγωγής της προοριζόταν για εξαγωγές στη Δυτική Ευρώπη, ακόμη και στην Ελλάδα, δε γλίτωσε από την ισοπέδωση.

Στο κλείσιμο του εργοστασίου σοβαρό ρόλο έπαιξε η γνωστή πολυεθνική MANESMANN, η οποία καρπώθηκε δωρεάν τις πατέντες των Ανατολικογερμανών, οδηγώντας το εργοστάσιο του Μαγδεμβούργου, του οποίου τα προϊόντα ήταν ανταγωνιστικά και αισθητά καλύτερα, σε κλείσιμο. Και αφού το κατεδάφισαν, δεν άφησαν κανένα ίχνος του που να θυμίζει το παρελθόν, χωρίς να έχουν κανένα σχέδιο ακόμη αξιοποίησης του τεράστιου χώρου του εργοστασίου, που θυμίζει τοπίο μετά από βομβαρδισμό!

Η επόμενη έκπληξη ήταν στο στρατιωτικό σοβιετικό νεκροταφείο. Πεντακάθαρα τα σημάδια των συνεχών βανδαλισμών! Από όλες σχεδόν τις πλάκες έχουν αφαιρεθεί οι φωτογραφίες.

Ομως, η τακτική του εφησυχασμού και της ανεδαφικής αισιοδοξίας δεν αρμόζουν σε σκεπτόμενους πολίτες. Πρέπει όλοι να γνωρίζουν ότι το "αυγό του φιδιού" εκκολάπτεται, μέσα στους κόλπους της "Ενωμένης Δημοκρατικής Ευρώπης".

ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ

Μαρούσι