"Η ΝΔ δεν πρέπει να είναι κόμμα ευκαιριακών θέσεων και δεν επιτρέπεται να"ΠΑΣΟΚίζει", εξυπηρετώντας τα κομματικά μας συμφέροντα". Με τη φράση αυτή το γνωστό, για τη μονομερή προσφορά συναίνεσης στη νεοφιλελεύθερη πολιτική, κορυφαίο στέλεχος της ΝΔ, Γ. Σουφλιάς,αντέδρασε στην τελευταία έξαρση δημαγωγίας του Μ. Εβερτ απέναντι στα αγωνιζόμενα λαϊκά στρώματα.

Ασφαλώς δεν έχει άδικο, από τη σκοπιά του, σε αυτή την επισήμανσή του ο επίδοξος Θεσσαλός πολιτικός, την οποία συμμερίζονται αρκετά από τα στελέχη της ΝΔ, κυρίως αυτά που συμμετείχαν στην κυβέρνηση της ΝΔ. Ο Στ. Μάνος π.χ. δε δίστασε να διακηρύξει ότι "η μισή ΝΔ, μαζί με το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ, είναι αντίθετη στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων". Από κοντά και ηΝτ. Μπακογιάννη,η οποία φέρεται να επέκρινε, στο τελευταίο Πολιτικό Συμβούλιο, τη στάση που κράτησε η ηγεσία απέναντι στις κινητοποιήσεις των αγροτών, λέγοντας ότι "δεν μπορούμε να υιοθετούμε άκριτα τις διεκδικήσεις των κοινωνικών ομάδων". Επιπλέον, ζήτησε "να μη διολισθαίνουμε σε θέσεις που δεν υποστηρίζαμε στο παρελθόν και δε θα τηρήσουμε όταν έρθουμε στην κυβέρνηση".

Τι προκάλεσε, λοιπόν, την "οργή" των θεματοφυλάκων του νεοφιλελευθερισμού; Γιατί εκτόξευσαν "βαριές κατηγορίες" εναντίον του προέδρου του κόμματος, του τύπου ότι η ηγεσία της ΝΔ "ΠΑΣΟΚίζει"; Πού και πώς "πρασίνισε" ο Μ. Εβερτ, ο οποίος επί ενάμιση χρόνο καταβάλλει αγόγγυστα το πολιτικό κόστος της σύμπλευσης με τις κυβερνητικές επιλογές και της συναινετικής αντιπολιτευτικής τακτικής του;

Το σίγουρο είναι ότι η στάση του Μ. Εβερτ απέναντι στις κινητοποιήσεις των λαϊκών στρωμάτων (αγρότες, συνταξιούχοι, επαγγελματοβιοτέχνες), η οποία"σηματοδότησε" τη στροφή του προς τον λαϊκισμό και τη δημαγωγία, δεν ικανοποίησε τους εσωκομματικούς αντιπάλους του, αν και για διαφορετικούς λόγους τον καθένα όπως προκύπτει από τις δηλώσεις που προαναφέρθηκαν.

"Δε θέλουν κυβέρνηση ΝΔ"

Στενοί συνεργάτες του προέδρου της ΝΔ υπερασπίζονται τη στάση του, υποστηρίζουν ότι "τελείωσε η περίοδος χάριτος στο ΠΑΣΟΚ" και αντεπιτίθενται κατά των "διαφωνούντων", κατηγορώντας τους για "αμετροέπεια": "Οταν ο Μ. Εβερτ επί ενάμιση χρόνο κρατούσε χαμηλούς αντιπολιτευτικούς τόνους, επειδή ο κόσμος πίστευε ακόμα στην κυβέρνηση, μάς κατηγορούσαν για αντιπολίτευση χαμομηλιού. Τώρα που οξύνει την αντιπαράθεση μάς κατηγορούν για "άστοχη αντιπολίτευση"". Το "λογικό συμπέρασμα", στο οποίο καταλήγουν μετά από αυτόν το συλλογισμό οι συνεργάτες του Μ. Εβερτ είναι απλό: "Αυτοί δε θέλουν κυβέρνηση ΝΔ και πρωθυπουργό τον Μ. Εβερτ". Η τελευταία διαπίστωση "αποκαλύπτει" όμως ταυτόχρονα και τις "κρυφές" επιδιώξεις του προέδρου της ΝΔ, ο οποίος έχει αναπροσαρμόσει και τα "μέσα", για να επιτύχει "αυτοδύναμη" πλειοψηφία στις επόμενες εκλογές. Η αγωνία του για τη νίκη - πρόκριμα της ΔΑΠ στις φοιτητικές εκλογές, τον οδήγησε να εισβάλει στα αμφιθέατρα, αδιαφορώντας για την "ασυνέπεια" στο σύνθημα του "έξω τα κόμματα από τα Πανεπιστήμια".

