- Πώς βρίσκει την ΕΕΔΥΕ το 12ο Συνέδριό της και το φιλειρηνικό κίνημα, που συμπληρώνει 40 χρόνια ζωής και δράσης;
- Είναι ένα συνέδριο το οποίο πρέπει να βάλει συγκεκριμένους στόχους, προκειμένου ν' απαντήσει το φιλειρηνικό κίνημα στα σύγχρονα προβλήματα. Ζούμε στη μονοκρατορία του ενός, των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης και την εγκαθίδρυση της "νέας τάξης πραγμάτων". Για την επιβολή της χρησιμοποιούν κάθε μέσο, στρατιωτικές επεμβάσεις, οικονομικούς αποκλεισμούς, ακόμα και τον ΟΗΕ. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες το φιλειρηνικό κίνημα πρέπει να δυναμώσει τη φωνή του. Εχει να παίξει έναν καθοριστικό ρόλο για να ανατραπεί αυτός ο συσχετισμός σε βάρος των λαών. Σήμερα, το μόνο αντίβαρο που υπάρχει είναι η πάλη των λαών. Το οργανωμένο φιλειρηνικό κίνημα μπορεί να συμβάλει, ώστε ενιαία να μπει ένας κεντρικός άξονας αντιιμπεριαλιστικού χαρακτήρα όλων των φιλειρηνικών κινημάτων που θ' αποτελέσει το αντίβαρο, θα εναντιωθεί πιο αποφασιστικά στη "νέα τάξη πραγμάτων". Θα αναγκάσει με τους αγώνες του τον ΟΗΕ να επιστρέψει στις βασικές καταστατικές του αρχές και να παίξει το ρόλο του. Θ' αναγκάσει τους ισχυρούς να διαλύσουν τους στρατιωτικούς συνασπισμούς. Θ' αποτρέψει τους τοπικούς πολέμους.
- Πόσο επίκαιρος είναι σήμερα ο ρόλος του φιλειρηνικού κινήματος;
- Στην Ελλάδα με τον πόλεμο να βρίσκεται δίπλα στα σύνορά της, στην πρώην Γιουγκοσλαβία, και με τα σοβαρά προβλήματα στις σχέσεις της με τους γείτονές της, το φιλειρηνικό κίνημα έχει να παίξει έναν ξεχωριστό ρόλο. Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι το φιλειρηνικό κίνημα έχει πετύχει πολλά. Να μην ξεχνάμε ότι είναι αυτό που σταμάτησε τον πόλεμο του Βιετνάμ. Σταμάτησε την παραγωγή της βόμβας νετρονίου. Σταμάτησε την εξάπλωση των πυρηνικών όπλων στην Ευρώπη. Συνέβαλε αποφασιστικά στη διατύπωση της τελικής Χάρτας του Ελσίνκι.
- Ποιους στόχους βάζει η ΕΕΔΥΕ στο Συνέδριό της και τι πρωτοβουλίες θα πάρει το επόμενο διάστημα;
- Πρώτος στόχος είναι το δυνάμωμα και η μαζικοποίηση του κινήματος ειρήνης, για να αποτελέσει αποφασιστικό παράγοντα στην αντιιμπεριαλιστική πάλη των λαών. Θα πρέπει να βγει από την εσωστρέφεια που είχε μέχρι τώρα και τη χαλάρωση που του καλλιέργησε ο εφησυχασμός. Να διαπεράσει το μαζικό λαϊκό κίνημα. Να πιάσει σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα, όπως τα ναρκωτικά, η προστασία του περιβάλλοντος, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Να εναντιωθεί στο ρατσισμό, τον εθνικισμό και την ξενοφοβία. Να συνδεθεί με τη νεολαία και τις γυναίκες.
Στους άμεσους στόχους περιλαμβάνονται το δεκαήμερο Ειρήνης στις αρχές Μάη, που θα κορυφωθεί με τη Μαραθώνια πορεία. Επίσης ο γιορτασμός των 50 χρόνων της Αντιφασιστικής Νίκης και των 50 χρόνων του ΟΗΕ. Ακόμα ημερίδα στις 5 Ιούνη για το περιβάλλον, τον Ιούλη για το Κυπριακό κλπ. Σχεδιάζονται επίσης, σε συνεργασία με τους τοπικούς μαζικούς φορείς, κινητοποιήσεις ενάντια στην αμερικανοβαλκανική άσκηση που προγραμματίζεται να γίνει στην Πελοπόννησο. Θέτουμε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα δράσης, που όμως μπορεί να πραγματοποιηθεί. Η ανασυγκρότηση και λειτουργία 70 και πλέον τοπικών Επιτροπών Ειρήνης και η συμμετοχή της νεολαίας στις προσυνεδριακές διαδικασίες είναι ένας ακόμα παράγοντας που μας γεμίζει αισιοδοξία.
Κ. Ζ.