Θέλετε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, για το πώς ένας υπουργός αντιμετωπίζει ένα απλό πρόβλημα της αρμοδιότητάς του; Διαβάστε λοιπόν: Μαθαίνει ο υπουργός Πολιτισμού, ότι το σωματείο διπλωματούχων ξεναγών οργανώνει κινητοποιήσεις, για τον καθαρισμό των αρχαιολογικών χώρων και αμέσως αποστέλλει έγγραφο προς την Αρχαιολογική Υπηρεσία, όπου αφού ζητά πλήρη αναφορά της κατάστασης των αρχαιολογικών χώρων, ζητά ακόμη να αναφερθεί "ποια είναι η σχέση κάθε Εφορείας με τους ξεναγούς της περιοχής της" και σημειώνει: "... Σας έχω συστήσει τη διαρκή συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, έτσι ώστε με τη βοήθεια των τεχνικών μέσων που αυτή διαθέτει να καθαρίζονται οι χώροι. Αυτά τα γράφω και πάλι, με αφορμή την ανακοίνωση των ξεναγών, η οποία φοβούμαι ότι θέλει να εμφανίσει το Σωματείο των Διπλωματούχων Ξεναγών πιο ευαίσθητο από το σώμα των Ελλήνων Αρχαιολόγων - κάτι το οποίο δε δέχομαι".

Πρώτον: Το πρόβλημα των αδύνατα έως ανεπαρκέστατα στελεχωμένων Εφορειών, το οποίο είναι μία από τις αιτίες της κατάστασης των αρχαιολογικών χώρων, δεν απασχολεί τον υπουργό. Δεύτερον: Η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν έχει συνήθως τα απαραίτητα τεχνικά μέσα, ούτε καν για τις δικές της υποχρεώσεις. Ούτε κι αυτό όμως απασχολεί τον κ. Βενιζέλο. Τρίτον: Το μόνο, που φαίνεται να τον απασχολεί, είναι πώς θα βάλει "σφήνες" ανάμεσα σε δύο κλάδους εργαζομένων.