Η ηγεσία του ΣΥΝ θυμίζει έντονα τα λόγια του ποιητή Καρυωτάκη στο πολιτικού χαρακτήρα πεζό του "Κάθαρση", στο οποίο αναφέρει: "Επρεπε να σκύψω, να σκύψω, να σκύψω. Τόσο, που η μύτη μου να ενωθεί με τη φτέρνα μου. Ετσι βολικά κουλουριασμένος να κυλώ και να φτάσω". Είναι γνωστό βεβαίως τι προτίμησε να κάνει ο ποιητής, για να μη "φτάσει" εκεί που ήταν οι "φτασμένοι" της δικής του εποχής. Δυστυχώς για την ηγεσία του ΣΥΝ, το πολιτικό σκύψιμο, το κουλούριασμα της μέσης, για να "φτάσει", αποτελεί πλέον δεύτερη φύση, μόνιμη πολιτική στάση, πιστοποίηση του γεγονότος ότι αυτό το κόμμα δεν έχει καμία σχέση με τους αγώνες της Αριστεράς, με τις αξίες της.

Το εν λόγω κόμμα του ΣΥΝ, πριν λίγους μήνες, στα πλαίσια της λειτουργίας του ως παραπλήρωμα του ΠΑΣΟΚ, διά της τοπικής ηγεσίας του, είχε δηλώσει σε κοινή ανακοίνωση με το κυβερνών κόμμα την πρόθεσή του να στηρίξει από κοινού τη συμφωνία - "πακέτο", τους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ σ' όλους τους δήμους της Χίου και στη νομαρχία, πλην του Δήμου Ομηρούπολης, στον οποίο κοινός υποψήφιος των δύο κομμάτων θα ήταν ο γραμματέας του ΣΥΝ, Μάρκος Μεννής,ο οποίος, μ' αυτήν του την κίνηση, επέστρεψε στις πολιτικές του ρίζες, άσχετα αν το όχημα επιστροφής ήταν ροζέ.

Αυτή η κοινή ανακοίνωση είναι γνωστό σε όλους ότι προκάλεσε έντονες και ποικίλες αντιδράσεις και στους δύο χώρους των συνεταίρων, ιδιαίτερα μάλιστα στο χώρο του ΣΥΝ, στον οποίο τα πράγματα δεν έπαιρναν μόνο προσωπικές διαστάσεις, αλλά αφορούσαν και τις διαδικασίες παρασκηνίου και αντιδημοκρατικότητας που ακολουθήθηκαν από την ηγεσία του κόμματος και, φυσικά, την πολιτική ουσία του πράγματος. Στη γνωστή επιστολή του στελέχους του ΣΥΝ, Γιώργου Γεωργίτση,που είδε το φως της δημοσιότητας, στοιχειοθετούνταν σαφώς οι αντιδημοκρατικές διαδικασίες αγνόησης της βάσης του κόμματος, ο ετσιθελισμός της ηγετικής ομάδας και η πολιτική ουσία που συνίστατο στο ότι ο ΣΥΝ δεν πρέπει να πάει με το ΠΑΣΟΚ από τη στιγμή που εφαρμόζεται από την κυβέρνησή του μια τεράστιας έκτασης αντιλαϊκή επίθεση, που αφορά τα εισοδήματα, τα εργατικά δικαιώματα, το δημόσιο χαρακτήρα των κρατικών επιχειρήσεων και τόσα άλλα γνωστά δεινά.

Ετσι, την ώρα που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εξαθλιώνει τον ελληνικό λαό με την πολιτική της, την ώρα που τα ΜΑΤ αποτελούν τη μόνιμη επωδό σε κάθε εργατική κινητοποίηση, την ώρα που ξεπουλιέται η δημόσια περιουσία και καίγεται η Ελλάδα από την εμπρηστική πολιτική της κυβέρνησης, την ώρα που η χώρα μας αποτελεί το προτεκτοράτο των ΗΠΑ και των Βρυξελλών λόγω, της οσφυοκαμψίας του Σημίτη και των ομοίων του, αυτή την ώρα, το κόμμα του ΣΥΝ ανακάλυψε τη σύγκλισή του με το ΠΑΣΟΚ, επιβεβαιώνοντας το μοναδικό ρόλο ύπαρξής του, αυτόν της πολιτικής ουράς του συστήματος. Τα περί τοπικών κοινωνιών και αυτοδιοικητικών συνεργασιών έχουν αποδειχτεί χιλιάδες φορές στο παρελθόν φούμαρα, αφού η Τοπική Αυτοδιοίκηση ανέκαθεν αποτελούσε βραχίονα του αστικού κράτους. Αυτοί οι αιρετοί που ξέφευγαν, που έγραψαν ιστορία στο χώρο της Αυτοδιοίκησης, ήταν αυτοί που πήγαιναν κόντρα στις επιλογές της κεντρικής εξουσίας, αυτοί που αγωνίζονταν και διεκδικούσαν στο πλευρό του λαού, όχι μόνο για τα τοπικά, μα και για τα γενικά του προβλήματα. Τι πιο τρανό παράδειγμα, που δείχνει την άμεση εξάρτηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από την κεντρική εξουσία, από την πρόσφατη πολιτική δίωξη ενάντια στην τέως δήμαρχο Νίκαιας, Βέρα Νικολαϊδου,από τον περιφερειάρχη Αττικής, με τη μεθόδευση, φυσικά, των ΠΑΣΟΚοΣΥΝεταίρων, που ελέγχουν τον αντίστοιχο δήμο; Ας θυμηθούμε, όμως, για πολλοστή φορά τις προγραμματικές συγκλίσεις των δύο χώρων για να αποκαλυφθεί και το ποιος πρόκειται να πληρώσει την κεντροαριστερή συμπαιγνία. Συμφωνούν, λένε, στο νομοθετικό πλαίσιο που αναγεννά την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με αποκορύφωμα το νόμο "Καποδίστρια".

Γι' αυτό και πρέπει αυτή η φαρσοκωμωδία των κεντροαριστερών συνεταίρων του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ να απαντηθεί από τον κάθε σκεπτόμενο πολίτη, ανεξάρτητα το πού ψήφιζε τις άλλες φορές. Ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι, που εξακολουθούν να πιστεύουν σε οράματα, να χρησιμοποιούν τη μεζούρα της ανθρωπιάς και της ηθικής της ζωής τους και όχι τους δείκτες της ΟΝΕ και των Χρηματιστηρίων, που σφίγγουν τα δόντια και αντιστέκονται είτε συλλογικά είτε μέσα από τη "μοναξιά" τους, πρέπει να καταδικάσουν με την ψήφο τους αυτούς που καπηλεύτηκαν και καταπάτησαν τους αγώνες και τα ιερά και όσια του λαϊκού μας κινήματος, προκειμένου να γίνουν συνδαιτυμόνες της άθλιας ΠΑΣΟΚικής πολιτείας.

Επειδή αποτελούν πολιτικά ρετάλια του συστήματος και μάλιστα μιας χρήσης, γι' αυτό είναι και επικίνδυνοι, αφού λειτουργούν χωρίς κανένα φραγμό στην πολιτική τους δράση, προκειμένου να παραμείνουν "φτασμένοι" πλέον.

Μάρκος ΣΚΟΥΦΑΛΟΣ