Στοιχεία, σχετικά με την ανεργία των νέων, τα οποία είναι αποκαρδιωτικά και εξοργιστικά.

Παραθέτουμε τα κυριότερα από αυτά: Το 64% των ανέργων όλης της χώρας είναι νέοι. Το 46% των νέων της χώρας είναι άνεργοι. Κάθε τρεις εργαζόμενους νέους οι δύο είναι συνδικαλιστικά ανοργάνωτοι. 150.000 παιδιά μέχρι 13 ετών εργάζονται χωρίς καμιά ασφαλιστική κάλυψη. Ενώ, άλλες 140.000 παιδιά και έφηβοι παρουσιάζονται ως "βοηθοί" του πατέρα, της μητέρας ή του μεγαλύτερου αδελφού τους...

Πολύ αμφιβάλλουμε!

Γι' αυτό και η στήλη θα αναρωτηθεί για λογαριασμό του υπουργού Εργασίας: Πώς να μην είναι ο ένας στους δύο νέους άνεργος:

• Οταν η αποβιομηχάνιση συνεχίζεται και οι κυβερνήσεις τηρούν απέναντι σ' αυτό το ξήλωμα του παραγωγικού ιστού... ευμενή ουδετερότητα;
• Οταν νέες θέσεις εργασίας δε δημιουργούνται, λόγω του αποεπενδυτικού κλίματος που κυριαρχεί επί 15 χρόνια τώρα στη χώρα;
• Οταν, λόγω της ύφεσης, οι μικρομεσαίοι αποφεύγουν τις προσλήψεις νέων εργατοϋπαλλήλων - προσδοκώντας σε καλύτερες μέρες, Και,
• Οταν τα λύκεια της χώρας παράγουν κάθε χρόνο δεκάδες χιλιάδες αποφοίτους χωρίς επαγγελματική κατάρτιση και χωρίς καμιά ειδίκευση;
Θα αναρωτηθεί, επίσης, η στήλη για λογαριασμό του υπουργού Εργασίας: Πώς να επιδεικνύουν οι νέοι ενδιαφέρον για τη συνδικαλιστική τους οργάνωση και δράση:
• Οταν οι συνδικαλιζόμενοι αντιμετωπίζονται από καχύποπτα μέχρι εχθρικά και από τη δημόσια και από την ιδιωτική εργοδοσία;
• Οταν βλέπουν να διοργανώνονται, χωρίς καμιά ντροπή, νόθα συνδικαλιστικά συνέδρια, με πλαστούς πίνακες και με "αλεξιπτωτιστές" αντιπροσώπους;
• Οταν ξέρουν ότι, στις δύσκολες ώρες, τα προεδρεία των μεγάλων συνδικαλιστικών οργανώσεων διορίζονται από τα Πρωτοδικεία και Ειρηνοδικεία;
• Οταν γνωρίζουν ότι ακόμη και η πιο δίκαιη απεργία μπορεί να κηρυχτεί από τα δικαστήρια καταχρηστική ή παράνομη και να διαταχθεί η... αναστολή της; Δηλαδή,
• Οταν είναι βέβαιο ότι ο συνδικαλισμός, πια, έχει καταντήσει κυβερνητικό (ή και κομματικό) δεκανίκι;

Απλώς, θα περιοριστεί να του υπενθυμίσει ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν εκείνο, που, με περισσή υποκρισία, ίδρυσε το υφυπουργείο Νέας Γενιάς, προκειμένου, υποτίθεται, η κυβέρνησή του να μεριμνά αποτελεσματικότερα για τη νεολαία. Την οποία νεολαία, όμως, κυριολεκτικά, κακοποιεί με την κοινωνική και οικονομική πολιτική του.

Κακοποιείται παγκοσμίως το παιδί; Του αφιερώνουν μια "Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού" και ησυχάζουν με τη συνείδησή τους! Κακοποιείται παγκοσμίως η γυναίκα; Της καθιερώνουν μια "Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας" και αισθάνονται πανευτυχείς! Κακοποιείται παγκοσμίως το περιβάλλον; Στήνουν μια "Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος" κτλ. κτλ....

Ετσι κι εδώ. Κακοποιείται η νεολαία μας; Ιδρύουν ένα "υφυπουργείο Νέας Γενιάς" και τέλειωσαν! Τα υπόλοιπα τι χρειάζονται;