Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται. Η παροιμία αυτή ταιριάζει απόλυτα στους τραπεζίτες - κερδοσκόπους, που συμμετείχαν χτες στη "δημοπρασία" εντόκων γραμματίων του δημοσίου ετήσιας διάρκειας του υπουργείου Οικονομικών και, εκμεταλλευόμενοι προφανώς τη διεθνή αναταραχή, αγόρασαν τίτλους 216,9 δισ. δραχμών με 13,2%, ενώ στην προηγούμενη "δημοπρασία" το επιτόκιο είχε διαμορφωθεί στο 11,5%. Οχι μόνο σήμερα, αλλά και στο πριν την κρίση διάστημα, οι τραπεζίτες αποσπούσαν από το ελληνικό δημόσιο, υψηλότατες αποδόσεις μέσα σε ένα δύσοσμο θεσμικό περιβάλλον που διαμόρφωσαν από κοινού με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών. Πρόκειται για τον λεγόμενο θεσμό των "Πρωτογενών Διαπραγματευτών" (όπου πρωτογενείς διαπραγματευτές 10 συνολικά τράπεζες που συμμετέχουν σε στημένες δημοπρασίες) ο οποίος έχει μετατραπεί σε ανοιχτή πληγή για τα δημόσια έσοδα. Οι τραπεζίτες δανείζουν το ελληνικό δημόσιο με ληστρικούς κυριολεκτικά όρους, δεδομένου ότι τέτοιο ύψος επιτοκίων, που αποσπούν από τους κρατικούς τίτλους, δεν προσφέρεται πουθενά στην Ευρώπη. Δε θα ήταν υπερβολή αν ειπωθεί ότι το ανηλεές φοροκυνηγητό που υφίστανται τα τελευταία χρόνια τα λαϊκά στρώματα, πρωταρχικό στόχο έχει την εξυπηρέτηση των δανείων αυτών, τα οποία (τόκοι και χρεολυσία μαζί) το 1998 ανέρχονται σε 7 τρισ. δραχμές.

Το μέγεθος της ληστείας συμπληρώνεται με τις παρεμβάσεις που κάνει σε τακτά χρονικά διαστήματα η Τράπεζα της Ελλάδας, η οποία "μαζεύει" αδιάθετα κεφάλαια με επιτόκιο 13%. Τους ακριβοπληρώνουν, δηλαδή, για να δανείσουν τα χρήματα στο ελληνικό δημόσιο, αλλά τους ακριβοπληρώνουν ακόμα και στην περίπτωση που δεν έχουν τοποθετήσει τα χρήματα τους κάπου (χρηματαγορά, κεφαλαιαγορά), για να μη φύγουν από τη χώρα και διαταραχτεί η ισοτιμία της δραχμής. Φαύλος κύκλος δηλαδή, που τον πληρώνουν τελικά οι εργαζόμενοι.