ΤΟ ΚΟΛΩΝΑΚΙ

Δεν πρόκειται για το "Κολωνάκι" σα γεωγραφικόν όρο μιας αθηναϊκής συνοικίας, έστω της πιο πλούσιας. Θα την αδικούσαμε. Στο αξέχαστο εκείνο συλλαλητήριο που γιόρτασε τα 26 χρόνια του ΚΚΕ, στο δίμηνο μεταξύ της γερμανικής και της αγγλικής κατοχής, ένα πλακάτ είχε προκαλέσει γενική ευθυμία: "Ζήτω το κόκκινο Κολωνάκι!". Κι όμως όταν ήρθε η μάχη της Αποχής, αργότερα, το Κολωνάκι παρουσιάστηκε με υψηλό ποσοστό δημοκρατικών. Οπως και στο Δημοψήφισμα, παρουσίασε πάνω από 40% δημοκρατικούς ψήφους. Καιδεν αγνοεί κανένας ότι από τον εθνικό συναγερμό του ΕΑΜ, δηλαδή από το 1941 κι έπειτα, οι "νέες ιδέες", η δημοκρατική αριστερά, η Λαϊκή Δημοκρατία έχει φανατικούς οπαδούς σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, ακόμα και στο απάνω πλούσιο στρώμα της ελληνικής κοινωνίας. Εχει αγκαλιάσει αρκετές τέτοιες οικογένειες, ολόκληρες ή εν μέρει: τα παιδιά τους, τα κορίτσια τους, τις γυναίκες τους. Κάτι ξέρει η "Εστία" απ' αυτές τις οικογενειακές λαχτάρες που έχουν ενσκήψει σε τόσα "καλά σπίτια". Και τόσο αθεράπευτα!

Κι όμως το Κολωνάκι πολιτογραφήθηκε πια σα χαρακτηρισμός για ολόκληρο το "σώμα του εγκλήματος" της νεοελληνικής κακοδαιμονίας: για τη ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΙΚΗ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ. Αλλού λένε "οι 200 οικογένειες", αλλού "οι 60 οικογένειες". Πρόκειται για την απάνω κεφαλαιοκρατία. Για τις ύαινες του χρηματιστικού κεφαλαίου. Για τους τρανούς τραπεζίτες. Για τους μεγάλους βιομηχάνους. Για τους γύπες του μεγάλου εμπορίου. Για τα σκυλόψαρα των ανοικτών πελάγων, τους αχόρταγους εφοπλιστές. Για τους αητονύχηδες της βαρειάς σπέκουλας του Χρηματιστηρίου.

Εδώ στην Ελλάδα τους λέει ο λαός όλους αυτούς περιληπτικά "Κολωνάκι". Κι ας κάθονται και στο Μουσείο ή στην οδό Πατησίων ή στην Πλάκα ή στην Καστέλλα ή στην Κηφισιά ή στην Εκάλη ή στο Φάληρο ή στη Γλυφάδα. Κι ακόμα, στη Θεσσαλονίκη ή στο Βόλο ή στην Πάτρα.

Δεν είναι πολλοί. Θα μπορούσε να δημοσιεύσει κανένας τον κατάλογό τους. Και είναι οργανωμένοι, αυτόματα οργανωμένοι, "Σε μια ισχυρή, εμπορική, τραπεζική και εφοπλιστική καββαλιστική κλίκα διευθυνομένη από τον κ. Πεσματζόγλου", μας λέει ο κ. Πόρτερ, ο τέως αρχηγός της αμερικανικής αποστολής στην Ελλάδα.

Η "καββαλιστική" απόκρυφη μαγεία των αρχαίων Εβραίων έδωσε το όνομά της στις μυστηριώδεις συνωμοτικές οργανώσεις του στυγνού συμφέροντος των Σάυλωκ. Μα την αλήθεια, ο μίστερ Πόρτερ τους τα είπε χύμα τους "Κολωνακιώτες" Πεσματζογλαίους και Σία.

