Η 15 Μάρτη μπορεί να αποβεί μοιραία ημερομηνία για χιλιάδες Κούρδους στη Γερμανία. Αν ως τότε δε μεσολαβήσει μια νέα, θετική, απόφαση της γερμανικής κυβέρνησης, θα τεθεί σε ισχύ η αρχική απόφαση για την απέλαση των "υπόπτων" Κούρδων, δηλαδή εκείνων που υποτίθεται ότι είναι μέλη του απαγορευμένου "τρομοκρατικού" Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ). Από το 1993, που ο ομοσπονδιακός υπουργός Εσωτερικών Κάντερ, απαγόρευσε το κόμμα αυτό, στη Γερμανία έχουν συλληφθεί περί τους 200 Κούρδους και ενάντια σε πολλές εκατοντάδες άλλους έχουν αρχίσει από καιρό ανακρίσεις.

Η απόφαση για τη σωρηδόν εκτόπιση των "υπόπτων" από τη Γερμανία, αναβλήθηκε τον περασμένο Δεκέμβρη ως τα μέσα του φετινού Μάρτη, γιατί τότε ακριβώς η σκανδαλώδης καταδίκη στην Τουρκία οχτώ Κούρδων βουλευτών, είχε ξεσηκώσει θόρυβο και στη δημόσια γνώμη της Γερμανίας.

Τι θα γίνει όμως μετά τις 15 του Μάρτη; Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι τόσο ο χριστιανοδημοκράτης ομοσπονδιακός υπουργός Εσωτερικών όσο και άλλοι έγκυροι χριστιανοδημοκράτες υπουργοί κρατιδίων, είναι αποφασισμένοι να μη δώσουν άλλη παράταση στην απέλαση. Το επιχείρημά τους είναι γνωστό: πρώτον ότι τα μέλη του ΡΚΚ δρουν στη Γερμανία "τρομοκρατικά" και δεύτερο και κύριο για τους Κούρδους που απελαύνονται, "δεν κινδυνεύει" η ζωή και η ελευθερία τους, στην Τουρκία. Τάχα βελτιώθηκε η κατάσταση στην Τουρκία "επί το δημοκρατικότερον". Ανταποκρίνεται ο ισχυρισμός αυτός στην αλήθεια;

Στις 25 και 26 Φλεβάρη είδαν το φως της δημοσιότητας στο Βερολίνο στοιχεία που αντικρούουν αυτούς τους ισχυρισμούς. Εκείνες τις μέρες πραγματοποιήθηκε στη γερμανική πρωτεύουσα "διάσκεψη για το Κουρδιστάν", οργανωμένη από το ΚΟΔΗΣΟ και το γραφείο Πληροφοριών του Κουρδιστάν. Στην έκκληση που απηύθυναν οι 300 συμμετέχοντες - πολιτικοί, συνδικαλιστές, δικηγόροι κλπ. - ζητούν από την υπεύθυνη πολιτική ηγεσία και την κοινή γνώμη της Γερμανίας, να σταματήσει "η δίωξη ολόκληρου του κουρδικού πληθυσμού σ' αυτή τη χώρα" (σ. σ. τη Γερμανία).

Ο δικηγόρος Χανς Εμπερχαρντ Σουλτς από τη Βέρμη, χαρακτήρισε στην ομιλία του την κατάσταση των Κούρδων ως εξής: "Η σημερινή εγκληματικοποίηση των Κούρδων μπορεί στην ιστορία της Ομοσπονδιακής Γερμανίας να συγκριθεί με τις συνέπειες της απαγόρευσης του ΚΚ Γερμανίας, το 1953". Ο Δυτικογερμανός δικηγόρος ανέφερε στη συνέχεια συγκεκριμένα στοιχεία δίωξης.

Πολύ πιο συγκεκριμένος στο κεφάλαιο αυτό είναι ο Σερντάρ Τσελίκ, συνεργάτης της εφημερίδας "Ozgun Ulke" - που στο μεταξύ απαγορεύτηκε - και συγγραφέας του βιβλίου "Ακριβή Αλήθεια", που μιλάει για την τρομοκρατία εναντίον των δημοκρατικών δημοσιογράφων στην Τουρκία.

Σε άρθρο του με την ευκαιρία της Διάσκεψης για το Κουρδιστάν, ο Τσελίκ γράφει - απαντώντας έμμεσα σε Γερμανούς πολιτικούς - ότι η κατάσταση στην Τουρκία "δε βελτιώθηκε ούτε κατά ένα γιώτα": Αντίθετα, το καθεστώς της Αγκυρας ενέτεινε τις τελευταίες βδομάδες και μήνες την εκστρατείαεξόντωσης ενάντια στον κουρδικό λαό... Στα τέσσερα περασμένα χρόνια δολοφονήθηκαν εκατοντάδες δικηγόροι, δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές, γιατροί και δάσκαλοι. Το κτίριο της "Ozgun Ulke" στην Ισταμπούλ (σ. σ. Κωνσταντινούπολη) μεταβλήθηκε πρόσφατα σε ερείπια. Ενας συντάκτης της σκοτώθηκε... Ο Τούρκος συγγραφέας Aζίζ Νεσίν, που έμεινε κλεισμένος σε φυλακές σχεδόν πέντε χρόνια, αναφέρει στη συνέντευξή του στο (γερμανικό) "Stern" ότι "φυλακισμένοι Κούρδοι αναγκάζονταν αρκετές φορές να τρώνε τα κόπρανά τους". Χωρικοί αναγκάζονται από τις "δυνάμεις ασφαλείας" που κατά ένα μέρος έχουν εκπαιδευτεί στη Γερμανία και τις ΗΠΑ, να συνεργάζονται μαζί τους σαν "βοηθοί αστυνομίας" και "προστάτες των χωριών", γιατί αλλιώς πρέπει να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και τα χωριά τους. "Τα τελευταία χρόνια παραδόθηκαν στις φλόγες και τις βόμβες ολόκληρα κουρδικά χωριά, οι κάτοικοί τους απήχθησαν και δολοφονήθηκαν, τα ζώα τους κατασχέθηκαν, τα χωράφια τους και οι κήποι τους ερημώθηκαν. 1.500 χωριά έχουν ερημωθεί ως τώρα, πάνω από 5.000 κάτοικοί τους δολοφονήθηκαν, γύρω στα τρία εκατομμύρια Κούρδοι αναγκάστηκαν να γίνουν πρόσφυγες. Και ποιος εφοδιάζει την Τουρκία με όπλα, που χρησιμοποιούνται κατά των Κούρδων;".

Οι Κούρδοι στη Γερμανία δρουν για την εθνική τους ταυτότητα και ενάντια στην εθνική καταπίεση στην Τουρκία, τονίζει ο Τσελίκ, και γι' αυτό πρέπει να σταματήσει ο χαρακτηρισμός τους σαν τρομοκράτες και να μην απελαθούν.

Θ. ΒΟΡΕΙΟΣ