Η υπερτιμολόγηση της μονάδας της Φλώρινας κατά δεκάδες δισ. δρχ. θεωρείται δεδομένη, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της κυβέρνησης να αποδείξει το αντίθετο, επιστρατεύοντας το... κύρος του διεθνούς "ανεξάρτητου εκτιμητή". Ο ίδιος ο εκτιμητής, το πόρισμα του οποίου καταλήγει ότι το κόστος της μονάδας θα μπορούσε να είναι και κατά 5% ακριβότερο από το συμβολαιοποιηθέν ποσό των 179,5 δισ. δρχ., διευκρινίζει ότι στηρίχτηκε σε στοιχεία "που προέρχονται από τη σύμβαση - που υπέγραψε η ΔΕΗ με την κατασκευάστρια κοινοπραξία του ομίλου Κοπελούζου - και θεωρούνται δεδομένα". Τις παραδοχές δηλαδή, στις οποίες κατέφυγε η ΔΕΗ διά της αλχημείας για να εμφανίσει το τίμημα "εύλογο", δεν τις διερεύνησε και άρα δεν τις αμφισβήτησε. Επιπλέον, ο εκτιμητής έθεσε εκτός σύγκρισης αντίστοιχους σταθμούς που κατασκευάστηκαν την τελευταία 10ετία σε άλλες χώρες πλην της Γερμανίας, επικαλούμενος κριτήρια που δεν ευσταθούν. Αναφέρει, για παράδειγμα, ότι οι σταθμοί στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες δεν είναι συγκρίσιμοι γιατί "δεν έχουν κατασκευάσει νέους σταθμούς μετά την αλλαγή του οικονομικού τους συστήματος". Μη συγκρίσιμοι θεωρούνται επίσης και οι σταθμοί στις χώρες της Ασίας με το επιχείρημα ότι "είναι εγκαταστημένοι ή σε σοσιαλιστικές χώρες ή σε χώρες χαμηλότερου οικονομικού επιπέδου, αλλά κυρίως επειδή διαφέρουν στη σύλληψη σχεδιασμού τους".

Τα παραπάνω επιχειρήματα είναι ανυπόστατα και αφελή. Ο "Ρ" έχει παρουσιάσει ήδη αναλυτικά στοιχεία για το κόστος κατασκευής ανάλογων σταθμών στη διεθνή αγορά μετά το 1994, όπου υπάρχουν και σταθμοί οι οποίοι ανατέθηκαν μόλις το 1997. Από τα στοιχεία αυτά προκύπτει ότι ανάλογοι σταθμοί δεν ξεπερνούν σε κόστος τα 985 - 1.600 δολαρίων για κάθε κιλοβατώρα ισχύος (σε μία μόνο μονάδα αναφέρεται 1.875 δολάρια. /κιλοβατώρα), όταν για τη Φλώρινα το κόστος είναι 2.413 δολάρια ανά κιλοβατώρα!

Το κόστος πάντως για τη μονάδα της Φλώρινας αναμένεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο από την ανάθεση στον ανάδοχο τμημάτων του έργου χωρίς να έχει συμφωνηθεί ακόμη τίμημα, αν και με βάση το Ν. 2299/95 προϋπόθεση για να περιληφθούν αυτά τα τμήματα στη σύμβαση είναι η ύπαρξη ανταγωνιστικών όρων. Πρόκειται για τα τμήματα της αποκομιδής και απόθεσης τέφρας, καθώς και της αυλής λιγνίτη, για την οποία μάλιστα η ΔΕΗ δεν έχει δώσει στον ανάδοχο τεχνικές προδιαγραφές. Οι προδιαγραφές της αυλής λιγνίτη θα δοθούν 3 μήνες μετά τη θέση σε ισχύ της σύμβασης, ενώ οι τιμές για τα παραπάνω τμήματα του έργου θα συμφωνηθούν αντίστοιχα σε 12 και σε 15 μήνες μετά τη θέση σε ισχύ της σύμβασης. Ομως, η ΔΕΗ δεν έχει το δικαίωμα να αναιρέσει από τον ανάδοχο του έργου τα παραπάνω τμήματα στην περίπτωση που δε συμφωνήσει στις τιμές, καθώς δεν υπάρχει αντίστοιχη πρόβλεψη στη σύμβαση. Αντίθετα, είναι υποχρεωμένη να συμφωνήσει με τον ανάδοχο μέσα στις παραπάνω προθεσμίες. Ετσι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για πρόσθετη υπερτιμολόγηση του έργου κατά παράβαση του Ν. 2299/95.

Αυτή είναι η πραγματικότητα για το έργο της Φλώρινας, που η κυβέρνηση επιχειρεί να αποκρύψει προκειμένου να υλοποιήσει την εγκληματική πολιτική της στον ενεργειακό τομέα της χώρας.