******* Ολες οι αστικές χώρες έχουν την "ηγέτιδα τάξιν", την κεφαλαιοκρατία, την πλουτοκρατική ολιγαρχία τους.

Ετούτη η δική μας όμως είναι η πιο διεφθαρμένη, η πιο εξευτελισμένη ηθικά, η πιο χυδαία απ' όλες. Η ελληνική φυλή έχει έξοχα πλεονεκτήματα και λαμπρές ικανότητες σε μεγάλο βαθμό αναπτυγμένες. Με την ίδια ένταση παρουσιάζει και τα μειονεκτήματα, τις σκιές που έχει. Και δε φταίει ο ελληνικός λαός αν ακριβώς η "ελληνική" ολιγαρχία του πλούτου, με τόσο ανακατεμένα τα αίματά της άλλωστε, παρουσιάζει απάνω της μόνο τα ελαττώματα του "ρωμέικου". Η εμπορική, τραπεζιτική και εφοπλιστική καββαλιστική κλίκα του κ. Πεσματζόγλου αποτελεί το γένος των εκφυλισμένων γραικύλων που όποιος ξένος έρχεται σ' επαφή μαζί τους, βαστάει το μαντήλι στη μύτη του. Αλλο ζήτημα αν κάθεται στο πλούσιο τραπέζι τους και αν παίρνει εύκολο εισιτήριο για τους κοιτώνες τους. Ποιος στραβός δε θέλει το φως του.

Ετσι όσοι ξένοι ήρθαν, έμειναν ειλικρινά κατάπληκτοι από τη ζωή αυτής της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας. Ερχονται, όπως είναι φυσικό, γεμάτοι από τις τρομακτικές ειδήσεις για την Ελλάδα, που μόλις φθάνουν εδώ βλέπουν ότιείναι κατώτερες από τη φρικιαστική πραγματικότητα. Εμφύλιος πόλεμος από τη Θήβα κι απάνω κι από την Κόρινθο και κάτω. Ανθρωποι που σκοτώνονται κατά χιλιάδες, γεφύρια που τινάζονται στον αέρα, χωριά που καίγονται από το πυροβολικό και το βομβαρδισμό των αεροπλάνων. Πεντακόσιες χιλιάδες ξεσπιτωμένοι φτωχοί άνθρωποι, που στεγάζονται σε σχολεία, σε αποθήκες, σε εκκλησίες, κάτω από τα δένδρα, στις πλατείες. Πενήντα χιλιάδες εξόριστοι και πάνω από διακόσιες χιλιάδες τα ξεριζωμένα, ορφανεμένα, δυστυχισμένα μέλη των οικογενειών τους. Ανεργία, πείνα, χαλασμός. ΕΦΙΑΛΤΙΚΗ τη νομίζουν την κατάσταση αυτή οι ξένοι πριν φτάσουν στον τόπο μας. Και μόλις φτάσουν βρίσκουν όλοι τη λέξη αυτή: ΚΑΤΩΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

****************** Και όμως μια εβδομάδα ζωή στο "Κολωνάκι" φέρνει τους ξένους σε θαυμάσια επαφή και με την άλλη πλευρά της ελληνικής πραγματικότητας. Με την καββαλιστική ολιγαρχική κλίκα του κ. Πεσματζόγλου. Είναι πολύ εύκολο. Πάει η κλίκα τρέχοντας προς αυτούς.

Ετσι πήγε και στον κ. Πόρτερ (προπάντων σ' αυτόν!), που τώρα μας περιγράφει την κλίκα. Τι θαυμάσια ρεκλάμα της ολιγαρχίας μας! Το περιοδικό "Κόλλιερς" όπου δημοσιεύτηκε το άρθρο του, κυκλοφορεί σε τρία εκατομμύρια αντίτυπα.

Τραπέζια του έκαναν οι "Κολωνακιώτες" του κ. Πόρτερ. Και περιγράφει ένα με λυρισμό: "Θυμάμαι ακόμη ένα τέτοιο καταστόλιστο γεύμα, όταν ένας από τους μεγαλύτερους τραπεζίτες του Κολωνακιού μ' εκάλεσε στη βίλα του. Τρεις υπηρέτες με λιβρέα, θαυμάσια κρασιά και μοναδικά φαγητά. Κάποιος προσκεκλημένος κατά τη διάρκεια του γεύματος υμνεί τις ομορφιές της θαλασσινής ζωής και τα αριστοκρατικά ναυτικά σπορ των γιωτ (Σημ. "Ρ". Μας έχει περιγράψει τη συζήτηση γι' αυτά "τα γιωτ της Αργεντινής" ο σ. Σπήλιος προ ημερών σα να ήταν παρών). Η διαφορά μεταξύ του γεύματος αυτού και των παιδιών που πεθαίνουν από την πείνα στους δρόμους των Αθηνών είναι αληθινά τρομακτική".

Αλλά μήπως υπάρχει και άλλη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα με τόσες πολυτελέστατες λιμουζίνες, όπως η Αθήνα; Και με τέτοια χλιδή στα κέντρα πολυτελείας και "αναψυχής"; Και με τέτοιο λούσο του "απάνω στρώματος"; ΚΑΜΜΙΑ!

