Στο ποσό των 175 δισ. δραχμών ανέρχεται κατά μέσο όρο το ύψος της φορολογικής ληστείας στην οποία επιδόθηκε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε βάρος των μισθωτών και των συνταξιούχων, μόνο από τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας από το 1993. Από το συνολικό αυτό ποσό, τα 148,5 δισ. βαρύνουν τους μισθωτούς και τα υπόλοιπα 26,5 δισ. δραχμές τους συνταξιούχους.

Το ύψος της επιβάρυνσης των φορολογουμένων από τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας το έχει καταστήσει η κυβέρνηση σε γρίφο, καθώς το υπουργείο Οικονομικών, υπερβαίνοντας κάθε όριο αυθαιρεσίας, αρνείται να δώσει στη δημοσιότητα τα σχετικά επίσημα στοιχεία. Οι ερωτήσεις, που έχουν γίνει προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου, μένουν μετέωρες, καθώς οι απαντήσεις που συνήθως δίνονται, κινούνται στη λογική του "δεν υπάρχουν πρόχειρα τα στοιχεία". Οπως και αναπάντητο έχει μείνει το ερώτημα, πόσα έχουν εισπράξει επιπλέον από τα "αντικειμενικά" κριτήρια σε βάρος των μικρομεσαίων και των ελεύθερων επιχειρηματιών.

Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ σε μία προσπάθειά τους να συγκαλύψουν την ταξική - νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική που εφάρμοσαν, σκέφτηκαν το εξής απλό. Αν σταματήσουμε να δημοσιοποιούμε φορολογικά στοιχεία για τη φορολογία εισοδήματος Φυσικών και Νομικών Προσώπων (επιχειρήσεων), αν νοθεύσουμε τα ήδη εκδιδόμενα, τότε δε θα είναι εύκολο να γίνει αντιληπτή η αναδιανεμητική πολιτική υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου και σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Κανείς δε γνωρίζει σήμερα το ύψος του προσωπικού εισοδήματος που δηλώνουν οι μεγάλοι επιχειρηματίες, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες και η υψηλόβαθμη υπαλληλική γραφειοκρατία. Εχουν ανακατέψει τα προσωπικά εισοδήματα βιομηχάνων, εμπόρων, βιοτεχνών, έχουν κάνει έναν αχταρμά, ώστε κανείς να μην μπορεί να βγάλει οποιοδήποτε συμπέρασμα. Εχουν σταματήσει να εκδίδουν στοιχεία για τη φορολογία των επιχειρήσεων από το 1984! Στους κρατικούς προϋπολογισμούς έχουν εξαφανίσει τη φορολογία των εφοπλιστών! Χωρίς να χαρακτηριστούμε υπερβολικοί, μπορούμε να πούμε ότι η πορεία προς το Μάαστριχτ περνάει μέσα από το Μεσαίωνα της πληροφόρησης.

Για να βγάλουμε τις επιπλέον επιβαρύνσεις που προκύπτουν σε μισθωτούς - συνταξιούχους από τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας κατά την περίοδο 1993-1996, πήραμε σαν βάση αναφοράς το 1993 και το ποσοστό του συνολικού φόρου που πλήρωσαν οι μισθωτοί επί του συνολικού φορολογητέου εισοδήματος (βλέπε σχετικό πίνακα).

Ετσι, προκύπτει ότι για τους μισθωτούς το 1993 ο κατά μέσο όρο συντελεστής φορολόγησης των εισοδημάτων ήταν 3,5%. Επομένως, αν η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων τα επόμενα χρόνια διατηρούνταν στα ίδια επίπεδα, θα έπρεπε η σχέση φόρου προς εισόδημα να ήταν πάντα 3,5%. Ομως την τριετία 1994-1996, η φορολογική επιβάρυνση των μισθωτών αυξήθηκε σε 4,19% το 1994. σε 4,34% το 1995 και σε 5,22% το 1996. Οπότε, η επιπλέον φορολογική επιβάρυνση, που προκύπτει σε σχέση με το 1993, είναι η διαφορά μεταξύ δύο συγκρίσιμων ετών. Το 1994 η φορολογική επιβάρυνση ήταν 4,19 και επομένως ως προς το 1993 η διαφορά είναι ίση με 0,69. Αυτό ισοδυναμεί με 26,6 δισ. δραχμές. Αντίστοιχα προκύπτει ότι το 1995 "κλάπηκαν" 37,1 δισ. δραχμές και το 1996 84,8 δισ. δραχμές. Με τον ίδιο τρόπο υπολογίζουμε και την επιπλέον επιβάρυνση των συνταξιούχων, η οποία την τριετία ανέρχεται σε 26,2 δισ. δραχμές.