Πρέπει να οργώσεις νωρίς για τη σπορά
Του Γιώργου Κ. ΤΣΑΠΟΓΑ
"Αύγουστε καλέ μου μήνα, να 'σουν δυο φορές το χρόνο". Στα παλιότερα χρόνια ο λαός μας υπολόγιζε στο μήνα αυτό, που βρίσκεται στα τρία τέταρτα του χρόνου, όχι μόνο γιατί είναι περίοδος συγκομιδής, αλλά και για να φέρει το ισοζύγιο στις οικογενειακές δαπάνες. Μερικές ντομάτες, ελιές, τα λαδερά φαγητά, φέτα και φρούτα ταίριαζαν και στο συμβολισμό της "ψωροκώσταινας" για "το λιτοδίαιτον του Ελληνος" και "ελιά ελιά και Κώτσο" και λοιπά. Ενα σύνθημα που επανέρχεται με νέες μεταμφιέσεις, σύμφωνα με τις θεωρητικές... επεξεργασίες Σπράου και τις πρακτικές εφαρμογές της κυβέρνησης. Το περιεχόμενο στο "καλάθι της νοικοκυράς" - που είναι όρος οικονομικός - περιορίζεται ποσοτικά και ποιοτικά, στα όρια της ευρωπαϊκής συρρίκνωσης και της βάναυσης οικονομικής πολιτικής.
Στα όρια αυτά, ο Αύγουστος που άρχισε, είναι το χρονικό όριο επιλογής της κυβέρνησης - (τάιμινγκ το λένε τώρα) - για την αιφνιδιαστική προώθηση νέων περιοριστικών αντιλαϊκών μέτρων σε συνθήκες καύσωνα και θερινής νάρκης, όπως για παράδειγμα το αντεργατικό νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις.
Μήνας κρίσιμος ο Αύγουστος και για όσα εφαρμόζονται και για όσα κλιμακώνονται στα σκοτεινά άδυτα. Ελπίζουν στον εφησυχασμό, του κόσμου την αδράνεια και την ομφαλοσκόπηση, ελπίζουν στην αναζήτηση της τύχης μας στις μάγισσες, στις χαρτορίχτρες, στα κατακάθια του καφέ, στην πονηρή επίκληση των συμβολισμών του... σατανά και των οραματισμών της Αποκάλυψης. Πιστεύουν, οι αφελείς, ότι θα βρεθεί απροετοίμαστος ο λαός μας, μπροστά στις αναμετρήσεις του φθινοπώρου, όπου καθώς λένε οι γεμάτοι συμβολισμούς στίχοι του Γιάννη Ρίτσου: "... Αύριο πρέπει να σκάψεις/ πρέπει να ξεριζώσεις τ' αγριοβότανα/ που φύτρωσαν στον κήπο.../ πρέπει να ξανασκάψεις εκεί που έσκαψες/ πρέπει να ξανασπείρεις εκεί που έσπειρες/ αλλιώς το θέρος θα 'ρθει/ χωρίς λουλούδια και καρπούς/ να σε βρει γονατιστό πάνω στο βράχο".
Σε λίγο έρχονται τα πρωτοβρόχια του φθινοπώρου, με μπόρες και θύελλες, γι' αυτό: "Αύριο, πρέπει να ξυπνήσεις νωρίς... πρέπει να βγάλεις το ποίμνιο απ' το μαντρί της σιωπής... Πρέπει να ξεσκονίσεις τη σκεπή που αράχνιασε απ' τη μοναξιά και τη γαλήνη".