Σε όλες τις δυτικές πρωτεύουσες (Λονδίνο, Παρίσι, Ρώμη) έχει περιμαζευτεί, εξωτερικά τουλάχιστον, η πλουτοκρατική ολιγαρχία. Προσέχει να μην έρχεται σε αντίθεση με τη μεταπολεμική δυστυχία του κόσμου. Κρύβει τις πομπές της. Τούτη η δική μας ξετσίπωτη, αχαλίνωτη, ασυνείδητη και αποθηριωμένη τις βγάζει στη φόρα. "Ας είναι καλά οι Αγγλοι!", χθες. Και "Ας είναι καλά ο θείος Τρούμαν", τώρα.

Τα κέρδη της είναι μυθικά. Κυριολεκτικά απίστευτα και για τα καπιταλιστικά μέτρα και σταθμά. Ο κ. Πόρτερ μας δίνει μερικούς χαρακτηρισμούς:

"Η καββαλιστική, εμπορική και τραπεζιτική κλίκα θέτει επάνω απ' όλα τα κερδοσκοπικά της προνόμια. Τα μέλη της επέτυχαν να διατηρήσουν το φορολογικόν σύστημα που είναι τελείως υπέρ αυτών. Αντιτίθεται εις τον έλεγχον του συναλλάγματος επειδή εμποδίζει την αποθησαύρισιν των κερδών τους εις τας τράπεζας του Καϊρου και της Αργεντινής. Ιδιαιτέρως σκανδαλώδη είναι τα εφοπλιστικά κέρδη, ανερχόμενα εις τεράστια ποσά. Και όμως η χρεωκοπημένη ελληνική κυβέρνησις δεν ωφελείται σχεδόν καθόλου απ' αυτά. Τα κέρδη των ναυτεργατών πηγαίνουν εις την Ελλάδα, αλλά τα κέρδη των εφοπλιστών κρύβονται εις το εξωτερικόν. Ο κ. Τσαλδάρης έχει εγκαταλείψει κάθε μέτρον εσωτερικής οικονομικής πολιτικής που θα μπορούσε κάπως να βοηθήσει τη μάζαν του ελληνικού λαού. Η ελληνική κυβέρνησις δεν έχει άλλην πολιτικήν, εκτός από το να ζητά διαρκώς ξένην βοήθειαν (Σημ. "Ρ". Καλή ώρα όπως ο κ. Σοφούλης χθες) διά να διατηρηθή εις την εξουσίαν, επαναλαμβάνουσα μεγαλοφώνως τας "θυσίας της Ελλάδος εις τον αγώνα" και τον αντικομμουνισμόν της ως λόγον διά χορήγησιν ξένης βοηθείας εις διαρκώς απεριόριστα ποσά...".***************

Δεν ξέχασε και τον τζενεράλε Ναπολεόνε ο κ. Πόρτερ. Και τον αποτελειώνει το δυστυχή: "αμφισβητούμενη φυσιογνωμία. Είχε μιαν μικράν ομάδα "Αντιστάσεως" αλλά "εμύριζε" συνεχώς ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΗΔΕΣ". Τώρα που είναι γνωστό ότι η έκθεση Πόρτερ έπαιξε στην Ουάσιγκτων σοβαρώτατο ρόλο στη διαμόρφωση της ελληνικής πολιτικής από το Στέιτ Ντιμπάρτμεντ, φαίνεται ότι ο Αμερικανός οικονομολόγος εγκαινίασε τη σταδιοδρομία του κ. Γούτα - Λαντς σαν από παντού κλωτσημένου και ψωραλέου "χασαπόσκυλου". Και πολύ μας ικανοποίησε εθνικά η είδηση ότι ο κ. Ζέρβας θα τον... καταγγείλει τον κ. Πόρτερ. Να προσέξει μόνο τη σύνθεση του κακουργοδικείου ο δολοφόνος του Γιάννη Ζέβγου, όπως έκανε και στις δίκες του "Ριζοσπάστη".

************************************** Δεν είναι δημοσιογράφος ο κ. Πόρτερ. Ούτε ανεύθυνος παρατηρητής. Ούτε... κουκουές όπωςσπεύδει να τον χαρακτηρίσει το όργανο του κ. Τσαλδάρη, σπεύδοντας ταυτόχρονα να αποκηρύξει και την πλουτοκρατική κλίκα. Τη φορτώνει πολιτικά στο κόμμα του Μαρκεζίνη και στην "Εστία".

