Σαράντα μέρες ακριβώς έκλεισαν χτες από τη μέρα που η αρχόντισσα του ρεμπέτικου, η Σωτηρία Μπέλλου, έφυγε για πάντα. Από τη μέρα που η φωνή του λαϊκού και ρεμπέτικου τραγουδιού μας σίγησε. Λίγοι συγγενείς και ελάχιστοι φίλοι τη θυμήθηκαν και παραβρέθηκαν στην επιμνημόσυνη δέηση που τελέστηκε την περασμένη Κυριακή, στο Α Νεκροταφείο.

Η πίκρα της, έκδηλη τα τελευταία χρόνια της ζωής της, επιβεβαιώθηκε στην τελευταία "πράξη". Λίγοι αυτοί που τη θυμήθηκαν και την τίμησαν με την παρουσία τους στην κηδεία, τον περασμένο μήνα, λιγότεροι εκείνοι που δεν την ξέχασαν στο 40ήμερο μνημόσυνο. Είναι γνωστό ότι η Σωτηρία Μπέλλου "έφυγε", ουσιαστικά μόνη, δύο μέρες πριν κλείσει τα 76 της χρόνια, στις 27 Αυγούστου, στο νοσοκομείο "Μεταξά" του Πειραιά, χτυπημένη από τον καρκίνο του φάρυγγα, που είχε προσβάλει πριν τρία χρόνια το πολυτιμότερο όργανό της, τις φωνητικές χορδές. Η φωνή - σύμβολο του λαϊκού μας τραγουδιού, αυτή που μας διηγήθηκε πολλές "κουβέντες" και μας "ταξίδεψε" "μ' αεροπλάνα και βαπόρια" "στην πλατεία Βάθης" και πολύ πιο μακριά απ' αυτήν, έσβησε μετά από 50 χρόνια προσφοράς, αφήνοντάς μας, παντοτινή συντροφιά, τα εκατοντάδες τραγούδια, που σφράγισε με την αμίμητη ερμηνεία της.