Πολλά και διάφορα είπε το Σάββατο ο αρχιεπίσκοπος, με αφορμή τη γιορτή της Παναγίας και των Ενόπλων Δυνάμεων. Αντιφωνώντας τους εκπροσώπους του ιδρύματος "Παναγία Σουμελά", που του πρόσφεραν συμβολικά το κλειδί του ιστορικού, ποντιακού μοναστηριού, θεώρησε σκόπιμο να προβλέψει ότι "ο Θεός θα αξιώσει κάποτε τον προκαθήμενο της Εκκλησίας, ως επικεφαλής του Ελληνισμού, να βάλει το κλειδί στην πόρτα της Παναγίας της Σουμελιώτισσας", ενώ, σε κάποια άλλη στιγμή, μίλησε για "αλησμόνητες πατρίδες", περί "πολιτισμένης Δύσης και βάρβαρης Ανατολής" και δεν παράλειψε να ζητήσει "αξιόμαχο και αξιοπρεπή Στρατό". Τέλος, επιχείρησε να επενδύσει ιδεολογικά όλα τα προηγούμενα, διακηρύσσοντας την πίστη του στις "μεγάλες ιδέες" και λέγοντας: "Οσοι πιστεύουν σ' αυτές τις ιδέες, σε πείσμα των διεθνιστών, αγαπούμε την πατρίδα, είμαστε γνήσιοι Ελληνες".

Φαίνεται πως, παρά τα όσα λέγονται και γράφονται περί της μεγάλης μόρφωσης και των πολλών γνώσεων του νέου αρχιεπισκόπου, οι σχέσεις του με την ιστορία και ιδιαίτερα αυτήν της νεότερης ελληνικής περιόδου δεν είναι καθόλου καλές.