Θα πρέπει, όμως, να σημειώσουμε ότι δε φταίει μόνο, ή, κυρίως, η απειρία των νεαρών "ρεπόρτερ", για όσα είδαμε κι ακούσαμε το βράδυ του μακελειού στην Αχαρνών. Ολοι αυτοί εντολές εκτελούν. Και οι εντολές των αφεντικών των καναλιών είναι σαφείς: "Πέστε στον αέρα ό,τι θέλετε, ό,τι βλέπετε, ό,τι ακούτε, ό,τι "σας κατέβει", αρκεί ν' ακούγεται η φωνή σας, για να μην υπάρχουν κενά στο μακρύ τηλεοπτικό χρόνο, που αφειδώς διατίθεται για τέτοια θέματα στις ζωντανές τηλεοπτικές μεταδόσεις". Διότι, στο βωμό της ζωντανής τηλεθέασης, θυσιάζονται τα πάντα. Οχι μόνο η όποια δημοσιογραφική δεοντολογία, εργασιακή κι ανθρώπινη αξιοπρέπεια των νεαρών, που "δημοσιογραφούν" μόνο με τα μάτια και τ' αυτιά, χωρίς το μυαλό και τη συνείδηση, αλλά ακόμα και ανθρώπινες ζωές αθώων, όπως τη νύχτα του μακελειού στην Αχαρνών.