Από πρώτη άποψη η, παράξενη τουλάχιστον, ιστορία γύρω από τη διαχείριση των κουπονιών της ΝΔ, φαίνεται ότι είναι μια εσωτερική υπόθεση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Τόσο όμως ο τρόπος ανακίνησης του θέματος αυτού, όσο και η χρονική στιγμή, συνηγορούν ότι καθόλου τυχαία δεν έρχεται στην επιφάνεια ένα τέτοιο"ακανθώδες" ζήτημα, το οποίο ξεφεύγει των στενών εσωκομματικών ορίων της ΝΔ και των όποιων εμφύλιων διαμαχών στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ο θόρυβος που δημιουργήθηκε τις επόμενες μέρες επιβεβαιώνει την προηγούμενη εκτίμηση. Στο στόχαστρο δε βρίσκονται τα "κουπόνια" της ΝΔ αλλά τα κουπόνια όλων των κομμάτων. Ακριβέστερα των κομμάτων που απευθύνονται στο λαό με κουπόνια και κυρίως του ΚΚΕ.

Ανεξάρτητα από τις επιδιώξεις των εμπνευστών του θορύβου, το βέβαιο είναι ότι πλήττεται η αξιοπιστία των κομμάτων που απευθύνονται στον πολίτη για οικονομική στήριξη και ενίσχυση. Εύλογα ερωτηματικά δημιουργούνται από το γεγονός ότι ο Μ. Εβερτ δείχνει να μην αντιλαμβάνεται ή να αγνοεί επιδεικτικά τη "ζημιά" που προκαλείται πρώτα και κύρια στο κόμμα του.

Είναι γνωστό βέβαια και αποδεδειγμένο ότι τα κόμματα του δικομματισμού δεν καλύπτουν τις οικονομικές ανάγκες τους μέσω των κουπονιών αλλά μέσω των"γενναιόδωρων επιδοτήσεων" από την οικονομική ολιγαρχία και δευτερευόντως από την κρατική επιχορήγηση.

Η χρονική στιγμή που ξέσπασε το θέμα αναμφίβολα συνδέεται με τη συζήτηση που γίνεται για τη θεσμοθέτηση της οικονομικής ενίσχυσης των κομμάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό, με την οποία επιχειρείται η παρέμβαση στο εσωτερικό των κομμάτων. Δεν είναι τυχαίο ότι από το χώρο της ΝΔ προέρχονται"προτάσεις" που διευκολύνουν, αν δεν επιδιώκουν, αυτή την εξέλιξη, όπως η "επώνυμη" χρηματοδότηση των κομμάτων - δηλαδή όλοι οι απλοί, βέβαια, συνδρομητές να καταγράφονται - και το σφράγισμα των κουπονιών από την Εφορία.

Η εφημερίδα το "Βήμα", η οποία θεωρείται ότι εκφράζει έγκυρα τις "μύχιες" απόψεις του προέδρου της ΝΔ, Μ. Εβερτ, ανέλαβε να φέρει σε μια καθόλου τυχαία χρονική στιγμή, να το αναδείξει σε "πρώτο θέμα". Εκφράζονται σοβαρές επιφυλάξεις ότι η κυριακάτικη του συγκροτήματος θα "χαράμιζε" το πρώτο θέμα της, αν αφορούσε μόνο τον Γ. Δημητροκάλλη.

Εξάλλου μόλις πριν από ένα μήνα η "έγκυρη εφημερίδα" είχε σε κύριο άρθρο της αποσαφηνίσει τις θέσεις της για την κρατική επιχορήγηση των κομμάτων. Αφ' ενός είχε αποδοκιμάσει κάθε ιδέα παραπέρα ενίσχυσης των κομμάτων από τον προϋπολογισμό, προφανώς για να έχουν μεγαλύτερη ανάγκη τα αφεντικά των ΜΜΕ, και από την άλλη είχε ταχθεί υπέρ της ενίσχυσης μόνο των δύο μεγάλων κομμάτων γιατί τα "μικρά" δεν ανταποκρίνονται στα "τραπεζικά κριτήρια" (!). "Αν ένα μικρό κόμμα, σήμερα, δικαιούται επιχορηγήσεως, μπορεί να δανειστεί με βάση την προοπτική ότι θα δικαιούται και μετά ένα η δύο έτη;",αναρωτιούνταν "αθώα" το "Βήμα" στις 8 Γενάρη.

Στην υπόθεση υπάρχει βέβαια και η εσωκομματική διάσταση. Οχι όμως αυτή που φαίνεται σε πρώτο πλάνο και αφορά τη διαμάχη "Εβερτικών - Μητσοτακικών" αλλά τη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει το κόμμα της ΝΔ, που εμφανίζει έλλειμμα πολλών δισεκατομμυρίων.

Η κίνηση του Μ. Εβερτ να στείλει στη δικαιοσύνη υπόθεση κουπονιών ...60 εκατομμυρίων, περισσότερο αποσκοπεί στο να στείλει ένα "καθησυχαστικό" μήνυμα στους διάφορους "χρεώστες" και "δανειστές" του κόμματός του, οι οποίοι αρχίζουν να διεκδικούν και διά της δικαστικής οδού τα χρωστούμενα ("Αντέννα", "Νιου Τσάνελ", αεροπορικές εταιρίες κλπ).

Δεν είναι τυχαίο από αυτή την άποψη το προχτεσινό κύριο θέμα του "Τύπου της Κυριακής", στη "διοίκηση" του οποίου μετέχει και ο πρόεδρος της ΝΔ, για "ιταλικό σενάριο με Στεφανόπουλο". Με αφορμή τη συμφωνία ΠΑΣΟΚ - ΠΟΛ.ΑΝ για την προεδρική εκλογή στο ανυπόγραφο άρθρο της εφημερίδας επισημαίνεται ότι αυτή "εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σενάριο ιταλοποίησης της ελληνικής πολιτικής ζωής". Τα βασικά χαρακτηριστικά, αναφέρει, αυτού του σεναρίου είναι: Πρώτο η θεσμοθέτηση του ρυθμιστικού ρόλου των εκδοτών και επιχειρηματιών στις πολιτικές εξελίξεις.Στη συνέχεια αφού επισημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να αντιδράσει στο ιταλικό σενάριο γιατί "δεσμεύεται από τις επιλογές της ηγεσίας του", αναφέρει για την ηγεσία της ΝΔ: "Ούτε η ΝΔ αντιδρά δυναμικά στη σταδιακή ιταλοποίηση της πολιτικής ζωής της χώρας.Τα εσωτερικά της προβλήματα και η κακή κατάσταση των οικονομικών της επιβάλλουν προς το παρόν μια ευέλικτη τακτική που αποκλείει τη θεαματική ρήξη".

Το βέβαιο, πάντως, είναι ότι η ηγεσία της ΝΔ "αφήνεται" να βουλιάζει στα χέρια των "μεγάλων αφεντικών" και να εναποθέτει την τύχη του κόμματοςκαι την οικονομική στις "καλές υπηρεσίες τους". Ανάλογη είναι η στάση και των άλλων δυνάμεων του δικομματισμού, προδικάζοντας έτσι εφιαλτικές προοπτικές για την εξάρτηση των κομμάτων από την οικονομική ολιγαρχία.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