Ας δούμε τα κυριότερα τέλη που κάθε μήνα πληρώνουν οι δημότες μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.

Το τέλος αυτό θεσπίστηκε αρχικά με τα άρθρα 21 και 22 του Βασιλικού Διατάγματος 24-9/20.10.58 και στη συνέχεια ρυθμίστηκε με το νόμο 25/75, όπως τροποποιήθηκε με τον 429/76. Με την παράγραφο 12 του άρθρου 25 του νόμου 1828/89 τα τέλη καθαριότητας και φωτισμού ενοποιήθηκαν σε ενιαίο ανταποδοτικό τέλος. Το τέλος αυτό επιβάλλεται με απόφαση του Δημοτικού ή Κοινοτικού Συμβουλίου για την αντιμετώπιση των δαπανών παροχής υπηρεσιών καθαριότητας και φωτισμού, καθώς και κάθε άλλης δαπάνης από παρεχόμενες στους πολίτες δημοτικές ή κοινοτικές υπηρεσίες ανταποδοτικού χαρακτήρα.

Η βεβαίωση του τέλους αυτού ενεργείται με την εγγραφή του υπόχρεου στον οικείο κατάλογο της ΔΕΗ, με βάση τη δήλωση, με την ακριβή εμβαδομέτρηση του χώρου αυτού, την οποία υποχρεούται να υποβάλει στο δήμο ή την κοινότητα η ΔΕΗ.

Ο φόρος αυτός θεσπίστηκε με το άρθρο 10 του νόμου 1080/80 και επιβάλλεται με απόφαση του Δημοτικού ή Κοινοτικού Συμβουλίου για κάθε στεγασμένο ή μη χώρο οικιακής εμπορικής ή βιομηχανικής χρήσης ανά μετρητή παροχής ηλεκτρικού ρεύματος της ΔΕΗ. Ο φόρος βαρύνει εκείνον, στο όνομα του οποίου εκδίδεται ο λογαριασμός του ηλεκτρικού ρεύματος. Ο συντελεστής του φόρου σε κάθε μονάδα ορίζεται ετησίως από 6 μέχρι 25 δραχμές κατά τετραγωνικό μέτρο φωτιζόμενης επιφάνειας στεγασμένου χώρου, ενώ για τους μη στεγασμένους χώρους ο συντελεστής του φόρου είναι μειωμένος στο μισό. Και αυτός ο φόρος εισπράττεται μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ.

Με το άρθρο 24 του 2130/93 επιβλήθηκε τέλος το οποίο υπολογίζεται επί της αξίας της ακίνητης περιουσίας που βρίσκεται εντός της διοικητικής περιφέρειας κάθε ΟΤΑ με τις εξής διακρίσεις:

α) Στα ακίνητα που βρίσκονται εντός εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως ή εντός οικισμών υφιστάμενων προ του έτους 1923 ή εντός ορίων οικισμών με περισσότερους από 2.000 κατοίκους

β) Στα κτίσματα που βρίσκονται εκτός σχεδίου πόλεως ή εκτός ορίων των παραπάνω οικισμών. Στη δεύτερη περίπτωση για τον υπολογισμό της αξίας λαμβάνεται υπόψη από το Δημοτικό ή Κοινοτικό Συμβούλιο η αξία της διπλάσιας έκτασης που καταλαμβάνουν τα κτίσματα αυτά εφόσον υφίστανται.

Ο συντελεστής του τέλους καθορίζεται με απόφαση του Δημοτικού ή Κοινοτικού Συμβουλίου από 0,025 μέχρι 0,035%.Το τέλος βαρύνει, κάθε χρόνο, τον ιδιοκτήτη ή εκείνον που κατοικεί στο ακίνητο. Από το ΤΑΠ απαλλάσσονται τα ακίνητα του Ελληνικού Δημοσίου, των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των ναών, των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων δημόσιου χαρακτήρα, καθώς και οι πρεσβείες και τα προξενεία.