Ανεξάρτητα, όμως, από αυτές τις "εμβριθείς" αναλύσεις του "περιβάλλοντος", παραμένει το γεγονός της στροφής του Μ. Εβερτ από την "αμετακίνητη θέση" της αποφυγής με κάθε κόστος δεσμεύσεων απέναντι στα αιτήματα διαφόρων κοινωνικών ομάδων, στη "συμπαράσταση στα δίκαια αιτήματά τους" και τη δημαγωγία. Την αρχή της αποφυγής δεσμεύσεων απέναντι στις κοινωνικές ομάδες ο Μ. Εβερτ την είχε τηρήσει με ευλάβεια και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 1994. Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι το τελευταίο διάστημα έχει σταματήσει τις δηλώσεις με τις οποίες πλειοδοτούσε στη λήψη σκληρών αντιλαϊκών μέτρων από την κυβέρνηση, διαβεβαιώνοντας ότι θα έχει την πολιτική κάλυψή της ΝΔ. Η συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου, την περασμένη Δευτέρα, επισημοποίησε τη στροφή στις υποσχέσεις και τη δημαγωγία. Αξίζει να αναφερθούν ορισμένα παραδείγματα. Πριν ένα μήνα περίπου ο Μ. Εβερτ απέφευγε να στηρίξει τα αιτήματα των συνταξιούχων που τον είχαν επισκεφτεί, με τον ισχυρισμό ότι "τότε θα ήταν λαϊκιστής". Την περασμένη Δευτέρα όμως ζήτησε από την κυβέρνηση "να καλύψει την απώλεια του εισοδήματος των συνταξιούχων, τόσο κατά το 1994 όσο και κατά το 1995".

"Γενναιόδωρος" εμφανίστηκε και στους επαγγελματοβιοτέχνες, απορρίπτοντας τα αντικειμενικά κριτήρια ως "άδικα και ισοπεδωτικά" και ζήτησε από την κυβέρνηση να τα αναθεωρήσει, γιατί ακόμα και στην Ιταλία και Πορτογαλία που επιχειρήθηκαν να εφαρμοστούν, απέτυχαν. "Απλόχερος" υπήρξε και στις υποσχέσεις στους αγρότες: μείωση ΦΠΑ από 18% σε 8% για τα αγροτικά μηχανήματα, μείωση των καυσίμων κατά 30%, καλύτερο εισόδημα στον αγρότη.

Σε καμία περίπτωση, πάντως, η δημαγωγία της ηγεσίας της ΝΔ δε σημαίνει τη λήξη της συναίνεσης στην αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Από αυτή τη σκοπιά αποδοκίμασε τις δηλώσεις του πρωθυπουργού στο Υπουργικό Συμβούλιο γιατί αποσκοπούσαν στην "όξυνση της αντιπαράθεσης κυβέρνησης - αντιπολίτευσης". Σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί ο Μ. Εβερτ ότι δυναμιτίσει το "ομαλό πολιτικό κλίμα", έστω και για ψηφοθηρικούς λόγους και ικανοποίηση μικροκομματικών αναγκών.

Εξάλλου, την επομένη έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι εξαιρείται από την "κομματική αντιπαράθεση" η εξωτερική πολιτική και η παιδεία.

Αντί επιλόγου για την "ποιότητα" και τις προοπτικές της εσωκομματικής αντιπαράθεσης στη ΝΔ, αξίζει να αναφερθεί η εκτίμηση τουΑ. Ανδριανόπουλου: "Από τις επόμενες εκλογές θα προκύψουν τέσσερις κοινοβουλευτικές ομάδες. Οχι αυτές των κομμάτων... Αυτές των ΜΜΕ. Κάθε συγκροτημένος οργανισμός ΜΜΕ θα έχει και την ομάδα του στη Βουλή". Χρειάζεται, λοιπόν, να δείξουν ότι κάπου "διαφέρουν" για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