Αν η υπόθεση υπουργείου Τουρισμού - ΣΚΑ+ΔΚΙ - Καζίνο αποτελεί μια χαρακτηριστική περίπτωση του τρόπου, με τον οποίο εκφράζεται το σκάνδαλο της διαπλοκής συμφερόντων μεταξύ πολιτικού, οικονομικού και εκδοτικού κατεστημένου, η ίδια η υπόθεση της σύστασης των καζίνο (στην προκειμένη περίπτωση στον Φλοίσβο) συνιστά μια κραυγαλέα εκδήλωση του τεράστιου σκανδάλου του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.

Οι μαρτυρίες για την αποικιοκρατικού τύπου σύμβαση, που υπέγραψε η κυβέρνηση με τους χρυσοκάνθαρους του τζόγου, είναι αποκαλυπτικές. Γίνονται όμως ιδιαίτερα προκλητικά τα διαδραματιζόμενα περί της εκποίησης του τόπου, όταν οι μαρτυρίες και οι καταγγελίες προέρχονται από τα ίδια τα τοπικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που δεν μπορούν να αποκρύψουν τον εξόφθαλμο χαρακτήρα του ξεπουλήματος, συνταυτιζόμενα με το κοινό αίσθημα της περιοχής τους. Στην προκειμένη περίπτωση, του υποψηφίου δημάρχου Παλαιού Φαλήρου, Τ. Καλκαβούρα, ο οποίος στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές υποστηρίχτηκε από το ΠΑΣΟΚ.

Ο τελευταίος, μιλώντας χτες στο ραδιοφωνικό σταθμό "Φλας", πιστοποίησε:

• ότι η κυβέρνηση, μέσω της σύμβασης του καζίνο, παρέχει "γην και ύδωρ" στους "εκλεκτούς" της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
• ότι οι όροι ανάθεσης της άδειας συνιστούν σύμβαση αποικιοκρατικού χαρακτήρα
• ότι η δημόσια περιουσία και οι εκτάσεις της περιοχής του Φλοίσβου σε στεριά και θάλασσα (!) παρέχονται βορά στο μεγάλο κεφάλαιο
• ότι οι περιβόητοι "επενδυτές" δεν αποτελούν παρά κρατικοδίαιτους "πλιατσικολόγους", στους οποίους η κυβέρνηση εξασφαλίζει σίγουρα κέρδη, θέτοντας στο περιθώριο, ουσιαστικά, το δημόσιο συμφέρον.

Ολοι είναι

ένοχοι

Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από την τοποθέτηση του υποψηφίου δημάρχου του ΠΑΣΟΚ, τα κτίσματα των δεκάδων χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων που συνδέονται με το καζίνο του Φλοίσβου, γίνονται σε χώρο "στον οποίο χώρο με αίμα και θυσίες έχει επενδύσει ο δήμος από το 1986 μέχρι σήμερα πάνω από 250 εκ. δραχμές". Οσο για το γήπεδο ποδοσφαίρου και το κλειστό γυμναστήριο της περιοχής, "θα εξαφανιστούν από εκεί και θα γίνουν πάρκινγκ"... Τα αντισταθμιστικά οφέλη που επικαλείται η κυβέρνηση από την παραχώρηση της δημόσιας περιουσίας "είναι ανύπαρκτα", όπως σημείωσε ο Τ. Καλκαβούρας, τονίζοντας ότι ο αποικιοκρατικός χαρακτήρας της σύμβασης παρέχει τη δυνατότητα αξιοποίησης του δημόσιου πλούτου και θησαυρισμού των "ιδιοκτητών"για 30 χρόνια...

Είναι ενδεικτικό, όπως δηλώνει ο Τ. Καλκαβούρας, ότι το κυβερνητικό σενάριο πως το συνεδριακό κέντρο και το πάρκινγκ θα περιέλθουν στο κράτος "είναι και αυτό ανύπαρκτο". Παράλληλα, συνεχίζει, "τα έσοδα τα οποία προσδοκά (η κυβέρνηση) σε 30% πάνω στα μεικτά κέρδη" θέτουν το τεράστιο ζήτημα ποιος τελικά θα ελέγχει το πραγματικό ύψος των μεικτών κερδών. Οσο για τα πραγματικά κέρδη των τζογαδόρων, δεν θα υπόκεινται ούτε σε ΦΠΑ.Εκεί, όμως, που το σκάνδαλο της εκποίησης παίρνει εξωφρενικές διαστάσεις είναι ότι ακόμα και το λιμάνι του ΕΟΤ που βρίσκεται στην περιοχή και έχει φτιαχτεί με χρήματα του ελληνικού λαού "το παραχωρούν και αυτό στον επενδυτή"!! Μήπως, όμως, οι "επενδυτές" θα ξοδευτούν; Η απάντηση δίνεται από το ότι για τα 450 στρέμματα αξίας 25 δισ. δραχμών, η κοινοπραξία προσφέρει ως αρχικό κεφάλαιο τιμήσεως μόνο 600 εκ. δραχμές!!! Και ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ συνεχίζει: "Τα υπόλοιπα θα τα πάρουν με δάνεια από τις ελληνικές τράπεζες, θα στήσουν το καζίνο και στη συνέχεια δεν τους βάζει όρο (η σύμβαση) πότε θα κτίσουν το συνεδριακό, το ξενοδοχείο και τη μαρίνα... Τι χρήματα, λοιπόν, βάζουν οι ίδιοι;".

Ο ίδιος ο Τ. Καλκαβούρας υποστηρίζει ότι τα παραπάνω τα έχει μεταφέρει αυτοπροσώπως και στον υπουργό Τουρισμού. Μήπως, λοιπόν, η εμμονή του Δ. Λιβανού στην ολοκλήρωση του σκανδάλου της εκποίησης, είναι προσωπική του υπόθεση; Αυτό τουλάχιστον θέλει να πείσει η κυβέρνηση, σχετικά με την εμπλοκή του υπουργού στην υπόθεση του ΣΚΑ+ΔΚΙ. Κάθε άλλο. Είναι σαφές ότι ο Δ. Λιβανός, στην προκειμένη περίπτωση, έχει θέσει υπεράνω όλων την ολοκλήρωση της κυβερνητικής πολιτικής. Με άλλα λόγια, την ολοκλήρωση του σκανδάλου του ξεπουλήματος και της αντιλαϊκής πολιτικής. Σ' αυτό το σκάνδαλο, είναι ένοχοι όλοι. Και ο Δ. Λιβανός και οι συνεργάτες του, από τον πρωθυπουργό μέχρι τους συναδέλφους του στην κυβέρνηση, που σήμερα κάνουν ότι... δεν τον γνωρίζουν.