Ιδιαίτερη έμφαση στοχεύει να δώσει η ΟΓΕ στο θέμα του πολιτισμού, μετά το 6ο Συνέδριό της, που άρχισε την Παρασκευή και τελειώνει σήμερα. Η συμβολή του γυναικείου κινήματος στη στήριξη τοπικών πρωτοβουλιών για την ανάπτυξη της ερασιτεχνικής δημιουργίας, την ανάδειξη των κρυμμένων ταλέντων χιλιάδων γυναικών ήταν από τα θέματα αιχμής. Γι' αυτό το "καυτό" για το μέλλον του τόπου μας ζήτημα, συζητήσαμε, λίγο πριν την έναρξη του συνεδρίου, με τα μέλη του προεδρείου της ΟΓΕ, Καλλιόπη Φωτιάδη και Σοφία Θωμαρέη:

|εα1|1491- Υπάρχει, άραγε, ιδιαίτερη ανάγκη να πλησιάσει ο πολιτισμός τις γυναίκες ή μάλλον αυτές οι ίδιες να πλησιάσουν τον πολιτισμό; |τε|1490

Κ. Φωτιάδη: Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των γυναικών είναι και η επικοινωνία τους με τον πολιτισμό. Και δεν πρέπει βέβαια να ξεχνάμε ότι το πρόβλημα του πολιτισμού είναι σχεδόν ενιαίο με το πρόβλημα της παιδείας.

Ομως, η παιδεία στην Ελλάδα είναι καθυστερημένη, αναχρονιστική. Πώς να προσεγγίσουν οι άνθρωποι τον πολιτισμό, αν δεν έχουν μάθει;

Σ. Θωμαρέη: Ο πολιτισμός είναι τρόπος ζωής, βασισμένη σε κάποια στοιχεία πολιτισμού μεγαλώνει η γυναίκα τα παιδιά της. Με την αλλαγή που έχει έρθει τα τελευταία χρόνια στη ζωή της γυναίκας, έχει ανάγκη και το πλησίασμα του πολιτισμού. Κι αυτό γιατί κλεισμένη όλα αυτά τα χρόνια στον "μικρόκοσμο" του σπιτιού της δεν μπορούσε να αντιληφθεί τις εξελίξεις και να έχει προσωπική άποψη γι' αυτά που γίνονταν γύρω της...

|εα1|1491- Πιστεύετε ότι οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες, επηρεάζονται περισσότερο από το βομβαρδισμό υποκουλτούρας και την πλύση εγκεφάλου, που υφίστανται, ιδιαίτερα από την τηλεόραση; |τε|1490

Σ. Θωμαρέη: Οι ίδιες οι γυναίκες δε βλέπουν τόσο τις εκπομπές - πορνό, όσο τα σίριαλ - ίσως επειδή έχουν ένα συναισθηματισμό πιο έντονο και περνάνε τη δική τους ζωή μέσα απ' αυτά τα σίριαλ...

Κ. Φωτιάδη: Είναι προσβολή της προσωπικότητας της γυναίκας όλ' αυτά τα σίριαλ και τα τηλεπαιχνίδια με τις κοπελίτσες - γλάστρες. Και πάλι ερχόμαστε στο θέμα της ουσιαστικής παιδείας. Γνωρίζετε εσείς πολλές γυναίκες, που θα πάνε το βράδυ στο σπίτι τους μετά τη δουλιά τους και θ' ανοίξουν ένα βιβλίο;

Οι γυναίκες δε διαβάζουν καθόλου, το 'χουν καταργήσει, ακόμα και την εφημερίδα. Υπάρχουν και συνταξιούχες και νοικοκυρές, που δεν διαβάζουν, αν και έχουν χρόνο - ίσως δεν έχουν συνηθίσει, δεν έχουν πάρει ένα δρόμο, κανένας δεν τους έχει δείξει ότι στη ζωή δεν είναι μόνο το σκούπισμα, το σφουγγάρισμα, το μαγείρεμα ή το γραφείο - υπάρχουν και άλλα ωραία πράγματα- αλλά δεν είχαν την ευκαιρία να τα γνωρίσουν και να τα απολαύσουν. Πέστε μου, πόσες γυναίκες έχουν τη δυνατότητα, την ευκαιρία, να πάνε σ' ένα θέατρο, σ' έναν κινηματογράφο, όταν το θέατρο κοστίζει δυόμισι χιλιάρικα, ενώ για να πας στο σινεμά θα πληρώσεις δύο χιλιάδες;

