Στην Αγωγή που κατέθεσε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών,στις 2.12.97, ΚΑΤΑ: Της "ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗΣ ΑΕ" (που ανήκει στο ΚΚΕ και εκδίδει το "Ρ"), του Στέφανου Λουκά, εκδότη και του Δημητρίου Κουτσούμπα, διευθυντή του "Ριζοσπάστη", ο Θ. Πάγκαλος ισχυρίζεται (στα σοβαρά...) ότι το δημοσίευμα του "Ρ" στις 20 Νοέμβρη 1997, στα πλαίσια της στήλης "Διακριτικά" και με τίτλο: "3% ή Σύγχρονος λογιστική και μείωση της εθνικής κυριαρχίας" - το ίδιο ακριβώς δημοσίευμα παραθέτουμε σε διπλανή στήλη για να έχουν πλήρη αντίληψη για το θέμα οι αναγνώστες μας - περιέχει, εκτός των άλλων, όπως υποστηρίζει, "...βαρύτατους υβριστικούς χαρακτηρισμούς και δυσφημιστικούς ισχυρισμούς σε βάρος του ενάγοντος, γεγονός που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με κάθε δημοσιογραφική δεοντολογία, αλλά και με τη μακρόχρονη αγωνιστική ιστορία της ως άνω εφημερίδας" (σ.σ. μεγάλη η χάρη του... μετά τις συκοφαντικές κατηγορίες του ίδιου κατά καιρούς...). Μάλιστα! Αποσιωπώντας ότι πρόκειται για πολιτικοσατιρικό δημοσίευμα - γι' αυτό, άλλωστε, και επιγράφεται "Διακριτικά" η συγκεκριμένη καθημερινή στήλη - το γνωστό κυβερνητικό στέλεχος αναφέρει σαν "βαρύτατες ύβρεις, υποτιμητικές και προσβλητικές" σε βάρος του και την εξόφθαλμα σατιρική "προσφώνηση" "Αγαπητέ Θόδωρε προσωπικά είμαι ενθουσιασμένος από την προ ημερών εμφάνισή σου στη Βουλή, την αρκουδίσια σου στιβαρότητα..."! Ενώ συμπληρώνει τον αυθαίρετο ισχυρισμό του, λέγοντας πως "ο ανώνυμος συντάκτης - ούτε λίγο - ούτε πολύ - αποδίδει στον ενάγοντα, ως υπουργό των Εξωτερικών, την πρόθεση να εκχωρήσει τμήμα της ελληνικής επικράτειας" και για να το στηρίξει, εννοείται, παραθέτει σειρά "λογιστικών" υποθέσεων με σαφείς, όμως, πολιτικο-σατιρικές αιχμές, τις οποίες ο ίδιος (ο Θ. Π.) θέλει να παρουσιάζει ως υβριστικές κλπ.

Μ' αυτούς τους ακροβατικούς συνειρμούς λοιπόν, το κυβερνητικό στέλεχος - αποκρύπτοντας σκόπιμα το χαρακτήρα του δημοσιεύματος, για να στηρίξει προφανώς τις ανύπαρκτες κατηγορίες που αποδίδει στο "Ρ" - προβάλλει στην Αγωγή του κατά του "Ρ" ότι: "...Είναι ως εκ τούτου προφανές, ότι το εν γένει απαξιωτικό ύφος και ιδίως η τελική προτροπή (Δώστα βρε Θόδωρε, να ησυχάσουμε) (σ.σ.!!!) του ως άνω κειμένου θεμελιώνονται σε, υποτίθεται, αυτονόητες συνέπειες λόγων και - πολύ περισσότερο, καθ' όσον βολικότερο - των υποτιθέμενων προθέσεων του ενάγοντος" (σ.σ. από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα!). Ε, λοιπόν, από κει και πέρα (με τέτοιο επίπεδο συλλογισμών...), είναι φυσικό ο "εκσυγχρονιστής" υπουργός του Σημίτη να φθάνει να ισχυρίζεται πως η εφημερίδα μας: α) "Διαστρεβλώνει βάναυσα τα λόγια και ιδίως τις προθέσεις του (!) ως υπουργού Εξωτερικών", β) του αποδίδει "προθέσεις άσχετες με την επίσημη, αλλά κυρίως την ήδη ακολουθούμενη εξωτερική πολιτική της χώρας" (...), γ) "Δημιουργεί ένα "κατασκεύασμα" ισχυρισμών, που αυθαίρετα αποδίδονται στον ενάγοντα..." και δ) "πλήττει εν είδει αυστηρής κριτικής τον ενάγοντα, στο βαθμό που του αποδίδει μειοδοτικές ή προδοτικές προθέσεις"!

Είναι φανερή η προσπάθεια του Θ. Πάγκαλου να μετατρέψει την πολιτική κριτική - και την πολιτική σάτιρα, που, βεβαίως, γίνεται στο συγκεκριμένο δημοσίευμα - που γενικότερα ασκεί ο "Ρ" στην κυβερνητική πολιτική της υποτέλειας και της υποταγής στις αποφάσεις των Βρυξελλών και των υπερατλαντικών αφεντικών, να παρουσιάσει αυτή την κριτική σαν κριτική προσωπική για να στηρίξει ανύπαρκτους συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς, που επικαλείται αποδίδοντάς τους στο "Ριζοσπάστη". Ετσι, μ' ένα - ανύπαρκτο στην πραγματικότητα - "κατασκεύασμα ισχυρισμών" (δική του έκφραση), ο Θ. Πάγκαλος καταφεύγει στο Πρωτοδικείο και ζητά να επιβληθεί, εκτός των άλλων, πρόστιμο 100 εκατομμυρίων, συνολικά, για ηθική βλάβη του ιδίου - αυτό το ποσό αποτιμά "ως χρηματική ικανοποίηση της ηθικής της βλάβης από το εν λόγω δημοσίευμα"! Είναι ολοφάνερο πως ο πραγματικός στόχος της κυβέρνησης με τη νέα επίθεση που εξαπέλυσε ο υπουργός Εξωτερικών Θ. Πάγκαλος κατά του "Ρ" - εφευρίσκοντας ανύπαρκτες συκοφαντίες και ύβρεις, είτε βαφτίζοντας την πολιτική κριτική και πολιτική σάτιρα σαν τέτοιες - έχει σαν στόχο, πέρα από την εκδίκηση κατά του "Ρ" για την αποκάλυψη της ουσίας της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής, το φίμωμα της φωνής του "Ριζοσπάστη", που είναι ενοχλητική για τους θιασώτες του ευρωατλαντισμού και τους "ευχαριστίες" των ΗΠΑ. Για μια ακόμα φορά, όμως, η κυβέρνηση δε φαίνεται να βγάζει τα σωστά συμπεράσματα. Ο "Ριζοσπάστης" δε φιμώνεται ούτε τρομοκρατείται!