Δεν έχει μέλλον η νεοελληνική δραματουργία; Το ερώτημα αυτό προκύπτει από τα αποτελέσματα των διαγωνισμών Κρατικών Βραβείων, που ανακοίνωσε χτες το ΥΠΠΟ. Στο διαγωνισμό Συγγραφής Θεατρικού έργου απονέμεται μόνο Γ Βραβείο, στον Δημήτριο Στίνη του Αντωνίου για το έργο "Ενας ευσεβής εγωιστής μόνος ψάχνει". Και αυτό μάλιστα απονέμεται ως επισήμανση κυρίως κάποιων αξιόλογων στοιχείων, που επιτρέπουν στο συγγραφέα να ασχολείται με το θέατρο, παρά σαν επιβράβευση ενός ολοκληρωμένου θεατρικού έργου. Οσο για το διαγωνισμό για Νέους Θεατρικούς Συγγραφείς, δεν απονέμεται κανένα βραβείο, διότι η επιτροπή έκρινε ότι τα υποβληθέντα έργα στο σύνολό τους είναι μειωμένου ενδιαφέροντος, θεατρικά γλωσσικά και αισθητικά, ώστε να μη δικαιολογείται κανένα βραβείο.

Κάθε χρόνο και χειρότερα, δηλαδή, αφού είναι η πρώτη φορά που απονέμεται μόνο ένα βραβείο. Τυχαίο, άραγε, που αυτή η τραγική διαπίστωση για το μέλλον της ελληνικής δραματουργίας συμπίπτει με την κατάργηση των διαγωνισμών αυτών από το νέο νόμο Βενιζέλου; Οπως και να έχει το θέμα, πρέπει να απασχολήσει σοβαρά η "ανεπάρκεια" σε νέους συγγραφείς. Γιατί το μέλλον της ελληνικής δραματουργίας δεν εξαρτάται μόνο από την ενίσχυση της θεατρικής δημιουργίας αναγνωρισμένων συγγραφέων.