Οταν ο υπουργός Εργασίας προαναγγέλλει ακόμα και το τέλος του οχτάωρου από το βήμα του συνεδρίου της ΓΣΕΕ, με τρόπο που σε άλλες εποχές δε θα τολμούσε να το κάνει ούτε από το βήμα του συνεδρίου του ΣΕΒ, τότε δεν μπορεί να υπάρχει εργαζόμενος σ' αυτόν τον τόπο, που να μην περιμένει από αυτή την κυβέρνηση τα χειρότερα και μάλιστα άμεσα. Οταν ο ίδιος υπουργός δηλώνει την επομένη σε ραδιοφωνικό σταθμό ότι όλα αυτά, που έχουν σχεδιαστεί σε βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων, "πιστεύει πως θα γίνουν σε διάλογο με τη ΓΣΕΕ" (!) και μάλιστα ενώ το συνέδριο της Συνομοσπονδίας είναι σε εξέλιξη, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο σοβαρά και η κατάσταση διαγράφεται εντελώς κρίσιμη. Πολύ περισσότερο που ο υπουργός Εργασίας έχει λόγους να υπολογίζει σε μια τέτοια στάση της ΓΣΕΕ, αφού η πλειοψηφία της έδωσε ανάλογα δείγματα γραφής και με τη συμμετοχή της στον "κοινωνικό διάλογο" - απάτη και με το κατάπτυστο πόρισμα που προσυπέγραψε και που τώρα χρησιμοποιεί η κυβέρνηση, ως άλλοθι, στην τελική έφοδο στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων.

Μετά και από αυτό, μετά από αυτή τη μέγιστη πρόκληση του υπουργού Εργασίας από το ίδιο το βήμα του πανεργατικού συνεδρίου, κανένας και πολύ περισσότερο κανένας σύνεδρος δεν μπορεί να πει "δεν ήξερα". Οι ευθύνες όλων των αντιπροσώπων, που παίρνουν μέρος στο 29ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, είναι βαρύτατες και προσωποποιημένες, αφού από την ψήφο τους θα κριθεί η πορεία της Γενικής Συνομοσπονδίας, από αύριο κιόλας.