Το μαύρο άσπρο προσπαθεί να εμφανίσει η κυβέρνηση Σημίτη, για τις εξελίξεις στην οικονομία στην περίοδο 1994 - 1997, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι στην περίοδο αυτή, που εφαρμόζεται το ΠΑΣΟΚικό πρόγραμμα "σύγκλισης", σημειώθηκε και... "σύγκλιση" του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων εργαζομένων με το μέσο (υψηλότερο) βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων των χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης! Στα πλαίσια αυτά εντάσσεται και όλη η επιχειρηματολογία που προβάλλει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης των "εκσυγχρονιστών", με την εξαμηνιαία έκθεση του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας για τις τρέχουσες εξελίξεις στην ελληνική και διεθνή οικονομία, που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα.

Η έκθεση αυτή - που είναι προσαρμοσμένη στις προεκλογικές ανάγκες της κυβέρνησης - προσπαθεί να πείσει την κοινή γνώμη, ότι με την οικονομική της πολιτική των τελευταίων 4 ετών (1994 - 1997) η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κατάφερε να έχει "και την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο". Ετσι, οι συντάκτες της έκθεσης δε διαπιστώνουν μόνο βελτίωση όλων των βασικών δεικτών της ελληνικής οικονομίας (ελλείμματα, πληθωρισμός, δημόσιο χρέος κλπ.), αλλά και ότι στην περίοδο εφαρμογής του αναθεωρημένου προγράμματος "σύγκλισης" (1994 - 1997) "βελτιώθηκε σημαντικά η θέση των εργαζομένων".

Στην ίδια έκθεση επιχειρείται ο εξωραϊσμός της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά και γενικότερα της πολιτικής που υπαγορεύει στις χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης το Διευθυντήριο των Βρυξελλών, με επιχειρήματα που θυμίζουν τη ρήση "οι αριθμοί ευημερούν - ο λαός υποφέρει".

Με βάση τα στοιχεία που παραθέτει για τις εξελίξεις βασικών οικονομικών μεγεθών στην περίοδο εφαρμογής του αναθεωρημένου προγράμματος "σύγκλισης" το υπουργείο ΕΘνικής Οικονομίας:

• Υποστηρίζει ότι η ταχύτερη αύξηση του ΑΕΠ της Ελλάδας στην τελευταία διετία σε σχέση με το μέσο ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ της ΕΕ, "οδηγεί την ελληνική οικονομία σε πραγματική σύγκλιση"! Αν όμως εξετάσει κανείς την αύξηση του ΑΕΠ στην Ελλάδα και στην ΕΕ των "15" σε ολόκληρη την περίοδο 1994 - 1997, θα διαπιστώσει ότι αντί για "σύγκλιση" της ελληνικής οικονομίας με το μέσο όρο της Κοινότητας έχουμε απόκλιση. Κι αυτό, γιατί στην περίοδο 1994 - 1997 που το ΑΕΠ της Ελλάδας αυξήθηκε κατά 8,93% (μέση ετήσια αύξηση 2,23%) είχαμε αύξηση του ΑΕΠ της ΕΕ των "15" κατά 9,72% (μέση ετήσια αύξηση 2,43%).
• Ισχυρίζεται ότι "η θέση των εργαζομένων βελτιώθηκε σημαντικά" την τελευταία τετραετία και - ξεχνώντας πως στην τελευταία τετραετία η μια εισοδηματική πολιτική λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων διαδέχεται την άλλη - προβάλλει το επιχείρημα ότι "στην περίοδο εφαρμογής του προγράμματος σύγκλισης σημειώθηκε πενταπλάσια πραγματική άνοδος των αποδοχών των εργαζομένων, από τις αντίστοιχες αυξήσεις του μέσου όρου των 15 χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης"! Στην έκθεση δε γίνεται καμιά αναφορά για την προκλητικά μεγάλη αύξηση των κερδών των μεγάλων εμποροβιομηχανικών και τραπεζικών επιχειρήσεων, που εμφανίζουν τα κέρδη στην τελευταία τετραετία να αυξάνονται με ρυθμούς πολλαπλάσιους του πληθωρισμού (από διπλάσιους μέχρι και δεκαπλάσιους ή και παραπάνω).
• Επαίρεται τόσο για τη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων όσο και του δημόσιου χρέους, ξεχνώντας σκόπιμα πως η όποια μείωση των ελλειμμάτων επιτεύχθηκε με υπέρογκη αύξηση της φορολογίας, δραστικό σφαγιασμό των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα και αναστολή πληρωμής τόκων, ενώ το δημόσιο χρέος (και λόγω της κεφαλαιοποίησης των τόκων) παραμένει στάσιμο στα επίπεδα του 1994 (περίπου 109%), ενώ σε απόλυτους αριθμούς αυξήθηκε κατά μερικά... τρισεκατομμύρια δραχμές!

Η αποτυχία και η αναποτελεσματικότητα της οικονομικής πολιτικής, που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, είναι εμφανής και από το γεγονός ότι δεν κατάφερε να εντάξει την Ελλάδα στην ΟΝΕ από την 1-1-1999 (παρά τη μέχρι τώρα πολιτική μονόπλευρης λιτότητας σε βάρος του λαού), με συνέπεια - όπως αναφέρεται και στην έκθεση του υπουργείου ΕΘνικής Οικονομίας - να έχουμε "χρονική επέκταση του προγράμματος σύγκλισης 1994 - '99, μέχρι το 2001"...