Μέσα στη δεκαετία του 1930 είχα διαβάσει στο περιοδικό "Πρωτοπόροι", ένα γραφτό, για τις καταστροφές του Εγκέλαδου: "Εγώ είμαι το τρανό στοιχειό που καταλύω τον κόσμο, φτερνίζομαι και τρέμει η γη"...
Ετσι φωτογράφισε ο φίλος μας το τρανό στοιχειό, το σεισμό, με τις καταστροφές που προξενεί.
Σήμερα με τον καπιταλισμό, ιμπεριαλισμό, τις πολυεθνικές ενώσεις με παγκόσμιους οργανισμούς, με κάθε λογής χρηματιστικές ομάδες και κυβερνήσεις δικές τους, ολοκληρώνουν την οικονομική υποδούλωση των λαών.
Η δική μας η κυβέρνηση, με τον Κ. Σημίτη, που ανέβηκε στην εξουσία με τη νοθευμένη αναλογική κλέβοντας τις ψήφους από τα μικρά κόμματα, δηλώνει: "Οτι έχει με το μέρος της τη θέληση του ελληνικού λαού και ό,τι κάνει, είναι με την έγκρισή του"...
Ολο το έργο της κυβέρνησης στην ουσία του ήταν και είναι, να χαρίζει στους πλουτοκράτες, ξένους και ντόπιους, όλο το βασικό, οικονομικό, κρατικό, παραγωγικό, βιομηχανικό πλούτο της χώρας μας και τώρα να βρισκόμαστε στις αγορές των μεγάλων εισαγωγέων.
Αλλα και στην εξωτερική μας πολιτική, στα εθνικά μας θέματα, η κυβέρνηση, άλλα λέει στο λαό και άλλα συμφωνεί με τους Αμερικάνους που έχουν το δικαίωμα της διαιτησίας στις διαφορές μας με την Τουρκία. Ετσι ξαναζούμε την εποχή Τρούμαν, Αϊζενχάουερ, Πιουριφόι, με τον συνεχιστή της πολιτικής τους, τον σημερινό πρεσβευτή των ΗΠΑ, Ν. Μπερνς.
Μ' αυτή την πολιτική στήριξης που της προσφέρουν όλοι οι κεφαλαιούχοι έχει αρχίσει το εγκελαδικό, μανιακό κυνηγητό της, αφαιρώντας από τους εργαζόμενους στις πόλεις και τα χωριά μας το ψωμί των οικογενειών τους.
Σ' αυτή την πολιτική της κυβέρνησης έχουν προσχωρήσει όλοι τους μαζί και οι μεγάλοι των ΜΜΕ. Και για να φανούν αληθινοί, κάνοντας το "άσπρο - μαύρο", δηλώνουν ότι η χώρα μας βρίσκεται σε "ανοδική πορεία".
Μια άλλη δικαιολογία που προβάλλουν, κάθε φορά που οι εργαζόμενοι ζητάνε ανθρώπινα μεροκάματα, μισθούς και συντάξεις, είναι αυτή της δύσκολης περιόδου που περνάμε σαν κράτος που ανήκουμε στην Ενωμένη Ευρώπη και πρέπει να εφαρμόζουμε πιστά τις οδηγίες των Βρυξελλών.
Παράλληλα δηλώνουν ότι θα προχωρήσουν στην "εξυγίανση" όλων των θεσμών που νοσούν.
Εχουμε το μόνιμο πρόβλημα της ανεργίας που μεγαλώνει συνεχώς κάθε χρόνο. Την αντιλαϊκή νομοθεσία σ' όλους τους κλάδους παραγωγής, στην οικονομία, στη βιομηχανική ανάπτυξη που βαδίζει με βήμα σημειωτόν.
Αυτά και άλλα πολλά αρνητικά είναι το έργο της κυβέρνησης που με την πολιτική της σε όλους τους τομείς, συναγωνίζεται τον Εγκέλαδο.
ΑΛΕΚΟΣ ΠΑΠΑΔΑΤΟΣ