Ο κ. Πόρτερ είναι φανατικός αντικομμουνιστής και ήρθε εδώ σαν υπευθυνότατος αρχηγός της Ερευνητικής Οικονομικής Αποστολής. Αλλά είναι τόσο τρομακτική η κατάσταση που βρήκε εδώ, και ενδιαφέρεται τόσο πολύ για τα αμερικανικά δολάρια που "επενδύει" η Γουώλ Στρητ, ώστε είπε τις αλήθειες που είπε για το αίσχος της ελληνικής χρηματιστικής ολιγαρχίας.

Αυτή η χρηματιστική ολιγαρχία είναι ο βραχνάς της Ελλάδας. Ητανε μετους Ιταλούς και τους Γερμανούς. Υστερα, φυσικά, με τους Αγγλους. Τώρα είναι με τους Αμερικανούς. Τους αγκαλιάζει, τους γλείφει, τους προσκυνάει. Σκύβει δουλικά το σβέρκο της και σε τέτοιες καταπληκτικές καρπαζιές σαν αυτές τις απανωτές του μίστερ Πόρτερ. Αλλά σηκώνει τέτοιες προσβολές η ολιγαρχία μας και οι κατ' εικόνα και ομοίωσιν πολιτικοί της: ο Τσαλδάρης, ο Γονατάς, ο Παπανδρέου, οΖέρβας.

Δεκαπέντε κυβερνήσεις άλλαξαν αφότου έφυγαν οι Γερμανοί. Και σε όλες ήταν μέσα κι από πάνω η ολιγαρχία του πλούτου. Αυτή καταβρόχθισε όλα τα αποθέματα των πρώτων υλών. Ολα τα βιομηχανικά είδη της Ούνρα. Αυτή έκανε λιανά γιαλογαριασμό της όλο το δημόσιο χρυσάφι. Αυτή με τη μέθοδο του πληθωρισμού κατεβρόχθιζε τα δάνεια που έπαιρνε από την Εθνική. Αυτή έδιωξε όλα τα κέρδη της έξω. Αυτή δεν άφησε να ζυγώσουν στην Ελλάδα τα ιλιγγιώδη εφοπλιστικά κέρδη, πληρωμένα με τη σάρκα και τα κόκαλα χιλιάδων πνιγμένων ναυτεργατών. Αυτή έφερε τη χώρα στο χείλος της Αβύσσου, ακόρεστη για κέρδη, άκαρδη κι αδυσώπητη. Αυτή έγινε το δεξί χέρι των ξένων για να εξανδραποδίσουν ολόκληρο τον ελληνικό λαό πρώτα με την αγγλοελληνική συμφωνία και τώρα με την αμερικανοοελληνική. Αυτή βοήθησε τους ξένους να σπρώξουν τη χώρα στο χάος του εμφυλίου πολέμου. Δε θα εδίσταζε να τινάξει στον αέρα ολόκληρη τη χώρα όπως είναι και ευρίσκεται, αρκεί να έχει ρευστοποιήσει πρώτα σε χρυσή λίρα τα κέρδη της και να τα έχει φορτώσει στο κότερο του Τουρκολίμανου!

Τώρα αυτή η πλουτοκρατική ολιγαρχία τρίβει τα χέρια της που έχει τυλίξει το κόμμα των Φιλελευθέρων και το γερο - Σοφούλη. Οχι γιατί τον αγαπάει πιο πολύ από το Ζέρβα. Αλλά γιατί δε θα γκρινιάζουν οι Αμερικανοί λόγω της καταραμένης "κοινής γνώμης" στη χώρα τους. Φυσικά φλυάρησε και ο γέρος στη Βουλή τους όσα είχε φλυαρήσει πριν και ο Μάξιμος και ο Τσαλδάρης: "Σταθερότης του εθνικού νομίσματος. Ιεράρχησις των εισαγωγών. Ελεγχος των τιμών. Εισαγωγή επαρκών ειδών μερικής καταναλώσεως".

Αυτά τα ακούει βερεσέ η πλουτοκρατική ολιγαρχία (η "Εστία" βαράει πάλι την καμπάνα της "ατομικής πρωτοβουλίας" στο χθεσινό άρθρο της, απαντώντας στον κ. Πόρτερ). Γιατί ξέρει πως έχει δεμένο το γάιδαρό της, δηλαδή την κυβέρνηση Σοφούλη - Τσαλδάρη - 4αυγουστιανού Σακελλαρίου.

Αλλά βερεσέ τ' ακούει και οελληνικός λαός. Γιατί δεν περίμενε από τον κ. Πόρτερ να του πει με τι εκμεταλλευτικά τέρατα έχει να παλέψει. Και έχει φτάσει στο συμπέρασμα ότι αν δεν τσακιστεί αυτή η Λερναία Υδρα της ολιγαρχίας, ευτυχία και προκοπή ο λαός μας δε θα δει.

Κ. ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΗΣ