Στα δικαστήρια έτρεξαν και χτες οι μεγαλομέτοχοι της εταιρίας που εξέδιδε μέχρι τη Μεγάλη Παρασκευή τον πρώτο (γιατί κυκλοφορεί πλέον και δεύτερος) "Αδέσμευτο Τύπο", Κ. Μήτσης και Δ. Ρίζος, να κονταροχτυπηθούν για τον τίτλο και τη σελιδοποίηση της εφημερίδας. Η πλευρά Μήτση υποστηρίζει ότι ο Ρίζος απομιμείται στον "Αδέσμευτο Τύπο" του το σήμα και το διασχηματισμό των σελίδων του άλλου, ο οποίος συνεχίζει να εκδίδεται μόνο από τον Μήτση με διευθυντή τον Βαγγ. Μυγδάλη. Η πλευρά Ρίζου ισχυρίζεται ακριβώς τα αντίθετα, μιλώντας για "Αδέσμευτο - μαϊμού" του Κ. Μήτση...

Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς Μήτση, ο Ρίζος κατέθεσε ως φυσικό πρόσωπο το σήμα "Αδέσμευτος Τύπος" τον Ιούνη του 1994, αλλά τότε ίσχυε ακόμα ο νόμος 1928/39 και, βάσει αυτού, η εταιρία το απέκτησε με τη χρήση του. Σε κάθε δε περίπτωση, ο Ρίζος είχε δικαίωμα πάνω στον τίτλο και όχι στο διασχηματισμό της εφημερίδας. Αυτός επιμένει, ωστόσο, ότι το σήμα "Αδέσμευτος Τύπος" είναι δικό του προσωπικά και ουδέποτε το παραχώρησε στην εταιρία. Επίσης, υποστηρίζει ότι το σήμα του "Αδέσμευτου της Κυριακής" δεν έχει περιέλθει στον Μήτση, όπως διατείνεται, αλλά αφαιρέθηκε και από τους δύο διεκδικητές του προσωρινά από την αρμόδια Επιτροπή του υπουργείου Ανάπτυξης μέχρι να αποφασιστεί τον ερχόμενο Δεκέμβρη σε ποιον τελικά θα δοθεί.

Στο Μονομελές Πρωτοδικείο, όπου συζητήθηκαν οι νέες αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων των δύο μονομάχων, εξετάστηκαν ως μάρτυρες οι δημοσιογράφοι Γ. Παπάζογλου και Ι. Ντάσκας. Ο πρώτος είπε ότι έπεισε μαζί με τον Ρίζο τον Μήτση, που δεν είχε ιδέα από εκδόσεις, να γίνει μέτοχος στην εφημερίδα "Αδέσμευτος Τύπος". Τότε δεν είχε τεθεί ζήτημα σήματος, αλλά θεωρήθηκε ότι η χρήση του παραχωρούνταν μαζί με τις μετοχές. Ο δεύτερος μάρτυρας ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι "ο Ρίζος κατέθεσε το σήμα στο όνομά του και το Σεπτέμβρη του 1994 ιδρύθηκε η εταιρία και μπήκε ο Μήτσης στην εφημερίδα του Ρίζου, αγοράζοντας μετοχές και όχι το σήμα. Αρχισε να διεκδικεί το σήμα όταν αποκαλύφθηκε η λεηλασία της εταιρίας".

Η συζήτηση των αιτήσεων έγινε ενώπιον του προέδρου Πρωτοδικών Γ. Χοϊμέ, ο οποίος επιφυλάχτηκε να αποφασίσει σε ποιον από τους δύο θα απαγορεύσει να χρησιμοποιεί τον τίτλο και άρα να εκδίδει τον "Αδέσμευτο Τύπο".