Φαίνεται πως τούτη η κυβέρνηση πάει να ξεπεράσει τους δασκάλους της στη μέθοδο της συκοφαντίας και της προβοκάτσιας. Σε συνδυασμό, βεβαίως, με τη χρήση του όπλου της κρατικής βίας και καταστολής, προσφιλές άλλωστε στη δικτατορία της αστικής τάξης, ανεξάρτητα από το μανδύα που φοράει, για την οποία χρήση η προβοκάτσια γίνεται το άλλοθι, το καλύτερο πρόσχημα. Είναι γεγονός ότι η χρήση της κρατικής βίας, η δράση των επίσημων κατασταλτικών μηχανισμών ενάντια στο λαϊκό κίνημα, αργά ή γρήγορα, επιδρά στη λαϊκή συνείδηση έτσι που ο αποκρουστικός χαρακτήρας του κράτους να μπορεί να μετατρέπεται σε υλική δύναμη, που συμβάλλει στην ανατροπή του. Αρα πρέπει να προστατευτεί και ο χαρακτήρας του και η δράση του, ώστε να συγκαλυφτεί και η αποστολή του, που είναι η δράση ενάντια στον "εχθρό" λαό για την επιβολή της εξουσίας της αστικής τάξης.

Είναι γεγονός ότι ειπώθηκε με τον πιο επίσημο τρόπο από βουλευτή του ΠΑΣΟΚ (Χρ. Ροκόφυλλος), ότι τα ΜΑΤ τα πληρώνει η κυβέρνηση για να επιβάλλουν το νόμο. Και επειδή οι λαϊκοί αγώνες φουντώνουν, πρέπει να βρεθεί η φόρμουλα από τους κυβερνώντες, για να αποδείξουν ότι και οι αγώνες μπορούν να χαρακτηρίζονται παράνομοι, λόγω "παρανομιών" που προκαλούνται απ' αφορμή τις κινητοποιήσεις και τους αγώνες. Και έτσι να συγκαλύπτεται το γεγονός ότι η κυβέρνηση είναι ενάντια στους αγώνες. Το δικαιολόγησε άλλωστε ο υπουργός Δικαιοσύνης στη Βουλή, με απολογητικό στ' αλήθεια τρόπο, ότι δε χτυπούν το κίνημα οι κατασταλτικοί μηχανισμοί, αλλά αυτούς που καταπατούν το νόμο. Και εδώ εμμέσως ομολόγησε μια αλήθεια, η οποία έχει ειπωθεί πολλές φορές από επίσημα κυβερνητικά χείλη. Οτι δηλαδή οι μορφές πάλης παραβιάζουν το νόμο. Γι' αυτό και κάθε φορά που το λαϊκό κίνημα, κάτω από την αφόρητη πίεση των προβλημάτων φουντώνει, προκειμένου να δημιουργηθούν προσχήματα συκοφάντησής του και πράξεις που να στηρίζουν αυτά τα προσχήματα, ώστε να χρησιμοποιηθούν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί για την "επιβολή του νόμου", "κατασκευάζονται" παράνομες, σύμφωνα με τους αστικούς νόμους, πράξεις. Χρησιμοποιούνται οι κάθε λογής "αγωνιστές" κουκουλοφόροι του περιθωρίου, της σαπίλας του συστήματος μέσω των διαφόρων μηχανισμών και υπηρεσιών, φανερών και μυστικών, για να κάνουν τη δουλιά τους η αστική τάξη και οι πολιτικοί διαχειριστές της. Αλλωστε, η αστική τάξη, παλιά στην πιάτσα της αγοράς, ξέρει από στημένα παιγνίδια. Της χρειάζονται ακόμα πιο πολύ όταν πρόκειται για την αντιμετώπιση του μοναδικού συνειδητού της αντίπαλου, του εργατικού κινήματος, των λαϊκών αγωνιστών και της πρωτοπορίας τους, και εδώ η προβοκάτσια είναι ένα από τα καλύτερα εργαλεία της.

Ετσι, λοιπόν, μπορούν στις κινητοποιήσεις να ρίχνονται "μολότοφ και γκαζάκια", για να επεμβαίνουν τα ΜΑΤ και να χτυπούν την κινητοποίηση. Μπορούν να γίνονται διάφορες καταστροφές σε πέντε από τα εκατοντάδες σχολειά που είναι σε κατάληψη, για να συκοφαντηθεί ο μεγάλος μαθητικός αγώνας, να χάσει τη λαϊκή υποστήριξη και να κάνει η κυβέρνηση τη δουλιά της. Χρησιμοποιώντας τέτοια γεγονότα και με τη συμβολή διαφόρων αστικών ΜΜΕ, δε σταματά να αντιπαραθέτει στους αγώνες των μαθητών καταστροφές σε σχολεία, καταστροφές και επεισόδια σε διαδηλώσεις, κάθε τι που νομίζει ότι μπορεί να καταστείλει στη λαϊκή συνείδηση την αγωνιστική ανάταση που γεμίζει τούτες τις μέρες το νου και την καρδιά των απλών ανθρώπων. Αποδίδει δε τις ευθύνες για υποκίνηση ή ανοχή τέτοιων προβοκατόρικων, συκοφαντικών ενεργειών στο λαϊκό κίνημα και την πρωτοπορία του, στους κομμουνιστές, σαν μια ακόμη προσπάθεια απομόνωσής τους από το λαό και το ίδιο το κίνημα, για να καταστρώνει η "επιτροπή διαχείρισης κρίσεων" την τακτική κατάπνιξής του. Είναι κι αυτή μια μέθοδος αντικομμουνιστικής επίθεσης της χειρότερης μορφής. Αλλά εκδηλώνει και την πολιτική αδυναμία της κυρίαρχης πολιτικής να επιβληθεί. Γι' αυτό και καταφεύγει στην προβοκάτσια και τη συκοφαντία. Αυτήν ωφελούν ενέργειες που τις χρησιμοποιεί ενάντια στο κίνημα, σαν αυτές που διατυμπανίζουν, "εξοργισμένοι", διάφοροι κυβερνητικοί παράγοντες, προκειμένου να τρομοκρατήσουν και να καταστείλουν τις παλλαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στον αντιεκπαιδευτικό νόμο - έκτρωμα που κατασκεύασε και το επιβάλλει με τη βία, παρά την καθολική αντίθεση λαού και νεολαίας.

Μόνο που έχει γίνει πλέον φανερό ότι αυτές τις προβοκατόρικες μεθόδους, τις στήνουν οι μηχανισμοί του κράτους, ή τις υποδαυλίζουν και τις υποθάλπουν, μαζί με την προστασία που παρέχουν στους εκτελεστές αυτών των ενεργειών, του κράτους, που διαχειρίζεται η κυβέρνηση. Αλλά και το λαϊκό κίνημα έχει πείρα. Αφού δεν ωφελούν το ίδιο, αντίθετα του κάνουν τη χειρότερη ζημιά, κατανοεί ότι ωφελούν τον αντίπαλό του, γι' αυτό και μαθαίνει να περιφρουρεί αποτελεσματικά τους αγώνες του, σε συνδυασμό με την προσπάθεια της κοινής δράσης των τμημάτων του, την οργάνωση του παλλαϊκού μετώπου πάλης για κάθε οξυμένο λαϊκό πρόβλημα, την ανάπτυξη της ταξικής, λαϊκής αλληλεγγύης, μεταξύ της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων. Εχει μάθει, πλέον, ότι μόνο η μαζική λαϊκή πολιτική πάλη με την καλύτερη αξιοποίηση όλων των μορφών της είναι αποτελεσματική για τα συμφέροντά του.