Πριν το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας υπήρχε ο Φόρος Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ). Με την κατάργησή του οι μεγαλοϊδιοκτήτες απαλλάχτηκαν ουσιαστικά από το να πληρώνουν φόρο. Κι αυτό γιατί τώρα ένας ιδιοκτήτης με πολλά ακίνητα που με τον ΦΑΠ φορολογούνταν επί του συνόλου των τετραγωνικών των ακινήτων, με τον ΤΑΠ φορολογείται ξεχωριστά για κάθε ένα ακίνητο. Μια εταιρία λοιπόν με περιουσία 500 εκατ. δρχ. πλήρωνε με τον ΦΑΠ 6,75 εκατ. το χρόνο.Με την καθιέρωση του ΤΑΠ η ίδια εταιρία πληρώνει μόνο 175.000 το χρόνο! Ο μικροϊδιοκτήτης ενώ απαλλασσόταν για ιδιοκτησία μέχρι 50 εκατομμύρια, σήμερα δεν απαλλάσσεται για τίποτα... Και μ' αυτό τον τρόπο επιχειρείται να καλυφθεί η "χασούρα" από τους μεγαλοϊδιοκτήτες που πληρώνουν πλέον τα ίδια με τους μικροϊδιοκτήτες.

Το τέλος αυτό ρυθμίστηκε με το άρθρο 3 του νόμου 1080/80, το οποίο αντικατέστησε το άρθρο 13 του βασιλικού διατάγματος του '58. Ως κοινόχρηστοι χώροι νοούνται πεζοδρόμια, οδοί, πλατείες κλπ. καθώς και το δάπεδο χώρων μεταξύ της θέσης των προσόψεων των ισογείων των οικοδομών και των εγκεκριμένων οικοδομικών γραμμών που αποτελούν προεκτάσεις πεζοδρομίων και έχουν αφεθεί σε κοινή χρήση. Τα τμήματα των κοινόχρηστων χώρων, καθώς και τα ποσοστά χρήσης τους καθορίζονται με απόφαση του Δημοτικού ή Κοινοτικού Συμβουλίου, μετά από αίτηση του ενδιαφερόμενου και γνωμοδότηση της αστυνομικής αρχής.

Η άδεια χρήσης κοινόχρηστου χώρου χορηγείται από το δήμαρχο ή τον πρόεδρο της κοινότητας και ισχύει για ένα χρόνο. Η άδεια ανακαλείται για λόγους ασφαλείας και κυκλοφορίας πεζών και οχημάτων. Σε δήμους με πληθυσμό άνω των 10.000 κατοίκων η απόφαση του συμβουλίου δημοσιεύεται σε μία ή δύο εφημερίδες της πόλης ή του νομού.

Για τους υπόλοιπους δήμους και τις κοινότητες η απόφαση δημοσιεύεται με τοιχοκόλληση στην είσοδο του δημοτικού ή κοινοτικού καταστήματος. Επίσης, το Δημοτικό ή Κοινοτικό Συμβούλιο μπορεί να ορίζει ότι τα είδη που θα καταναλώνονται από τους πελάτες των καταστημάτων που κάνουν χρήση των χώρων αυτών, θα προσφέρονται σε τιμές καταστήματος κατώτερης κατηγορίας από εκείνη που ανήκουν. Η χρήση κοινόχρηστων χώρων, που δε βρίσκονται μπροστά σε καταστήματα ή στην προβολή τους, επιτρέπεται να διατίθεται μόνο με δημοπρασία.

Να πούμε τέλος ότι σε περίπτωση που ο δημότης δεν καταβάλλει τα ανταποδοτικά τέλη, τότε η ΔΕΗ προβαίνει στη διακοπή του ρεύματος και δεν το επαναχορηγεί μέχρι να εξοφληθεί το πρόστιμο.