Βδομάδα κινηματογραφικής αμηχανίας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτή που αρχίζει από σήμερα. Μια αμηχανία, που οφείλεται όχι στον αριθμό των ταινιών που βγαίνουν στις αίθουσες, αυτές είναι τέσσερις δόξα τω Θεώ, αλλά στο καλλιτεχνικό τους ενδιαφέρον ανεξάρτητα από την εμπορικότητά τους, το μέγεθος της παράγωγής τους ή άλλα παρόμοια προσόντα. Γιατί τι να πει κανείς για μια περιπέτεια - χρηματομηχανή σαν το "Con Air" ή για ένα θρίλερ (;) της σειράς, σαν τον "Ολέθριο έρωτα"; Η αμηχανία επιτείνεται από την ευκολία που ένας συμπαθέστατος σκύλος, ο "Ντιντιέ", μεταμορφώνεται σε άνθρωπο και τανάπαλιν στην ομώνυμη γαλλική ταινία, αν και οι καταστάσεις που δημιουργούνται εδώ μπορούν να προσφέρουν ένα δίωρο διασκέδασης για τον θεατή. Οσο για την τέταρτη της βδομάδας, είναι επανέκδοση του κλασικού κινηματογραφικού παραμυθιού από τον Ντίσνεϊ: "Η λαίδη κι ο αλήτης" από την εποχή των χειροποίητων κινουμένων σχεδίων εταιρίας.

Μια κωμωδία πρέπει να είναι γελοία, διαφορετικά δε βγάζει γέλιο. Τον κανόνα αυτό, που πρώτος, διατύπωσε ο Αριστοτέλης στο δεύτερο βιβλίο της "Ποιητικής" του περί της κωμωδίας (το οποίο βιβλίο, ως γνωστόν, έχει εξαφανιστεί δυστυχώς από προσώπου Γης, με αποτέλεσμα να μη γνωρίζει κανείς ούτε λέξη από το περιεχόμενό του - βλέπε Ουμπέρτο Εκο: "Το Ονομα του Ρόδου"), τον γνωρίζουν όλοι οι κατασκευαστές κινηματογραφικών κωμωδιών, από τους δημιουργούς ταινιών όπως "Ρόδα, τσάντα και κοπάνα", έως τον Γούντι Αλεν με τις γελοίες ψυχονευρώσεις του και τους αρχιερείς του γέλιου, τους πάλαι ποτέ ανατρεπτικούς και βλάσφημους Μόντι Πάιθονς. Και, βέβαια, ένας τέτοιος απαράβατος κανόνας είναι και το "δίκοπο μαχαίρι" για κάθε έργο, το οποίο χάρη στη γελοιότητά του μπορεί να χαρακτηριστεί κωμωδία που σέβεται τον εαυτό της ή απλώς σαχλαμάρα. Στην προκειμένη περίπτωση της ταινίας του Αλέν Σαμπά η γελοιότητα ενυπάρχει στην αρχική ιδέα. Μια ιδέα που αποτελεί κατά κάποιον τρόπο ένα σοκ για τη λογική του απλού θεατή, ο οποίος γίνεται μάρτυρας της μεταμόρφωσης του πρωταγωνιστή του φιλμ από σκύλο σε άνθρωπο. Εναν άνθρωπο με όλες τις σκυλίσιες συνήθειες και τα χαρακτηριστικά του συμπαθούς τετραπόδου, τα γνωστά δηλαδή σε όλους μας ζωώδη ένστικτα και την τυφλή αφοσίωση στο αφεντικό του. Ολη αυτή η ιστορία είναι μια τελείως παράλογη σαχλαμάρα. Ομως αν ο θεατής καταφέρει (πράγμα που δεν απαιτεί καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια εκ μέρους του) να συμβιβαστεί με την εξωφρενική αφέλεια των γεγονότων που παρακολουθεί στην ταινία, τότε μπορεί να προσφέρει στον εαυτό του το δικαίωμα σε μια πραγματικά εύθυμη διασκέδαση. Κι αυτό χάρη στον Αλέν Σαμπά, που εκτός από σκηνοθέτης και σεναριογράφος είναι και ο πρωταγωνιστής της ταινίας και υποδύεται απολαυστικά τον άνθρωπο στον οποίο μετενσαρκώθηκε το μπεζ λαμπραντόρ, για να δημιουργήσει κατ' αρχήν με την "κυνική" συμπεριφορά του διάφορα πρωτόγνωρα προβλήματα στον άντρα που τον φιλοξενεί. Καταφέρνει, όμως, κατόπιν να τον ξελασπώσει σε δύσκολες στιγμές με τις έμφυτες ποδοσφαιρικές του ικανότητες (του άρεσε να παίζει μπάλα από τότε που ήταν σκύλος), καθώς ο κύριος αυτός τυγχάνει μάνατζερ σε ποδοσφαιρική ομάδα, που κινδυνεύει να υποβιβαστεί στη Β κατηγορία, με πολύ δυσάρεστα για τον ίδιο αποτελέσματα. Εκτός αυτού, ο Ντιντιέ (το όνομα του σκύλου) καταφέρνει στο σύντομο πέρασμά του από τον ανθρώπινο κόσμο να αποκαταστήσει την παραπαίουσα σχέση του αφεντικού του με τη φίλη του και γενικά να τον συμπαθήσουμε και αυτόν και τους υπόλοιπους σκύλους με όποια μορφή αγαθής ύπαρξης παρουσιάζονται σε αυτόν τον κόσμο. Είναι φανερό ότι από όλα αυτά λείπει παντελώς κάθε έννοια σοβαρότητας, όση ακριβώς μπορεί να λείπει και από τις διάφορες συναντήσεις των κατοίκων της γης με τους εξωγήινους επισκέπτες στα διάφορα φιλμ επιστημονικής και άλλης φαντασίας, οι οποίοι πάντως δεν εκπλήσσουν με την παρουσία τους, όπως ακριβώς κανείς από τον περίγυρο του Ντιντιέ δε φαίνεται να εκπλήσσεται ιδιαίτερα από τις ξαφνικές του μεταμορφώσεις. Και γιατί άλλωστε; Υπάρχουν τόσα προηγούμενα, σοβαρά όσο η μεταμόρφωση του καφκικού ήρωα σε έντομο και σοβαροφανή όσο οι διάφοροι σεληνιασμένοι λυκάνθρωποι που τακτικά επιστρέφουν στις κινηματογραφικές οθόνες. Σε τι μπορεί λοιπόν να βλάψει μια ακόμη μεταμόρφωση, στην οποία το γελοίο ή το "ανούσιο" εξοστρακίζουν κάθε επίφαση σοβαρότητας, αφήνοντας στη θέση της ένα αβίαστο γέλιο;

(ΑΤΤΙΚΟΝ, ΔΕΞΑΜΕΝΗ, ΘΗΣΕΙΟΝ, ΑΕΛΛΩ, ΑΘΗΝΑΙΟΝ, ΑΒΑΝΑ, ΤΡΟΠΙΚΑΛ, ΣΙΝΕΠΟΛΙΣ)

Ποινικοί κρατούμενοι, από το είδος που οι ειδήσεις των 8:30 ονομάζουν ανθρωπόμορφα κτήνη, μεταφέρονται με το ειδικό μεταγωγικό αεροπλάνο, το "Con Air", και ενώ βρίσκονται στον αέρα επιχειρούν μια ριψοκίνδυνη και άγρια απόπειρα απόδρασης. Αρχηγός των κακών ο χειρότερος από όλους. Κάποιος Σάιρους Γκρίσαμ ή Ιός, τον οποίο υποδύεται με περισσή κακία ο Τζον Μάλκοβιτς.Ομως ανάμεσα στους κρατούμενους βρίσκεται και ένα καλό παιδί, που αυτή η απόδραση του χαλά τα σχέδια, καθώς έχει ήδη αποφυλακιστεί και μια ενδεχόμενη αλλαγή στο σχέδιο πτήσης θα καθυστερήσει τη συνάντησή του με την αγαπημένη του οικογένεια. Οικογενειάρχης ο Νίκολας Κέιτζ,ο οποίος για ένα"πουκάμισο αδειανό, για μια Ελένη" πραγματοποιεί διάφορα ηρωικά κατορθώματα. Στο μεταξύ, κάτω στη γη οι γραφειοκράτες σκοπεύουν να ανατινάξουν το αεροπλάνο, αλλά ο θαρραλέος σερίφης Βις Λάρκιν (Τζον Κιούζακ) προσπαθεί να αποτρέψει μια τέτοια εξέλιξη και φαίνεται να τα καταφέρνει. Ομως, ξαφνικά, μια μηχανική βλάβη απειλεί να ρίξει το Con Air πάνω στο Λας Βέγκας, οπότε ένα μαχητικό F-16 απογειώνεται για να το καταρρίψει. Την τελευταία στιγμή τα πράγματα αλλάζουν και με τη βοήθεια του Θεού οι χιλιάδες θεατές του φιλμ επιστρέφουν ανακουφισμένοι και ασφαλείς στα σπίτια τους, σίγουροι για τις ζωές τους και τις περιουσίες τους, που πλέον δεν απειλούνται από τον επικίνδυνο Βινς Λάρκιν και την παρέα του. Σκηνοθεσία Σάιμον Γουέστ.

(ΑΘΗΝΑ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ, ΑΝΝΑ ΝΤΟΡ, ΑΣΤΡΟΝ, ΒΙΛΑΤΖ, ΔΙΑΝΑ, ΙΝΤΕΑΛ, ΛΑΟΥΡΑ, ΜΕΤΑΛΛΙΩΝ, ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΤΑΝ, ΜΠΡΟΝΤΓΟΥΑΙΗ, ΟΣΚΑΡ, ΤΙΤΑΝΙΑ, ΦΑΛΗΡΟ 1, ΑΝΤΑΜΣ, ΣΠΟΡΤΙΓΚ, ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ, ΦΙΛΟΘΕΗ, ΣΙΝΕΑΚ)

Τα κορίτσια πρέπει να προσέχουν με τι αγόρια κάνουν παρέα. Γιατί πίσω από τη μάσκα του ευγενικού νέου, πίσω από τον αισθησιασμό, τον ερωτισμό και τη γοητεία μπορεί να κρύβεται ένας σχιζοφρενής εγκληματίας. Ενας παρανοϊκός δολοφόνος μπλεγμένος, φυσικά, με ναρκωτικά, ικανός να κάνει τα πάντα για να ικανοποιήσει το αντικοινωνικό του εγώ. Πρέπει επίσης τα κορίτσια να ακούνε τον πατέρα τους και να μη σηκώνουν μπαϊράκι, γιατί μια αθώα σχέση μπορεί να καταλήξει σε ένα λουτρό αίματος, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή των αγαπημένων τους ανθρώπων, κι άντε μετά να ξεπλύνουν όχι μόνο τη λερωμένη μοκέτα από αυτούς τους δύσκολους λεκέδες, αλλά και τις ενοχές για την καταστροφική ανυπακοή τους. Πραγματικά, τίποτα δεν αποκλείεται σε αυτή τη ζωή, κι αυτό το γνωρίζει πια πολύ καλά η δεκαεξάχρονη ηρωίδα της ταινίας του Τζέιμς Φόλεϊ,που στο τέλος του φιλμ θα μπορούσε να αναφωνεί "στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα", καθώς ο ρομαντισμός του έρωτά της για κάποιον Ντέιβιντ δεν οδήγησε τελικά, παρά σε ένα πραγματικό, πλην όμως βαρετό μακελειό. Κορίτσια, προσοχή!

(ΑΘΗΝΑΙΑ, ΒΙΛΑΤΖ)

Αρχή και τέλος με σκύλους αυτή τη βδομάδα. Μια όμορφη σκυλίτσα μαθημένη στα πούπουλα και στη συνακόλουθη αριστοκρατική ανία συναντιέται με έναν αλανιάρη σκύλο, έναν αριστοκράτη του δρόμου. Οι δυο τους ζουν τον δικό τους περιπετειώδη έρωτα χαρίζοντας μια ρομαντική ιστορία, ένα όμορφο παραμύθι για μικρούς και μεγάλους. Με την υπογραφή του Γουόλτ Ντίσνεϊ, από την εποχή που τα κινούμενα σχέδια έφερναν πάνω τους τη σφραγίδα του χειροποίητου. Πριν δηλαδή η τεχνολογία των υπολογιστών επικρατήσει στην κατασκευή, αλλά και στην αισθητική τους. Σε μεταγλωττισμένες κόπιες στους κινηματογράφους.(ΑΓΚΟΡΑ, ΑΙΓΛΗ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ, ΑΠΟΛΛΩΝ, ΒΙΛΑΤΖ, ΓΑΛΑΞΙΑΣ, ΚΑΛΥΨΩ, ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ, ΑΤΤΙΚΟΝ ΠΕΙΡ. )

Αγης ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗΣ