Παρασκευή 10 Μάρτη 1995
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ωσεί ... αλλοδαπός!

Ναρκισσευόμενα - προφανώς για την "ευφυία" τους - στελέχη του ετέρου σκέλους του δικομματισμού δηλώνουν και ξαναδηλώνουν από προχτές ότι "η χώρα απέκτησε μεν Πρόεδρο Δημοκρατίας, αλλά δεν είχε και δεν έχει πρωθυπουργό"!

Οσοι διατυπώνουν αυτού του είδους τα "ευφυολογήματα", αδικούν, φυσικά, και τη νοημοσύνη του λαού και την ιστορική μνήμη του - ακόμη και τους εαυτούς τους.

Διότι, η χώρα ποτέ δεν έμεινε χωρίς πρωθυπουργό. Και στις πιο χαλεπές περιόδους της ιστορίας της είχε πάντα κάποια κυβέρνηση και, άρα, είχε πάντα κάποιο πρωθυπουργό.

Το ζητούμενο, άρα, και πάντα και τώρα ήταν και παραμένει τι είδους πολιτική ασκούσαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις και οι εκάστοτε πρωθυπουργοί!

Δε θα βυζαντινολογήσουμε με αναφορές στο απώτερο και στο πρόσφατο παρελθόν. Αυτό είναι έργο του ιστορικού. Εργο του δημοσιογράφου είναι να ερευνήσει, χωρίς προκαταλήψεις και με τη δέουσα αντικειμενικότητα, τι είδους πολιτική ασκούν η σημερινή κυβέρνηση και ο σημερινός πρωθυπουργός.

Κι αν αυτή η πολιτική που ασκούν είναι ελληνική - όχι από τη σοβινιστική άποψη, αλλά από την άποψη ότι η πολιτική τους υπηρετεί τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας και του τόπου.

Δυστυχώς δε, η στήλη είναι υποχρεωμένη να σημειώσει με παρρησία ότι, κυβέρνηση και πρωθυπουργός δεν ασκούν ελληνική πολιτική!

Μπορεί να είναι, περισσότερο ή λιγότερο, ευρωπαϊκή η πολιτική τους, μπορεί να είναι, περισσότερο ή λιγότερο, ατλαντική, μπορεί να είναι αμερικανική ή βρυξελλιανή, αλλά, σίγουρα, ελληνική δεν είναι.

Διότι, ούτε τον τόπο υπηρετεί ούτε την ελληνική κοινωνία - όπως θα όφειλε!

Η οικονομική πολιτική του πρωθυπουργού στηρίζεται σε τρεις άξονες: στην αποκρατικοποίηση, στη μονόπλευρη λιτότητα και στην ενίσχυση του μονεταρισμού.

Η αποκρατικοποίηση έχει πάρει τη μορφή αδιαφανούς ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου και διόγκωσης της ανεργίας, η μονόπλευρη λιτότητα οδηγεί πέρα από τα όρια της φτώχειας το ένα τρίτο του πληθυσμού και η ενίσχυση του μονεταρισμού στερεί πολύτιμους πόρους και από τους τρεις τομείς της παραγωγής, τους οποίους μεταφέρει στα θυλάκια της πλουτοκρατίας μέσω της κερδοσκοπίας, επί τίτλων του δημοσίου και επί νομισμάτων!

Η κοινωνική πολιτική του πρωθυπουργού έναν και μόνο ένα στόχο έχει: Να ξηλώσει μέσα σε ελάχιστα χρόνια όλες τις κοινωνικές, ασφαλιστικές και εργασιακές εγγυήσεις που έχει κατακτήσει με αγώνες ο λαός μας και να δοθούν οι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι βορά στις (ασύδοτες, πια) αγορές της εργασίας, της υγειονομικής κάλυψης, των ιδιωτικών ασφαλειών, του απλήρωτου μόχθου των λαθρομεταναστών, αλλά και των... ΜΑΤ!

Οσο για την πολιτισμική πολιτική του πρωθυπουργού, αυτή χώρεσε ολόκληρη μέσα σε μια άθλια "τροπολογία", με την οποία εκχωρήθηκε ο πολιτισμός της χώρας σ' ένα ιδιώτη - μεγαλοατζέντη της πολιτικής ζωής και των ΜΜΕ...

Αλλά και η εξωτερική πολιτική του πρωθυπουργού δεν υπηρετεί τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας και του τόπου.

Η βαλκανική πολιτική του ωφελεί καταφανώς τα γερμανικά, γαλλικά, βρετανικά και αμερικανικά συμφέροντα, αλλά βλάπτει, επίσης καταφανώς, τα ελληνικά, αφού οδηγεί τη χώρα μας στην απομόνωση μέσα στο ίδιο το ζωτικό της χώρο.

Η πολιτική του επί του Κυπριακού οδηγεί το μεγάλο αυτό θέμα στην αποδιεθνοποίησή του και το παραδίδει, προς επίλυση, σ' εκείνους που υπήρξαν και παραμένουν νεκροθάφτες του, δηλαδή στους ιμπεριαλιστές της Ευρώπης και των ΗΠΑ.

Η ευρωπαϊκή, τέλος, πολιτική του πρωθυπουργού, δεν οδηγεί την Ελλάδα - όπως θα περίμενε κανείς - στην καπιταλιστική ολοκλήρωση, αλλά στην αποικιοποίηση.

Διότι, η αποβιομηχάνιση, το χτύπημα των μικρομεσαίων, η εγκατάλειψη της γεωργίας και η διασπάθιση των πιστώσεων για τα έργα υποδομής υποβιβάζουν τη χώρα μας σε τριτοκοσμική.

Συμπέρασμα: Πρωθυπουργό έχουμε. Μόνο που δεν πολιτεύεται ελληνικά!


Κορυφή σελίδας
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