Η έρευνα, που έγινε στη Θεσσαλία από την ΟΓΕ και είχε αυτά τα θλιβερά αποτελέσματα, μας έδειξε πόσο μεγάλος είναι ο αναλφαβητισμός στην ύπαιθρο και η μισή γνώση... Χάνουν τη μισή ομορφιά της ζωής όσες δεν ξέρουν τι θα πει να διαβάσεις ένα βιβλίο, ν' ακούσεις ένα βράδυ μουσική...

|εα1|1491- Λέμε ότι θα πρέπει να φτάσει ο πολιτισμός στον κόσμο - και στις γυναίκες - αλλά συνήθως αυτό γίνεται σ' ένα μονόδρομο - λέμε να πάμε "από πάνω" να δώσουμε κάποια πράγματα, να γεμίσουν οι αίθουσες - και αυτό σημαίνει πολιτισμός. Δε θα 'πρεπε να υπάρχει και η αντίστροφη πορεία, δηλαδή να δημιουργηθεί πολιτισμός στη βάση, με την ερασιτεχνική δημιουργία;|εα0|1490

Κ. Φωτιάδη: Ασφαλώς, πολιτισμός δεν είναι μόνο κάποια ονόματα, είναι μια συνέχεια...

Το όνειρο μιας ζωής

Σ. Θωμαρέη: Πιστεύω ότι η δημιουργία "από τα κάτω" πρέπει να ξεκινήσει από το γυναικείο σύλλογο και από το δήμο. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Κατ' αρχήν, νομίζω ότι ο γυναικείος σύλλογος, μαζί με το δήμο ή και μόνος του, μαζί με τη λαϊκή επιμόρφωση, μπορεί να αντιμετωπίσει το θέμα του αναλφαβητισμού. Οχι να το λύσει - να συγκεντρώσει γυναίκες, γιατί νομίζω ότι το Α και το Ω είναι το μεγάλο πρόβλημα του αναλφαβητισμού που έχουν οι γυναίκες. Μετά, μέσα από το γυναικείο σύλλογο, μέσα σε μικρές μικρές ομάδες των τεσσάρων - πέντε γυναικών, να προωθηθεί η πρωτοβουλία,να προωθηθεί η δημιουργική αυτενέργεια.Π.χ., έχει φανεί, τουλάχιστον στους γυναικείους συλλόγους εδώ, του Πειραιά, ότι υπήρχαν γυναίκες που είχαν κρυμμένα μέσα τους κάποια ταλέντα και ικανότητες, λ.χ. να γράφουν ποιήματα... Θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά μια γιαγιά στο ΚΑΠΗ που βγαίνει και λέει παρλάτες δικής της έμπνευσης, παίζει θέατρο. Είναι 70 χρονών και όταν την πλησιάζεις λέει: "Είναι το όνειρο μιας ζωής - από μικρή ήθελα να γίνω θεατρίνα". Και το κάνει τώρα αυτό, που είναι 70 ετών! Γιατί τώρα την πλησίασαν κάποιοι και την ενθάρρυναν. Πιστεύω ότι υπάρχουν πάρα πολλές τέτοιες γυναίκες, που έχουν μια δημιουργική ικανότητα μέσα τους, πέρα από το κέντημα, από το ράψιμο κλπ.

|εα1|1491- Θα πρέπει, δηλαδή, να στηριχτεί μια έφεση που έχουν οι άνθρωποι μέσα τους για ερασιτεχνική δημιουργία... |τε|1490

Σ. Θωμαρέη: Για ερασιτεχνική δημιουργία, επιμόρφωση και γνωριμία με την πολιτιστική παράδοση του τόπου μας. Αν δείτε τα τμήματα τα καλλιτεχνικά των δήμων, τμήματα ξυλογλυπτικής, ζωγραφικής... γυναίκες που πραγματικά έχουν φύγει από την κουζίνα, με τι μεράκι δημιουργούν! Και πολλές φορές ντρέπονται να παρουσιάσουν αυτό που φτιάχνουν, αλλά πολύ δειλά και με την ενθάρρυνση και των άλλων, αλλά και των δασκάλων τους, φτάνουν στο σημείο να τα εκθέτουν κιόλας.

Επομένως, ο πολιτισμός δεν είναι μόνο κάποιοι, κάποια ονόματα, είναι και αυτό που μπορεί να γίνει και από τον κόσμο κάτω...

Για μένα, πολιτισμός είναι αυτό που δημιουργείται στη βάση και αυτό που σου δίνει τη δυνατότητα να δημιουργήσεις τη δημιουργία σου, να τη συζητήσεις με το διπλανό σου, να αλλάξεις τα γούστα σου και τις επιθυμίες σου, να αποκτήσεις άποψη...

Κ. Φωτιάδη: Εχουμε περιπτώσεις συλλόγων στην επαρχία, που ξεκίνησαν μια προσπάθεια γνωριμίας με την πολιτιστική παράδοση του τόπου τους, συνεργάστηκαν και με άλλους φορείς της περιοχής και δημιούργησαν μια σημαντική κίνηση, γονιμοποιήθηκε πολιτιστικά ο τόπος... Μπορούν οι κάτοικοι, οι γυναίκες να έρθουν σε επαφή με τους χορούς, τα τραγούδια, γενικά την καλλιτεχνική παράδοση του τόπου τους - αν υπάρχουν εκείνοι που θα μπορέσουν να βοηθήσουν, που θα γνωρίζουν από χορούς δημοτικούς, από τραγούδια δημοτικά, από μουσική δημοτική. Εκδηλώσεις, διαλέξεις, μαθήματα για όσες ενδιαφέρονται, από ειδικευμένους ανθρώπους, είναι μερικά άλλα μέσα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε...

|εα1|1491- Ισως και συζητήσεις, όπου θα υποβάλλονται ερωτήσεις από κάτω και θα γίνεται κάποια κριτική των απόψεων που παρουσιάζονται από τους ομιλητές... |τε|1490

Σ. Θωμαρέη:Και γενικά των απόψεων, που προσπαθούν κατά καιρούς να επιβληθούν από τα ΜΜΕ. Π.χ., τώρα με το θέμα της ιδιωτικοποίησης του πολιτισμού, πιστεύω ότι μπορεί να ανοίξει μια πολύ μεγάλη κουβέντα - τελικά ο πολιτισμός είναι ένα εμπορικό είδος;Είναι ένα "προϊόν συσκευασίας", που θα μπορεί ο καθένας να πηγαίνει να το αγοράζει με ωραίο περιτύλιγμα; Η είναι μια ανάγκη; Πιστεύω ότι ο πολιτισμός είναι δημιούργημα του ανθρώπου, αλλά και ο ίδιος ο άνθρωπος είναι δημιούργημα του πολιτισμού. Ειδικά αυτή την περίοδο, που συστηματικά προβάλλονται, διαφημίζονται αυτά τα πρότυπα του ατομικισμού και της αποξένωσης, η πολιτιστική ανάπτυξη μπορεί να δράσει καταλυτικά, να φέρει κοντά τους ανθρώπους και από παθητικούς δέκτες (καθίστε να δείτε μια εκδήλωση, μην τη συζητήσετε, μην αναρωτηθείτε αν σας άφησε κάτι), να τους κάνει δημιουργούς...

|εα1|1491- Αυτό, βέβαια, χρειάζεται και μια καλλιέργεια... |τε|1491

Σ. Θωμαρέη: