Ενδεικτική για το ποιους "ανακουφίζει" η άρση του Πανεπιστημιακού Ασύλου είναι η επιστολή, με την οποία απευθύνεται το "Ατυπο Συντονιστικό Συμβούλιο Οικονομικής και Πολιτιστικής Ανάπτυξης Θεσσαλονίκης" στον Πρύτανη του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, για να τον "συγχαρεί" για τη μερική άρση του Ασύλου. Το παραπάνω συντονιστικό συγκροτείται από εκπροσώπους του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου, του Εμπορικού - Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, του Συνδέσμου Βιομηχανιών Β. Ελλάδος, του Εμπορικού Συλλόγου, του Συνδέσμου Εξαγωγέων Β. Ελλάδας και άλλων "αναπτυξιακών" οργανισμών. Τη στιγμή που φοιτητές και καθηγητές καταδικάζουν την άρση του Ασύλου, το οποίο αποτελεί κατάκτηση, οι παραπάνω φορείς μιλούν εξ ονόματος της "κοινωνίας της Θεσσαλονίκης" και δηλώνουν ότι "με αίσθημα ανακούφισης και με μεγάλη ικανοποίηση η κοινωνία της Θεσσαλονίκης αποδέχτηκε την ιστορική απόφαση, που στόχο έχει να προχωρήσει στην εξυγίανση του πανεπιστημιακού χώρου από κάθε μορφής εγκληματικότητα".

Δεν περίμενε, βέβαια, κανένας να θέλουν το Ασυλο οι βιομήχανοι. Αξιοσημείωτο, όμως, είναι ότι η διοίκηση του ΑΠΘ δε δίστασε να στείλει την παραπάνω επιστολή και στα κόμματα, για να επιδείξει ποιοι είναι οι υποστηρικτές της.